1Ouder
Algemeen
Algemeen
Narcisme deel 2
- kimberley wrote on 26-11-2012 09:42:Margarita wrote:
Ik hoop ook eens zover te komen als Kimberley en dat ook anderen inzien hoe hij werkelijk is. Misschien is het daar te vroeg voor of speelt hij het spel gewoon fantastisch...
Die tijd komt vanzelf. Al is de leugen nog zo snel......
En ja, bij de een duurt het 2 maanden voor ze het doorhebben, en bij de ander duurt het 9 jaar.
Leef ondertussen je eigen leven, zorg dat je jezelf altijd recht in de ogen kan kijken. Dat is het belangrijkste. - kimberley wrote on 26-11-2012 09:44:*faith* wrote:
[...]
Nessie wat doe jij je kinderen aan om zo in verwarring en verdriet te blijven hangen?
Dit zijn dingen die je overkomen. Je zoekt het niet op, je doet het niet expres. Ook Nessie heeft recht op haar verwarring en verdriet. Logisch dat ze dit heeft. Ik zie het niet als iets wat ze haar kinderen aandoet.
Ook Nessie moet hier doorheen, en dat gaat haar lukken. Maar het is nog vers, dus lukt het nu even niet meteen.
- *faith* wrote on 26-11-2012 10:09:kimberley wrote:
[...]
Dit zijn dingen die je overkomen. Je zoekt het niet op, je doet het niet expres. Ook Nessie heeft recht op haar verwarring en verdriet. Logisch dat ze dit heeft. Ik zie het niet als iets wat ze haar kinderen aandoet.
Ook Nessie moet hier doorheen, en dat gaat haar lukken. Maar het is nog vers, dus lukt het nu even niet meteen.
Nessie wrote:
Hallo, ook ik wil me even voorstellen, ik ben "Nessie" en 54 jaar. Alleenstaand ouder van 3 kinderen. 2 wonen er nog thuis en 1 woont op zichzelf. Gescheiden, en na de scheiding 3 x een relatie gehad die allen op een vreselijke manier eindigden. De laatste relatie is 2 maanden geleden op een dramatische manier geeindigd,
Nessie wrote:
hij wil verder met me...en ik? net met zoon lief gepraat, Mam, wil je dan weer dat risico nemen? ik denk niet dat ik naar hem nog onbevangen kan zijn....maar wat jij wil mam, als jij maar gelukkig bent, maar wil jij dat risico weer nemen? totdat het weer fout gaat?
ik wil jou niet nog een keer op moeten halen uit r'dam, gewond en....
hun vader was ook een narcist. tja hoe dom kan je zijn he?
en nu? verwarring en verdriet!!
Kimberley ik zie een patroon van verkeerde keuzes door Nessie. Niet iets wat haar zomaar overkomt......
De kinderen hebben al heel wat meegemaakt met de keuzes van hun moeder en als de zoon dan nog zegt:
" ik wil je niet nog een keer op moeten halen uit r'dam,gewond en......"
dan doet ze haar kinderen toch wel iets aan......
De kinderen moeten voor moeder zorgen?
Ik hoop echt dat Nessie goede hulp krijgt want ik twijfel er niet aan dat zij het heel moeilijk heeft maar dit is niet iets van er doorheen moeten, dit gaat veel dieper.
26-11-2012 10:13:25 door *faith* - kimberley wrote on 26-11-2012 10:21:*faith* wrote:
Kimberley ik zie een patroon van verkeerde keuzes door Nessie. Niet iets wat haar zomaar overkomt......
De kinderen hebben al heel wat meegemaakt met de keuzes van hun moeder en als de zoon dan nog zegt:
" ik wil je niet nog een keer op moeten halen uit r'dam,gewond en......"
dan doet ze haar kinderen toch wel iets aan......
De kinderen moeten voor moeder zorgen?
Ik hoop echt dat Nessie goede hulp krijgt want ik twijfel er niet aan dat zij het heel moeilijk heeft maar dit is niet iets van er doorheen moeten, dit gaat veel dieper.
Faith jij ziet een patroon van verkeerde keuzes. Makkelijk omdat zo achteraf iemand onder haar neus te wrijven.
Nessie kiest er niet voor om in een nare relatie te gaan zitten. Een narcist is namelijk heel moeilijk te herkennen.
Nessie snapt zelf ook wel dat ze een verkeerde keuze heeft gemaakt. En zij heeft er niets aan om haar daar nog even fijntjes op te wijzen. - *faith* wrote on 26-11-2012 10:43:kimberley wrote:
[...]
Faith jij ziet een patroon van verkeerde keuzes. Makkelijk omdat zo achteraf iemand onder haar neus te wrijven.
Nessie kiest er niet voor om in een nare relatie te gaan zitten. Een narcist is namelijk heel moeilijk te herkennen.
Nessie snapt zelf ook wel dat ze een verkeerde keuze heeft gemaakt. En zij heeft er niets aan om haar daar nog even fijntjes op te wijzen.
Wat ik schrijf heeft niets met narcisten te maken maar over de kinderen.........
Dus wat ze haar kinderen aangedaan heeft door verkeerde keuzes moet vooral maar niet hardop gezegd worden?
En de paniek die zij nu voelt omdat deze relatie ook voorbij is hebben de kinderen ook geen last van? De zorgen die de kinderen om hun moeder hebben? ( zie reactie zoon) maar vooral niet over de kinderen hebben wat het met hen doet?
Tja zo kun je ook je hoofd in het zand steken........
- Nessie wrote on 26-11-2012 15:28:
dank je wel Faith! Als het zo simpel was als wat jij roept had mijn leven er een stuk mooier uit gezien.
- Nessie wrote on 26-11-2012 15:37:
Ik heb even door alle bladzijden heen gelezen, maar Faith, ik kom van jou geen verhaal tegen over Narcisme. Mischien al voor april van dit jaar op een ander deel? Maar als iemand het niet mee gemaakt heeft, kan diegene het niet begrijpen. Je kan het iemand niet uit leggen die er niet ooit in gezeten heeft! Denk je nou echt Faith dat ik roekeloos met mijn kinderen omga? Daar klinkt het wel naar, en dank je voor het onder mijn neus wrijven, en alles nog ff te herkauwen. Ik hoop oprecht dat jou nooit zoiets overkomt want je gunt zelfs je vijand zoiets niet.
Voor alle anderen hier op deze topic, THANKS for the support! - Nessie wrote on 26-11-2012 15:42:
En even laatste, deze site is bedoeld om elkaar te steunen en te helpen, niet om een ander af te branden...
- Kimberley wrote on 26-11-2012 16:02:
Ben t wl met je eens nessie. Maar je kan faith niet aan t verstand brengen dat jij je kids niet iets aandoet maar t overkomt je. Je doet t niet met opzet. Je merkt op dat faith niet weet hoe t is om met een narcist te leven. Ook dat is waar. Ik ben blij voor faith dat ze t niet weet.
Onthou wel dat ook faith een mening heeft, en dat mag.
Blijf schrijven hier nessie. Je word gelezen. - *faith* wrote on 26-11-2012 16:26:Nessie wrote:
dank je wel Faith! Als het zo simpel was als wat jij roept had mijn leven er een stuk mooier uit gezien.
Het verleden kun je niet terug draaien, gebeurt is gebeurt maar je kan er wel van leren. Jij hebt nu niks meer met deze laatste man te maken. Nu is het tijd voor jou om te helen, te leren alleen te zijn met jezelf, leren jezelf de moeite waard te vinden dat je je nooit meer zo laat behandelen door een man, betere keuzes in het leven te maken voor jezelf en je kinderen.
Zo zullen jij en je kinderen weer rust vinden.
Narcisme of niet JIJ zult verder moeten met je leven en jij zult altijd de ouder van je kinderen zijn. En dat jou zoon jou opgehaald heeft gewond en wel heeft op hem ook een impact gehad....hoe dan ook.
Het is aan jou om sterker te worden dus pak die kans die je nu hebt nu je los bent van deze man..........
Narcisme of niet jij hebt jou eigen levenspad te bewandelen en niet alles kan op het narcisme van de ander afgewenteld worden.
- maan wrote on 27-11-2012 09:41:
Het heeft weinig zin om over dader en slachtoffer te spreken. In feite zijn we allemaal van allebei iets.
Wat belangrijk is, Nessie, is dat je goede hulp krijgt bij het veranderen van je voelen, denken en handelen. Heb je al professionele hulp hierbij? Wanneer je leert waar het misgaat, kun je ook leren om dingen anders te doen en patronen te doorbreken. Maar alles begint, denk ik, bij je eigenwaarde, bij je zelfvertrouwen. Als je ziet, voelt dat je meer waard bent dan dit en dat het ook 'normaal' is om meer te mogen ontvangen dan dit dan ben je al een heel eind op weg.
Ik denk dat we allemaal deze weg (zijn ge)gaan.. - muisje wrote on 11-12-2012 21:30:
Ik heb een tijdje niet gereageerd en gelezen ik moest even nadenken over alles wat hier gezegd was en het voor mezelf een plekje geven. Mede ook omdat ik een half jaar geleden mijn nieuwe vriend ben tegen gekomen en toen alle ellende waarvan ik dacht dat wij (mijn zoon en ik) het een plaatsje hadden gegeven terug kwam in angsten bij ons. Maar de grootste angst van ons was dat het nu leuk en gezellig is en over een tijdje alle fysieke en geestelijke martelingen terug komen maar nu door een andere man.
Heb hier veel over gepraat met mijn vriend en steunt ons hier erg in, nachtmerries zijn nu minder en eigenlijk alleen nog maar als een ontmoeting met ex (bij ons thuis) nadert. Dit is maar een paar keer per jaar met zoon's verjaardag en sinterklaas en als er iets heel ergs bijzonders gebeurt. Ik weet ook dat ik me dit zelf aan doe maar voor mijn zoon zijn dit de enige momenten dat hij zijn vader ziet en hij kijkt er een heel jaar naar uit dus even mijzelf opzij zetten en ben op deze momenten nooit alleen.
Ik heb alle berichten van jullie bij gelezen.
@ maan: wat fijn dat je dochter nu de hulp krijgt waar ze recht op heeft ook zonder steun van haar vader. Ik hoop dat het haar helpt en ze zich zelf snel zekerder zal voelen.
@Nessie en Margaritha voor iedereen is het begin moeilijk maar doorzetten maakt je sterker. Ik heb op de spiegel met een whitebord stift elke dag dat ik gewoon doorzette een hartje op een spiegel gezet om symbolisch aan te geven dat ik kies voor mezelf en mijn zoon en steeds meer van ons hou. Dit heeft mij geholpen om een beter leven voor ons te willen. Alle scheidingen zijn moeilijk en kennen de twijfels die jij heb Nessie alleen met een narcist is het nog moeilijker omdat je je hele tijd samen hij je ondergeschikt aan hem hebt gemaakt. Ik wens jullie heel veel sterkte en hoe moeilijk ook jullie komen er.
@Faith ik snap je punt en wat je wilt zeggen maar als je in de situatie zit is het moeilijk om het anders te doen. Ik heb ook ooit een boek gelezen over dit punt en het is misschien ook wel iets om over na te denken. Maar niet nu nu moeten er eerst dingen verwerkt worden en daarna als er ruimte voor is kan je er over nadenken hoe je komt waar je komt. Bij mij heeft dit heel wat jaren geduurd. En inderdaad als je niet met een narcist heb geleefd kan je je niet voorstellen hoe het is. Wat mijn vriend zei ik heb nooit kunnen indenken dat iemand zo'n inpackt kan hebben op een ander en zo in iemand is gaan wonen.
- Louise wrote on 11-12-2012 23:03:muisje wrote:
.... Ik heb op de spiegel met een whitebord stift elke dag dat ik gewoon doorzette een hartje op een spiegel gezet om symbolisch aan te geven dat ik kies voor mezelf en mijn zoon en steeds meer van ons hou. Dit heeft mij geholpen om een beter leven voor ons te willen....
@ Muisje: door je naam en het bovenstaande moest ik aan dit plaatje denken.
Je kunt niet de richting van de wind bepalen, maar wel de stand van de zeilen. - muisje wrote on 12-12-2012 19:42:
@Louise wat een leuk plaatje heb hem gedownload en op mijn bureaublad gezet dan kan ik er aan denken als het even moeilijk is. Dank je
- AngeliQue wrote on 13-12-2012 11:35:
Leuk om weer wat over je te lezen, Muisje!
Wat heerlijk dat je een fijne relatie hebt. Je angsten herken en begrijp ik. Daar zit ik zelf ook mee in de maag ...
Mijn ex begint weer eens flink dwars te liggen. Hij krijgt zijn zin niet en nu wordt alles uit de kast getrokken om me te raken (figuurlijk dan).
Daarvoor wordt onze zoon dan gebruikt.
Daarmee weet hij me idd te raken. Ik word er bekaf van!
Op zo'n moment mis ik wel een schouder om even op te kunnen steunen ...
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - muisje wrote on 13-12-2012 19:31:
@Angelique het is heel sneu dat ze via de kinderen hun gelijk of hun zin proberen te krijgen. Het laat ook zien hoe zielig ze zijn om juist die gene te gebruiken die nog onvoorwaardelijk van ze houdt.
Maar het is heel zielig voor je zoon dat hij er tussen ziet en hij begrijpt nog niet waarom er zo gedaan wordt. Ik hoop dat hij er zelf niet al te veel last van heeft ookal weet ik zeker dat het hem niet voorbij gaat - AngeliQue wrote on 22-12-2012 15:57:
Na een paar moeilijke weken vol verwijtende en hatelijke mails is mijn zoon vanmiddag met zijn vader mee naar huis gegaan.
Al een paar weken lang wordt de hele trukendoos open gehaald om zoonlief met de kerst zo lang mogelijk bij zich te hebben.
Van de week was het me nog niet duidelijk, welke dagen mijn ex onze zoon bij zich kon en wilde hebben.
Gisteren hoorde ik dat onze zoon tweede kerstdag na het eten weer naar huis kon komen, ook al was eerst sprake van dat mijn ex hem tot oudjaarsdag wilde hebben.
Vandaag vertelde hij me (door de telefoon) dat hij zich beroerd voelde en daarom onze zoon eerste kerstdag na het eten weer terug zou brengen.
Of de plannen weer veranderd gaan worden ... ik wacht het maar af!
Eerst wekenlang een hoop ellende om uiteindelijk zelf weer de plannen te veranderen, maar wel van alles mij de schuld geven!
Ik zal blij zijn als mijn zoon eerste kerstdag lekker bij me thuis is!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - maan wrote on 23-12-2012 14:21:
Hier een soortgelijk verhaal, Angelique. De kinderen mochten voor het eerst dit jaar een week bij vader zijn (want anders te druk met werk). Dochter wilde niet zo lang, maar ze wilde wel de twee kerstdagen bij hem doorbrengen. Nee, dat mocht niet: óf de hele week óf niet. Mocht ze dan wel eerste kerstdag een paar uur op bezoek komen? Nee, dat mocht ook niet, want dat was te verwarrend voor de jongere kinderen, die konden zo'n kort bezoek niet aan en zouden er verdrietig van worden.
Dan ben je 11 en word je met de kerst geweigerd door je eigen vader.. Ze is nu een paar dagen aan het logeren bij oma en eerste kerstdag halen we haar op, omdat we vinden dat ze kerst toch op zijn minst met één van haar ouders moet (mogen) doorbrengen?..
Heartbreaking, niet te herstellen, egoïstische acties. - Kimberley wrote on 23-12-2012 15:42:
Hier ook. Vader brengt de dagen liever met zijn eigen gezin door. Daar horen zijn twee kinderen die hij met mij heeft niet bij...
- maan wrote on 24-12-2012 10:07:
Een kleine troost: Wat is het heerlijk voor de kinderen om thuis te zijn / komen waar ze welkom en gewenst zijn. Geniet van deze dagen met je kroost! Fijn thuis, warm, familie, elkaar.. (en eten!). X
- Kimberley wrote on 24-12-2012 10:22:
Nou het is een hele grote troost. Heerlijk!
- AngeliQue wrote on 24-12-2012 10:38:
Wat weer triest voor je dochter, Maan!
Gelukkig dat ze door ons weten dat het anders kan!
Gisteren sprak ik mijn zoon even. Hij vertelde dat papa helemaal geen kerstversieringen in huis heeft...
"Zo heb ik amper het idee dat het kerst is, mam."
"Gelukkig doe jij dat wel!"
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - dyda wrote on 27-12-2012 11:37:
argghhh ik ben weer eens de mist in gegaan.Mijn ex heeft odfficieel diagnose narcisme,heb de afgelopen 9 jaar veel geinvesteerd in het zo goed mogelijk hier mee om gaan.Sinds de kinderen meerderjarig zijn betekent het vooral: niet reageren, meebewegen en vooral nergens een punt van maken,kids lossen het meestal zelf goed op met hun paps. Maar 1e kerstdag zouden mijn dochter en de docter van zijn nieuwe vrouw samen werken in een restaurant en door zijn vrouw of hem worden opgehaald om half 2 snachts na hun werk. Wordt ik om 2u wakker gebeld: mam kun je ons komen halen want pap en vrouw hebben teveel gedronken. Natuurlijk meisje dus ik ze allebei veilig thuis gebracht. So far so good... maar ex was er de dag vantevoren ook al inge slaagd een stempel te drukken op de sfeer hier in huis en was naar mijn ouders gegaan terwijl ze dat niet willen en dat had ik al allemaal laten gaan maar nu was ik dus zo boos dat ik een smsje heb gestuurd dat ik het onverantwoord ouderschap vond om te gaan drinken en 2 jonge meiden snachts om 2 zelf te laten regelen hoe ze dan thuis moesten komen en dat ik ervan baalde dat ik wakker gebeld was....
Had ik natuurlijk niet moeten doen want nmaar mij toe heeft hij niet gereageerd maar de beide meiden hebben het moeten bezuren en dus is dochterlief nu boos op mij want: je weet toch dat je dat beter niet kunt doe, je weet toch dat het ook niets veranderd, je weet toch dat hij zo is.... Ja ze heeft groot gelijk maar soms..dan lukt het me dus niet... dat meebewegen, niet reageren.... naja voorlopig heb ik mijn lesje weer geleerd.... - Louise wrote on 27-12-2012 12:35:
Komt weer goed Dyda. Niet te boos zijn op jezelf.
Daarnaast zouden de kids ook intussen zo alert moeten zijn dat ze een backup plan hebben (dat was er ook, want jij was er)
Adem in adem uit ....
Je kunt niet de richting van de wind bepalen, maar wel de stand van de zeilen. - AngeliQue wrote on 28-12-2012 10:14:
Het is ook best moeilijk, Dyda! Elke keer weer moet je weer slikken, niet reageren en proberen mee te bewegen. Logisch toch dat je af en toe anders reageert! Zo te merken hebben we daar allemaal wel eens last van!
Alleen is het zo jammer dat meteen de kids het moeten bezuren ...
Ben wel benieuwd hoe jouw ex aan zijn diagnose is gekomen. Hoe hij toestemming heeft gegeven om al gediagnosticeerd te kunnen worden alleen al!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - nelly wrote on 28-12-2012 12:04:
Even een reactie aan jullie (die het zo moeilijk hebben met een narcist) wat moet het vre-se-lijk moeilijk zijn om met een narcist te leven/om te gaan.
Als een volwassene het er al moeilijk heeft, laat staan kinderen.
Ik zou het niet kunnen om niet te reageren/mee te bewegen met de grillen van een narcist
Altijd maar op je tenen te moeten lopen.
Altijd je woorden op een weegschaal te moeten leggen.
Altijd maar aan te moeten passen aan hem/haar.
Ik zou moordneigingen krijgen.
- AngeliQue wrote on 28-12-2012 17:10:
en ... wie zegt dat wij die niet hebben, Nelly
!??!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - dyda wrote on 28-12-2012 20:06:
Ja Nelly, dat is lief dat je dat zegt want het is en blijft vreselijk moeilijk....En wurgneigingen heb ik vaak, heel vaak gehad
Hoe mijn ex aan zijn diagnose kwam? dat ging natuurlijk per ongeluk want een narcist laat zich niet snel onderzoeken, met hem is immers niets mis...Toen ik 11 jaar geleden voor het eerst aangaf bij hem weg te gaan dreigde hij met zelfmoord, maatschappelijk werk van zijn werk( politie) was al ingeschakeld en die meneer was briljant: nou meneer D als u nu dreigt met zelfmoord dan laten we u NU opnemen op de PAAZ.Toen krabbelde mijn ex natuurlijk terug want hij wilde helemaal geen zelfmoord plegene, hij wilde mij chanteren.Een eis van de baas was dat hij zich liet onderzoeken ambulant...Ik heb uiteindelijk bij die psych mijn voet tussen de deur moeten zetten om uberhaupt te horen te krijgen wat er mis was: narcisme en een neurotsiche depressie met dwanghandelingen maar we gaan hem behandelen mevrouw.Wist ik veel dus ik dacht: ok hij is ziek ze gaan hem beter maken dus ik blijf bij hem, 2 jaar later was hij natuurlijk niet veranderd en hield ik het niet meer vol, dus toen een scheiding doorgezet met alle gevolgen van dien..Daarover zou ik een boek kunnen schrijven....
we hebben rondom de kinderen met nogal wat hulpverlening te maken gehad en zijn verhaal is altijd geweest: narcisme? dat verzint ze maar..er is alleen maar sprake geweest van onverwerkt verdriet en verder ben ik normaal en zij niet...Zijn huidige vrouw weet vast ook niets van de diagnose die vast en zeker in de open haard is beland - Kimberley wrote on 29-12-2012 14:20:
Wurgneigingen is verloren energie. Negeren is de beste optie. Meebewegen doe ik alleen als ik dat noodzakelijk acht.
- nelly wrote on 31-12-2012 10:51:Kimberley wrote:
Wurgneigingen is verloren energie. Negeren is de beste optie. Meebewegen doe ik alleen als ik dat noodzakelijk acht.
Dat lijkt me makkelijker gezegd dan gedaan Kimberley. Zolang die persoon deel van je leven uit maakt tenminste.
Of ''wennen'' jullie op den duur aan dit soort gedrag?
- Kimberley wrote on 31-12-2012 13:34:
Niet moeilijk nelly. Ik laat ex niet toe in mijn leven, hoe graag hij het ook zal willen. Verder heb ik geen interesse in t leven van ex. In tegenstelling tot vele anderen hier. We delen twee kids en dat is alles. Wat hij verder doet interessert me werkelijk geen bal.
- AngeliQue wrote on 31-12-2012 15:54:
Zelf heb ik ook geen interesse in het leven van mijn ex.
Het is dat mijn zoon af en toe uit zichzelf dingen vertelt, waardoor ik wat hoor. Andersom zou mijn ex ook het liefst wel met mijn leven willen bemoeien. Natuurlijk probeer ik hem zo min mogelijk toe te laten.
Maar omdat we een kind hebben, ontkom ik er niet altijd aan!
Natuurlijk negeer ik ook veel of ga ik op verwijten of boosheid niet in.
Alleen worden veel dingen via ons kind gespeeld, waardoor ik soms wel MOET reageren.
Zo simpel als het bij jou gaat, Kimberly, gaat het dus niet bij iedereen!
Dat heeft niets met interesse in ex of vice-versa te maken. Dat heeft meer te maken dat je samen kind(eren) hebt!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - dyda wrote on 31-12-2012 16:58:
Iedere situatie is anders en ik ben het met Angelique eens: het is alleen maar heel erg lastig wanneer het via de gezamelijke kids wordt gespeeld.Als die er niet waren was het je er niets van aantrekken,het loskomen, het negeren en het meebewegen veel makkelijker.Kimberley stelt het in mijn ogen wat simpel voor, fijn als het bij jou zo werkt maar ik denk dat het wat ingewikkelder ligt.......
- Kimberley wrote on 31-12-2012 18:36:
Ook ik heb wel mijnperiode gehad dat ik erop reageerde. Tuurlijk, maar met de loop der jaren weet ik dat t beter daar geen energie meer in te steken. Ook hier een ex die dingen doet over de rug van de kids heen. Maar dan praat ik daar over met de kids en dan is t klaar.
- dyda wrote on 01-01-2013 10:48:
Ow Kimberley...Na deze nuancering zijn we het zomaar helemaal met elkaar eens.en daarom baalde ik ook zo dat ik me toch tot een reactie had laten verleiden..Want dat heeft geen zin en is zonde van mijn energie
En ja praten met de kids,luisteren en ze steunen. ze begeleiden op de weg van acceptatie dat hun pap nu eenmaal is wie die is.Zelf leren omgaan met de loyaliteit die ze natuurlijk( mogen en moeten) voelen.
Oudste heb ik rond haar 20e ook wat leesvoer over narcisme gegegevn, o.a. dingen die Rianne hier prachtig wist te verwoorden als dochter van een narcist.( nog altijd dankbaar voor Rianne mocht je dit lezen) - Rianne wrote on 02-01-2013 22:44:
Dit draadje blijf ik wel volgen.
Wees lief voor jezelf Dyda. Natuurlijk baal je omdat je beter had moeten weten. Maar het is een primaire reactie en het is hartstikke lastig om altijd maar tegen je natuur in te moeten gaan, je bent ook maar een mens. Deze keer was vast om het af te leren.
02-01-2013 22:45:05 door Rianne - dyda wrote on 03-01-2013 20:15:
Rianne:
- Mejazzy70 wrote on 06-01-2013 19:53:
Ik ben hier per toeval gekomen want ik was op zoek naar informatie over NPS en wat doet het me goed om jullie te lezen. Bedankt allemaal voor deze forum. Ik heb het een week geleden uitgemaakt met mijn vriend met wie ik 1 1/2 jaar een moeilijke relatie heb gehad. Ik wist vanaf het begin dat iets niet klopte maar ik kon mijn vinger niet er op leggen. Ik dacht gewoon dat hij af en toe moeilijk was en dat veel aan mij lag. Tot ik er achter kwam dat er meer aan de hand was, dat het geen normale irritaties meer waren, dat het niets meer met aanpassen had maar dat ik gemanipuleerd werd en als speelgoed gebruikt. En hij kan nooit reflecteren op zijn eigen gedrag, nooit! Praten heeft geen zin: geen communicatie mogelijk. Ik weet niet waarom, maar zijn laatste uitbarsting was ineens genoeg. Gatver, wat stom ben ik, dacht ik plotseling. Dit kan zo niet meer. En toch blijft het erg moeilijk, ik heb weer zin om contact met hem op te nemen ) maar ik ga dat niet doen. Een relatie is verdoemd als je niet emotioneel op elkaar kunt bouwen. Ik hou me vast maar dat is niet makkelijk want ooit ben ik wel op hem verliefd geworden. Respect als we intiem waren had hij trouwens nooit, hij was grof en had veel fantasie, ik weet niet of iemand dat herkent. Sterkte allemaal.
- janine wrote on 07-01-2013 00:40:
Noui fantasie had ie niet! Wel was ie grof en gevoel van warmte en liefde was er nooit, het was meer machtsvertoon, sukkel!
Toch zou ik graag van jullie willen weten; wat doet het met jullie kinderen de omgang met een narcistische vader? Ik verbaas me er namelijk over dat er uberhaubt nog omgang is en zoals ik vaak lees wanneer het meneer uitkomt. Hier is helemaal geen omgang meer en wat heb ik daarvoor gevochten! Ik zag mijn kinderen kapot gaan tijdens de omgang en dat laat ik niet toe! Ik moet er wel bij zeggen dat mijn kinderen nog jong zijn, kleuters toen, en het was niet makkelijk om die beslissing te maken maar nu is er rust en geen angst meer voor ze. Het ligt er natuurlijk ook aan hoe narcistisch je ex is en of er nog meer persoonlijkheidsstoornissen spelen. Maar ben heel benieuwd hoe jullie kinderen daar onder zijn! - AngeliQue wrote on 07-01-2013 11:05:
Mijn ex heeft recht op omgang, omdat hij onze zoon erkend heeft.
Ondanks alles wat er zich heeft afgespeeld en nog afspeelt, wil onze zoon graag zijn vader blijven zien!
Natuurlijk geeft dat veel problemen en rompslomp, maar mijn zoon weet ook niet anders ... Hij ként zijn vader niet anders!
Hij neemt eventuele ellende voor lief, omdat een kind nu eenmaal loyaal is en in de meeste gevallen van zijn ouders houdt.
Hij beseft echt wel dat zijn vader anders is dan andere vaders, maar het is en blijft zijn vader!
Zelf blijf ik altijd waakzaam en alert en grijp in als ik ook maar het idee heb dat het fout gaat.
Ik probeer op een neutrale manier met mijn zoon er over te praten als ik merk dat dat nodig is.
Ik kan misschien wel nu mijn zoon en mijn ex verbieden elkaar te zien.
Maar wat schiet ik er mee op? Na een tijd misschien wat rust, maar uiteindelijk wil mijn zoon tóch zijn vader leren kennen!
Dan kan hij beter, nu hij terug kan vallen op mij, af en toe zijn vader zien.
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - muisje wrote on 10-01-2013 20:46:
mijn zoon en zijn vader hebben recht op omgang met elkaar. Mijn zoon wil net als die van Angelique graag naar zijn vader ookal heeft zijn vader maar een paar keer per jaar tijd voor hem en laat hij hem heel vaak zitten. Mijn zoon weet ook niet beter hij heeft wel periodes dat hij er verdrietig onder is maar ook periodes dat hij er erg goed mee omgaat.
Ik probeer hier altijd uit te leggen dat iedereen anders is en iedereen goede en minder goede eigenschappen heeft en dit de slechte eigenschappen van zijn vader zijn hoe jammer ook.
Verder praten we er over en vind hij het jammer dat papa is zoals hij is maar het is WEL mijn papa zegt hij dan. - Amsterdam wrote on 20-01-2013 15:41:
Er is hier op het forum, zoals ik zag, al veel geschreven over narcistisch gedrag. Ik heb helaas nu niet de tijd om 2 forum threads geheel en aandachtig door te gaan lezen, maar ga dat, zodra ik de mogelijkheid heb, zeker doen.
o.a. heeft onderstaande informatie, (filmpjes en websites), mij zeer geholpen en helpt mij nog steeds om niet terug te vallen in oude patronen zoals:
- de schuld toch altijd weer bij mijzelf te zoeken,
- in mijn eentje de verantwoordelijkheid te nemen,
- weer eenzijdig oplossingen proberen te vinden,
- toch weer trachten bruggetjes te bouwen,
- weer te gaan hopen op verandering, (die nooit komt),
- en (te)veel energie te steken in het uit proberen te te leggen,
- mijn eigen grenzen wederom op te rekken/overschrijden,
- te gaan twijfelen en alles te bagatelliseren,
- haar weer alles te vergeven,
- hoop te blijven houden om vanuit een traditionele gezinssituatie onze zoon te kunnen grootbrengen
- etc etc
En op de een of andere manier neem ik het haar ook niet kwalijk. Ik weet bijna zeker dat mijn ex niets met kwade opzet doet en/of gedaan heeft, maar het is voor haar simpelweg onmogelijk om objectief naar haar eigen gedrag te kijken, zelfs al zou ze dat willen lukt het haar niet. (heel soms, heel even wel).
Ook zij kiest hier niet voor, ook zij is op de een of andere manier "slachtoffer". Haar hele gedrag voelt aan als zelfbescherming en compensatie voor haar eigen onzekerheid, onmacht en innerlijke leegte. En ergens weet ik, dat zij het diep van binnen, ook liever anders wil.
Ondanks dat ik zielsveel van haar hou, weet ik rationeel dat het onmogelijk is om in een relatie te blijven zitten waarin je kapot gaat, (en bent gegaan). Dagelijks, op een bijna onzichtbare en extreem subtiele wijze, (dat zie ik nu pas achteraf), pijn gedaan te worden, houdt niemand lang vol.
Misschien heeft iemand anders hier ook iets aan. De makers van de filmpjes hebben misschien gekozen voor een wat "vreemde vorm", (animatie), maar ik vind het inhoudelijke verhaal heel sterk en herkenbaar. (Alle info geldt natuurlijk voor zowel vrouwen al mannen)
YOUTUBE:
The Female Narcissist
https://www.youtube.com/watch?v=rJP0FUk6oWY
narcisssistic women
https://www.youtube.com/watch?v=JNLjmLVUaj4
NPD(stealth vs loud mouth)
https://www.youtube.com/watch?v=qe1VgYsJ1p0
Stealth narcissist part 1
https://www.youtube.com/watch?v=X_LvfJm8d6A
Silent treatment of the narcissist
https://www.youtube.com/watch?v=2LlR2VWrRXE
how to deal with a narcissist
https://www.youtube.com/watch?v=za9dj0roDb0
Should you take a Narcissist back?
https://www.youtube.com/watch?v=TdEGEtmYhM4
No contact with a narcissist!
https://www.youtube.com/watch?v=cytISc5BI_s
You know you are a Narcissistic chick when
https://www.youtube.com/watch?v=3tlovJCGhAg
Lonely and grieving - How to retrain your brain
https://www.youtube.com/watch?v=Uel2K7eSkpg
Signs you are a victim of emotional ...
https://www.youtube.com/watch?v=Ik5FlZ8Jf5s
etc etc
WEBSITES:
mjon.infoteur.nl/specials/kwaadaardig-narcisme.html
denarcist.nl/narcisme-kenmerken
etc etc
20-01-2013 16:24:29 door Amsterdam - AngeliQue wrote on 22-01-2013 16:12:
Dat je informatie in welke vorm over narcisme zoekt, herken ik.
Ik heb heel veel sites bezocht, boeken gelezen, filmpjes gezien etc.
Aan de ene kant vanwege de (h)erkenning en aan de andere kant omdat je eigenlijk in je hart telkens twijfelt aan jezelf.
Na een tijd merk ik wel dat ik minder behoefte voel om dit te doen.
Ik heb die (h)erkenning minder nodig, omdat mijn leven steeds minder plaats biedt aan het verleden met mijn ex.
Wat ik wel prettig vind, is van gedachten wisselen over de praktische kant van problemen waar je tegenaan loopt als je een kind van een narcist hebt.
Hopelijk zul je zelf ook merken dat je gevoelens voor je ex minder rauw zullen voelen met het verstrijken van de tijd.
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - Corien wrote on 16-02-2013 15:21:
Hoi, heb gewijzigd ivm evt. meelezen...
07-12-2013 22:06:33 door Corien - AngeliQue wrote on 17-02-2013 10:12:
Corien, ik kan je alleen heel veel sterkte wensen! Je klinkt sterk en krachtig. Dat zul je absoluut nodig hebben.
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft - Corien wrote on 17-02-2013 13:39:
Hoi, heb gewijzigd ivm evt. meelezen...
07-12-2013 22:07:28 door Corien - muisje wrote on 05-03-2013 21:21:
hoi Corien,
hoe gaat het nu met je?
Groetjes van muisje - Corien wrote on 13-04-2013 00:03:
Hoi, heb gewijzigd ivm evt. meelezen...
07-12-2013 22:05:40 door Corien - muisje wrote on 18-04-2013 20:47:
ik hoop dat het allemaal positief voor jou en je kindje uitpakt!
- AngeliQue wrote on 29-04-2013 11:24:
Het is hier weer dik ellende geweest. Afgelopen vrijdag zou mijn ex onze z11 komen halen voor een weekend bij mijn ex.
De communicatie vooraf wilde mijn ex via onze zoon laten lopen (zoals gewoonlijk). Hij wilde zoon vrijdag eventueel eerder kunnen halen, maar wist niet of dat echt ging lukken. Ik heb per mail direct naar mijn ex gereageerd dat ik vrijdags moest werken en pas laat in de middag thuis zou zijn. Dat ik dus wilde weten waar ik aan toe was, want dat hij anders zou moeten wachten tot ik thuis kom of zich aan de eigenlijke regeling houden.
's Middags kom ik rond 17.00 thuis en zie de auto van mijn ex al staan. Ik loop mijn huis binnen en vraag mijn zoon of hij al gezien heeft dat zijn vader er is. Dat heeft hij en hij heeft hem al gesproken ook. Ex was er al rond kw.o.4! We beginnen meteen spullen te pakken, maar als we buiten komen, is de auto van mijn ex weg!
Zoon in tranen, maar belt zijn vader. Vader is woest en reageert alles af op onze zoon. Zoon huilend naar binnen. Ik ben laaiend, vooral als er een app komt dat ex om half 7 komt en 30 sec. wacht of zoon nog meegaat of niet!
Zoon is bang voor de woede-aanvallen van zijn vader (en stilte-behandelingen van zijn vader!) en wil niet meer mee. Vader zal idd. anders het hele weekend woest zijn, maar ik laat toch de keus over aan mijn zoon. Ik probeer mijn ex te bellen, maar hij neemt niet op.
Zoon stuurt berichtje dat hij niet meer mee wil. Vader probeert zoon te bellen, maar kind is zo kapot dat hij niet wil bellen met zijn vader.
Vaderkomt hierheen en gaat tekeer tegen mij. Zoon verstopt zich in een andere kamer, maar hoort wel alles.
Vader eist dat zoon nr zijn auto komt om met hem te kunnen "praten".
Ik weiger natuurlijk en vader scheurt weg. Binnen 10 min. staat hij weer voor de deur en eist uitleg. Ik vertel hem hoe onze zoon nu kapot is en dat hij hem met rust moet laten, dat hij nog wel antwoord gaat krijgen als alles wat rustiger is. Dat wat hij gezegd en gedaan heeft pure geestelijke kindermishandeling is!
Ex is nu zo boos dat hij weggaat en ook niet meer terug komt.
Veel met mijn zoon zitten knuffelen, troosten en praten (zonder al teveel verwijten naar zijn vader). Hij komt gelukkig snel bij.
Zaterdag verloopt rug, maar gisteren belt mijn ex onze zoon plotsklaps en eist antwoorden en begint weer boos/woest te reageren.
Zoon klapt dicht en kan alleen maar "ik weet het niet" en "ja/nee" zeggen.
Het gesprek is kort, maar natuurlijk is mijn zoon flink aangeslagen.
Ik heb met hem afgesproken dat als papa weer belt, ik kan gaan ingrijpen.
Ik zit te denken of mijn zoon zijn vader niet een mail moet sturen met daarin de "ge-eiste" antwoorden en hoe onze zoon zich voelt.
Ook zei iemand me dat ik aangifte van kindermishandeling moet doen bij de huisarts, Centrum voor Jeugd en Gezin of zelfs de politie.
Iets dergelijks is al een keer eerder voorgevallen.
Wat vinden jullie? Een mail? Aangifte doen?
Afspraken maken met mijn ex helpt niet, evenals hem hierop aanspreken.
Het is en blijft een narcist!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Page 1 2 3 [4] 5
This is the no-script version of the 1Ouder forum. If you have javascript enabled, please click here.
Designed by SLIM Web Architecture