Angelique hoe vader nu reageert is buiten proportioneel maar wat ik me afvraag is waarom jij je ex zoveel ruimte geeft.
Toen hij belde dat hij zoon eventueel eerder kon halen, maar dat hij niet wist of dat nog zou gaan lukken, laat jij de bal volledig bij ex liggen. En jij en je zoon dus ook in onzekerheid verkeren..... Waarom niet duidelijk naar je ex dat jij tot laat werkt dus dat eerder ophalen voor die dag geen mogelijkheid was.
OF als je mee wilt gaan in het "eventueel eerder ophalen" zorgen dat zoon al zijn spullen klaar had en zodra vader bij jou thuis zou zijn zoon gelijk met vader mee zou kunnen ongeacht of jij dan al thuis zou zijn.
Ik zou zoon geen mail met uitleg laten sturen aan vader. Hij kan hier in zijn eentje niet tegenop.
Hoi Angelique
Ben weer terug van weggeweest...heb steeds allles gevolgd.
Jeetje wat heftig allemaal, dit is nog lager dan laag, hoe je ex met zoon omgaat.
Wat is wijsheid om te doen?
Tja, het is de vader van je zoon als je aangifte doet, ( hoe zal hij hier mee omgaan als hij dit ws van vader te horen krijgt...?) in iedergeval zou ik melding doen bij de huisarts en misschien is het wijsheid om te vragen wat hij er van vindt....
Ook dit dilemma speelt bij mij, ik durf voorlopig niet...maar dat verhaal ken je..
En ik vind dat je goed gehandeld hebt, je hebt je ex geen vrijheid gegeven, hij wist hoe de vork in de steel zat, dit heb je hem duidelijk gemaild.
Ziva wrote:
En ik vind dat je goed gehandeld hebt, je hebt je ex geen vrijheid gegeven, hij wist hoe de vork in de steel zat, dit heb je hem duidelijk gemaild.
Het gaat hier niet om goed of fout handelen maar anders handelen.
De mail is dwingend geweest met de eis "ik wil weten waar ik aan toe ben" of anders.........of anders........( hiermee heeft ex de ruimte gekregen om zelf te kiezen)
En de vrijdag is totaal niet gelopen zoals Angelique dit gemaild had.......
Wat zou er gebeurt zijn op vrijdagmiddag als Angelique een andere keuze van reageren zou hebben gehad zoals ik in mijn eerder post aangaf?
Hiermee praat ik het gedrag van ex absoluut niet goed.
Wat ik niet gezegd heb, is dat ik de donderdag ervoor een boos telefoontje van mijn ex kreeg. Je komt er dan eigenlijk ook niet echt doorheen, want hij schreeuwt en luistert niet echt. In dat (schreeuw)gesprek heb ik idd aan gegeven dat hij onze zoon niet voor 5 uur hoefde op te halen! Maar ja, als ik dat zeg, dan doet hij natuurlijk wat anders ...
Ondertussen heeft mijn zoon zijn vader aan de telefoon gehad en heeft een complete woede-aanval over zich heen gehad, totdat ik ingreep.
Vervolgens heeft mijn zoon kort in een mail vertelt hoe hij zich voelt en hoe moeilijk hij het vindt. Ook hierop is furieus gereageerd en wordt hem van alles verweten! Mijn zoon heeft er voor gekozen om alleen de eerste paar regels te lezen en heeft de rest aan mij over gelaten.
Ik heb net een duidelijke, maar ook keurige mail gestuurd aan mijn ex hierover. Ik zal natuurlijk ook een reactie hierop gaan krijgen.
Hoe het verder moet en zal gaan ... geen idee!
Zoals het nu gaat, wil mijn zoon niet eens naar zijn vader!
En Ziva, ik heb idd erover gedacht om de huisarts in te schakelen. Ik probeer alleen de voors en tegens tegen elkaar af te wegen.
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Heel belangrijk de voors en de tegens......
Weet je, mijn huisarts weet ook heel veel....het kan geen kwaad dat hij het weet, misschien is het ook een opluchting voor je om het met een professionel te kunnen delen?
Wel goed dat je verdere toelichting hebt gegeven, dan is het wat duidelijker. Maar zoals ik al zei ik kende je verhaal...
Het houdt niet op........
Een zeer toepasselijke reclame.....
Het houdt hier niet op.....
Met ge-etter, manipulaties, intimidatie......
Moe word je er van ...
Hier is zoon maar niet opgehaald om met vader op vakantie te gaan.
Van tevoren wel afgesproken, maar vader is weer eens boos.
Zoon is de klos.
Zoon zag het al aan komen, dus hij is niet super verdrietig. Maar wel teleurgesteld natuurlijk.
Nog zo'n reclame: Leuker kunnen we het niet maken ... (makkelijker ook niet trouwens).
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Dat zoon de bui al zag hangen en zich er op ingesteld heeft zegt al genoeg. Heel vervelend, maar je kan het niet voorkomen. Accepteren is denk ik de enige manier...
Ik heb niet te maken met narcisme, maar met autisme en een heel eigen wereldje waardoor er wel eens narcistische trekjes boven komen... Niemand die snapt dat ik er zo lakoniek mee omga, inclusief het niet meer betaald krijgen van de KA, maar het is de beste manier om rust in de tent te houden en escalaties te voorkomen. De kinderen weten het ook. Zo is papa nou eenmaal. Soms blijft mijn jongste een tijdje bij mij als het hem teveel wordt, time-out. Oudste kan er echt heel lakoniek mee omgaan, zeker nu hij meer bij mij zit (hij heeft een tijd bij zijn vader gewoond wegens praktische omstandigheden, maar dat ging helemaal mis).
"Laat maar lullen" is mijn houding geworden. Teveel geschreeuw = deur dicht/telefoon uit. Dat weet ex. En ook de jongens hebben de keuze, ze zijn er oud genoeg voor. Dus slaat jongste af en toe wel eens weekendjes over als vader weer te schreeuwerig is en heeft oudste besloten weer bij mij te komen wonen, ook al is dat onpraktisch.
Maar inderdaad... Leuker kan je het niet maken. Maar veranderen kan je het ook niet.
Normal is overrated...
Een Narcist heeft meerdere kanten, dat wordt hier al omschreven. Wat heel belangrijk is, is het te herkennen en niet op de knopjes te drukken waarmee je zijn slechte kant boven haalt. Ieder mens heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing- en ieder mens is een engel of moordenaar........... het zal aan de knopjes liggen die worden ingedrukt. Het is afschuwelijk als je slachtoffer bent van een Narcist en je kunt er zelf niet zo veel tegen doen, dan communiceren en rustig blijven, per slot van rekening kan de Narcist ook de ideale partner zijn. (past het potje bij de deksel)
Vaak niet !
Fransen wrote:
Een Narcist heeft meerdere kanten, dat wordt hier al omschreven. Wat heel belangrijk is, is het te herkennen en niet op de knopjes te drukken waarmee je zijn slechte kant boven haalt. Ieder mens heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing- en ieder mens is een engel of moordenaar........... het zal aan de knopjes liggen die worden ingedrukt. Het is afschuwelijk als je slachtoffer bent van een Narcist en je kunt er zelf niet zo veel tegen doen, dan communiceren en rustig blijven, per slot van rekening kan de Narcist ook de ideale partner zijn. (past het potje bij de deksel)
Vaak niet !
Interessant stukje. Ben het met je eens over communiceren en rustig blijven maar een narcist als ideale partner zet ik toch wel vraagtekens bij.
Ben wel benieuwd hoe jij een narcist als ideale partner zou kunnen zien.
Wat is de bindende factor in zo'n relatie met een narcist dat die als ideaal bestempeld kan worden en door wie?
Misschien lijkt het potje bij het dekseltje te passen in eerste instantie maar de druk die de narcist op de partner legt die dan kiest zo op eieren te lopen om maar niet de verkeerde knopjes in te drukken zal de relatie uiteindelijk toch fataal worden.
Helemaal met Faith eens. Een relatie met een narcist kan goed lijken, zolang de partner zichzelf maar zodanig blijft wegcijferen dat de narcist tevreden blijft of macht blijft houden. Voor wie is dit goed?? Toch niet voor een partner.
Vind het ook best zwart wit gesteld dat het mislopen aan de partner van een narcist ligt omdat die op "de verkeerde knopjes" heeft gedrukt?! In een goede relatie hoort gelijkheid en open communicatie. En niet een partner met verboden knopjes.
Ik heb ook moeite met die (open) communicatie. Het gaat dan om interactie tussen twee of meer mensen. Dit is heel lastig en soms onmogelijk als er "storing" op treedt vanaf één kant!
Het "praten" lukt dan wel, maar het (willen) luisteren lukt aan één kant niet!
Het verhaal van die knopjes vind ik ook wel makkelijk. Dat zou betekenen dat iemand dus een moordenaar wordt/is, omdat er op een verkeerd knopje gedrukt is!
Ben het met Faith en Cesdy eens in dit verhaal!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Ik sluit mij geheel bij Faith, Cesdy en Angelique aan. Dat zou betekenen dat ik mijn gehele relatie op de verkeerde knopjes heb gedrukt! Wist niet eens dat hij 'knopjes' zou hebben.
Ze horen je wel, maar luisteren echt niet! En dat zal ze ook nooit lukken, ook niet in een andere relatie, omdat ze het gewoonweg niet kunnen.
Hoi allemaal,
Is dit forum nog actueel? Mijn situatie namelijk wel. Sinds vorige weeg vertrokken met min kind van een man weg die ik niet direct als Narcist zal bestempelen, maar hij heeft er wel heel veel kenmerken van. Morgen ga ik al mijn spullen weg halen bij hem, zit "ondergedoken" bij een gezin en ik wil weg uit deze omgeving waar ik voor hem ben komen wonen 4 jaar geleden. Zware tijden, loskomen van hem lijkt onmogelijk, ik ben zo moe, zo down, zo verdrietig....mijn kind heeft niks aan mij op deze manier, maar mijzelf herpakken lukt me maar niet. Tips erg welkom!
Hoi Tara,
Ik heb er zelf geen ervaring mee, hopelijk kan iemand anders hier je helpen vanuit haar eigen ervaring. Ik wil je wel heel veel kracht en sterkte toewensen, je zit er nu nog middenin, hopelijk wordt het wat makkelijker als je je eigen stekje vindt en verder kan.
Zo ge 't makt, zo hedde 't
Hallo Tara,
Doe voorzichtig morgen en verdiep je zoveel als je kan in narcisme (psychopatie)
Kijk bijvoorbeeld hier eens.
Veel sterkte toegewenst!
Je kunt niet de richting van de wind bepalen, maar wel de stand van de zeilen.
Ik heb nog steeds met een narcistische ex te maken.
Je vermoeidheid, je verdriet, een stuk radeloosheid, verbijstering en onbegrip begrijp ik wel.
Ook ik zocht naar (h)erkenning en tips.
Het is knap dat je voor jezelf en je kind hebt gekozen.
Kun je omschrijven waarom je denkt dat je ex narcistische kenmerken vertoont?
Je mag ook gerust een persoonlijk bericht sturen als je dat liever hebt!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Hoe is het gegaan Tara?