Ach dapper, het wordt de hoogste tijd dat er wat gedaan gaat worden en ik zal niet rusten voordat narcisme veel meer bekendheid krijgt. Het is toch te schandelijk voor woorden dat de slachtoffers helemaal kapot worden gemaakt en de narcisten maar lekker door kunnen gaan! Ja ik ben boos, ik kan niet tegen onrecht en al helemaal niet als er onschuldige kinderen de dupe van worden!
wat is een narcist nu precies? als ik het zo lees...dan wordt het koud om mijn hart....mn mooie meiden wonen bij mn ex....
Een narcist heeft als kenmerken: Liegen, bedriegen, manipuleren, kan alcohol en/of sexverslaafd zijn. Verder is het nooit zijn schuld maar de jouwe terwijl hij het toch echt heeft gedaan. Ze kunnen alles verdraaien, als het goed is krijg je ook stilte behandelingen en weet je bij god niet waar je dat aan verdient hebt, wordt je dagelijks uitgescholden om niks, zorgt ie ervoor dat jij vooral geen leuke dingen meer beleefd (gaat ruzie van te voren maken om alvast lekker de sfeer te verzieken waardoor alle fun eraf is). Het eindresultaat: je zegt maar niks meer want dan kan ie ook geen reden vinden om je te zieken, hoop je. Je bent helemaal leeg, en vraagt je telkens af iets klopt er niet maar wat, totdat je gaat googlen op kenmerken en het een naam heeft!
Angel heel veel vrouwen weten niet dat de [ex]partner narcistisch is tot dat ze gaan lezen en op zoek gaan naar info.
Vaak valt dan pas het kwartje.
Ga eens googlen naar dit onderwerp.
Als je ex een narcist is zul je onmiddellijk herkennen.
Greta
kijk maar eens op: http://www.denarcist.nl/test-is-mijn-partner-een-narcist. Doe de test en dan weet je genoeg, ik kon alles beamen wat ze vroegen
angel.5 wrote:
wat is een narcist nu precies? als ik het zo lees...dan wordt het koud om mijn hart....mn mooie meiden wonen bij mn ex....
Angel,
DSM-IV zegt het volgende:
Het DSM-IV definieert de narcistische persoonlijkheidsstoornis als een pervasief patroon van grootsheid (in fantasie of gedrag), behoefte aan bewondering en gebrek aan inlevingsgevoel, meestal beginnend in de vroege volwassenheid en aanwezig in verschillende situaties. De stoornis kan worden gediagnosticeerd als sprake is van vijf of meer van de volgende criteria:
* De persoon heeft gevoelens van grootsheid en eigen belangrijkheid (hij overdrijft bijvoorbeeld zijn prestaties, talent, kennis, contacten en persoonlijke eigenschappen en eist als superieur beschouwd te worden, ook als zijn prestaties hiertoe geen aanleiding geven).
* De persoon is geobsedeerd door fantasieën over succes, roem, (al)macht, genialiteit (de cerebrale narcist), schoonheid of seksuele prestaties (de somatische narcist) of een ideale, blijvende liefde.
* De persoon ziet zichzelf als uniek en meent dat hij alleen begrepen kan worden door even unieke of speciale mensen (of instellingen).
* De persoon heeft enorme behoefte aan bewondering, aandacht en bevestiging of wil gevreesd en berucht zijn.
* De persoon gelooft dat hij meer rechten heeft dan anderen. Hij wil dat anderen zich aanpassen aan zijn "onredelijke" verwachting van een voorkeursbehandeling.
* De persoon is manipulerend en gebruikt anderen om zijn doel te bereiken.
* De persoon heeft een onderontwikkeld inlevingsvermogen. Hij of zij kan of wil geen rekening houden met de behoeften of opvattingen van anderen.
* De persoon is vaak jaloers, wat gepaard kan gaan met woede. Dit leidt tot paranoïde wanen, omdat hij denkt dat anderen jaloers zijn op hem en zich op dezelfde manier gedragen als hij.
* De persoon gedraagt zich arrogant. Hij voelt zich superieur, boven de wet verheven en alom aanwezig (magisch denken). Hij wordt kwaad als hij wordt tegengesproken door mensen die hij als minderwaardig beschouwt.
Maan je hebt gelijk door dit stukje te plaatsen ter verduideling maar dit is een openlijke narcist.
Is vrij makkelijk te herkennen bij de meeste.
De verborgen narcist is moeilijk te zien en is merkbaar als je er een relatie mee hebt en is niet echt meetbaar behalve aan gevoel.
Dit is een hele gevaarlijke narcist en lastig door de omgeving te zien.
Misschien dat Angel daar ook naar kan googlen wellicht heeft zij met dit type te maken.
Greta
bedankt voor jullie reacties...geeft al wat duidelijkheid...maar zet me ook nog eens aan het nadenken over mn moeder...het zou toch niet zo zijn dat ik er met 2 te maken heb....
ik ga er een andere keer verder naar kijken...
gossie...ik ben zelf niet gek...
Angel, ik hoop voor je dat het niet zo is. Aan de andere kant is een bevestiging en antwoord op je vragen en vermoedens wel heel fijn.
Je ex kan ook enkele narcistische kenmerken hebben en niet volledig een narcist te zijn (evenals je moeder).
Maar ... jij bent zeker niet gek hoor! Sterkte!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
angel.5 wrote:
bedankt voor jullie reacties...geeft al wat duidelijkheid...maar zet me ook nog eens aan het nadenken over mn moeder...het zou toch niet zo zijn dat ik er met 2 te maken heb....
ik ga er een andere keer verder naar kijken...
gossie...ik ben zelf niet gek...
Mijn situatie.
En misschien niet heel vreemd.
In mijn geval koos ik voor hem, omdat ik niet beter wist; ik was mijn hele leven zo behandeld, dit was 'normaal' dus veilig. Het gevoel dat jij nu krijgt, is heel herkenbaar voor mij en voor mij viel alles pas op zijn plek járen nadat de relatie over was. Met mijn moeder heb ik volledig gebroken, we zien elkaar misschien eens per jaar als er iets van de kinderen is. Met ex heb ik contact via de mail en ook alleen zakelijk en over de kinderen. Ze hebben wel nog contact met elkaar, net als in jouw geval begrijpen ze elkaar en hebben ze een gezamenlijk iemand die ze de schuld kunnen geven, want natuurlijk ligt het niet aan hen.
Overigens maakt het (voor mij) niet uit of ze lijden aan narcisme of aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik noem het ook nooit zo. Als ik het al over hun gedrag heb en mensen beginnen te fronzen, zal ik hooguit zeggen dat ze / hij 'wat narcistische trekjes vertoont'. Vind ik voldoende. Belangrijker is dat je een manier vindt om ermee om te gaan, jezelf te handhaven en je kinderen zoveel als mogelijk te beschermen.
06-06-2012 10:53:52 door maan
Angel je bent niet gek!!
Dat is nou net de fout die ik net als vele maakte.
Ik gaf mezelf telkens de schuld omdat ik wel iets niet goed zou hebben gezien of gedaan.
Ik ga dit draadje verlaten en heb gevraagd aan 1 ouder om mijn account op te heffen.
Ik had graag geschreven in alle openheid en voel me in dit draadje ter verantwoording geroepen om uit te leggen waarom ik de dingen zie zoals ik ze zie en beleef en voel[wie de schoen past]
En dat is nou hetgeen wat ik als slachtoffer niet wil.
Uitleggen en verdedigen naar de buitenwereld toe is voor mij een herhaling van jaren en pijnlijk.
Als iemand er prijs op stel mag je me een berichtje sturen voor mijn mailadres.
Sterkte voor jullie allen!!
vriendelijke groet Greta
07-06-2012 18:23:10 door Free to go
Free to go wrote:
Ik ga dit draadje verlaten en heb gevraagd aan 1 ouder om mijn account op te heffen.
Ik had graag geschreven in alle openheid en voel me in dit draadje ter verantwoording geroepen om uit te leggen waarom ik de dingen zie zoals ik ze zie en beleef en voel.
En dat is nou hetgeen wat ik als slachtoffer niet wil.
Uitleggen en verdedigen naar de buitenwereld toe is voor mij een herhaling van jaren en pijnlijk.
Als iemand er prijs op stel mag je me een berichtje sturen voor mijn mailadres.
Sterkte voor jullie allen!!
vriendelijke groet Greta
Wat doe jij nou? Je bent toch sterker dan dit?
Kom, wie jou ter verantwoording roepen, zijn de onwetenden. Scrollen!
Waarom zou je moeten uitleggen en verdedigen?
Jij weet hoe het was, is en hoe het zit. Dat is voldoende. Anderen zullen nooit in volle omvang kunnen snappen, begrijpen of kunnen weten hoe het voor jou was en is. Hoeveel en hoe vaak je ook uitlegt of verdedigt.
In plaats van uitleggen en verdedigen, kun je vertellen. Vertellen hoe het was/is, als mededeling. Jouw verhaal met respect voor jezelf.
Dit wil ik je graag meegeven voor de toekomst. Of je nu vertrekt of niet.
Alleen jij kunt beoordelen wat goed is voor jou. Heel veel sterkte toegewenst!
@greta,
jammer dat je het zo voelt.
Maar knap dat je voor jezelf kiest.
Jij hoeft je echt niet te verdedigen of te verantwoorden.
Wees trots op jezelf!!
Groetjes
Jeetje Greta, heel erg jammer!
Jouw woorden/schrijven waren absoluut van enige waarde, in ieder geval voor mij!
Je hoeft je niet te verdedigen of te verantwoorden, daar ben ik het met de rest mee eens.
Ieder mens is uniek, ieder mens moeten we in hun waarde laten ook al zou je anders handelen of denken. Je kunt niet voelen wat een ander voelt, je kunt het alleen proberen te begrijpen.
Ik vind je een topmens! Die jarenlang gevochten heeft voor waar ze nu staat. Wees trots op jezelf. Jij kent jouw waarheid en hoe je daar mee om bent gegaan, je een weg hebt gebaand door een ware hel. Laat je niet kisten door wat anderen zeggen of schrijven, je verteld het inderdaad alleen maar.
Als je echt niet meer schrijft, wens ik je heel veel geluk en mooie toekomst.
gr Vlinder
Greta,
Ik kan me bij de woorden van Vlinder aansluiten. Juist je strijdlust en je ervaring hierin heb ik ook gewaardeerd. Het is zo jammer dat een aantal mensen je niet in je waarde laten.
We zullen waardevolle bijdragen zeker missen!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Free to go wrote:
Ik had graag geschreven in alle openheid en voel me in dit draadje ter verantwoording geroepen om uit te leggen waarom ik de dingen zie zoals ik ze zie en beleef en voel[wie de schoen past]
En dat is nou hetgeen wat ik als slachtoffer niet wil.
Och jeetje, dit hoeft toch helemaal niet? In mijn beleving zouden kritische vragen moeten mogen om je verder te helpen minder slachtoffer te voelen. Maar misschien ben je het hierdoor juist wel gaan voelen.
Nou, hoe dan ook: ik wens je veel wijsheid toe en wat afstand van het narcisme. Zoals je dochters al zeiden: het wordt nu meer iets van hen, jij mag het gaan loslaten.
Sanne wrote:
[...]
Och jeetje, dit hoeft toch helemaal niet? In mijn beleving zouden kritische vragen moeten mogen om je verder te helpen minder slachtoffer te voelen. Maar misschien ben je het hierdoor juist wel gaan voelen.
Nou, hoe dan ook: ik wens je veel wijsheid toe en wat afstand van het narcisme. Zoals je dochters al zeiden: het wordt nu meer iets van hen, jij mag het gaan loslaten.
ik begrijp greta wel.
kritische vragen roept heelveel weerstand op omdat vragen op dat moment ervaren wordt als "zie wel...je gelooft me niet"...daarom is het ook heel belangrijk om eerst goed na te denken voordat je een opmerking plaatst of een vraag steld.
en het loslaten is zo snel niet gedaan.
alles wat er gebeurdt in je leven is een deel van jezelf geworden zo ook dit.
het is gebeurt en heeft iets met je persoon gedaan.
zo zwart wit als je steld is het niet.
08-06-2012 13:34:04 door angel.5
angel.5 wrote:
[...]
kritische vragen roept heelveel weerstand op omdat vragen op dat moment ervaren wordt als "zie wel...je gelooft me niet"...
Begrijp ik. En toch zou het niet belangrijk moeten zijn of ik het geloof of niet. Als jij het maar gelooft. Het gaat per slot van rekening om jou.
angel.5 wrote:
[...]
en het loslaten is zo snel niet gedaan.
alles wat er gebeurdt in je leven is een deel van jezelf geworden zo ook dit.
het is gebeurt en heeft iets met je persoon gedaan.
zo zwart wit als je steld is het niet.
Dat klopt. Loslaten doet iedereen ook op zijn eigen manier.
Ik vind het zonde en jammer.
Greta heeft heel wat teweeg gebracht. Zij heeft narcisme op deze site op de kaart gezet en och wat kreeg ze veel reacties. De meeste reacties (volgens mij) van herkennerde mede-mensen (vrouwen). En blijkbaar té veel uitleg-vragende reacties. Lieve Greta, ik snap dat jouw eigen gevecht veel energie kost. Daarnaast vecht je dan ook nog hier tegen insinuerende vragen. En toch he, en toch, denk ik dat als je een lansbrekend iemand bent, dat je dat kunt verwachten en aan moet kunnen, zoals iemand anders schreef: wij kennen jouw situatie niet, en als iemand daar op doorvraagt is dat lang niet altijd zo bedoelt dat jij je moet verdedigen, het zou ook zomaar kunnen zijn dat diegene het niet snapt, niet vóelt, gewoon niet wéét. (Daar schaar ik mijzelf bijv. onder)
Ik zou het ontzettend zonde en jammer vinden als je hier echt niet meer leest/schrijft. Volgens mij hebben tientallen reageerders heel veel gehad aan jouw narcisme posting.
Lieve Greta, kom terug en negeer de uitlegvragers! (Door mijn klus-weekend ben ik je tel.nr. kwijt, en ik wil jou niet kwijt, dus ik hoop dat je nog meeleest en me nog een keer je nr. wilt vertellen) Ik vind het zo zonde dat jouw expertise hier verdwijnt!
11-06-2012 01:01:00 door sietske
Hold on, hold on tightly... rise up, rise up, with wings like eagles
Ik ben een poosje afwezig geweest, omdat ik alle energie nodig heb om te herstellen van m'n burn out, en om eindelijk eens te proberen mijn leven op te pakken..
Helaas moet ik zeggen dat dit makkelijk gezegd is dan gedaan, zoals velen van jullie waarschijnlijk herkennen.. Temeer omdat de volgende zitting alweer in aantocht is: het houdt echt nooit op met ex-partners met NPS, dat ondervind ik aan den lijve! Elke keer als je denkt: het kan toch niet gekker, bedenkt meneer wel weer iets nieuws: ook de kleinste dingen waar een gezond mens zich niet druk om maakt, daar maakt meneer een drama van: en dan maar keer op keer proberen om je in te houden waar je dochter van nauwelijks 1 jaar oud bij is: wat een gestoorde gek is het toch!
2 juni jl. ben ik toch niet naar de bijeenkomst te Zoetermeer geweest, omdat ik m'n energie momenteel puur voor mezelf nodig heb: wel heb ik aangegeven in de toekomst iets voor de stichting te willen betekenen, omdat het gewoonweg niet zo kan zijn dat zulke freaks het Nederlands rechtssysteem aan hun zijde hebben, het moet echt eens afgelopen zijn: voor ons hier op het forum, en voor alle anderen die wellicht in de toekomst te maken krijgen met NPS(ex)partners!
Ook ik vind het erg jammer dat Greta zich heeft terug getrokken op dit forum, en ik hoop persoonlijk in contact met haar te komen: maar alle respect: we moeten allemaal doen waar we ons het beste bij voelen!
Dames, ik blijf jullie volgen, alleen iets minder intensief dan voorheen, en wil jullie laten weten dat jullie het goed doen, hoe dan ook: je doet wat je kunt doen..
@rudy denk aan jezelf!!
Wat is het zwaar soms..
Als je kind wordt ontkend en niet wordt gehoord. Gemanipuleerd en geïntimideerd. Gechanteerd.
Als niemand wordt gespaard. De ene leugen nog groter is dan de andere..
Knuffel voor iedereen die hem nodig heeft..
Maar ook frusterend, althans zo voel ik het soms wel.
Altijd maar weer het kind "opbeuren" na een bezoek aan vader.
Steeds maar weer het gesprek aangaan met het kind.
Ja, soms frustreert het mij dat ik steeds maar tijd en energie moet steken in iets wat vader aanricht. Maar goed, het is zoals het is.
kimberley wrote:
Steeds maar weer het gesprek aangaan met het kind.
Herken ik ook.
En weet je waar ik dan weer kracht uit put? Ik bedenk me steeds vaker hoe fijn het is dat ex en ik niet meer samen zijn.
Dan had ik dit soort gesprekken misschien wel elke dag gehad.
Herkenbaar!
Ook triest als je kind na een gesprek met zijn vader heel verdrietig is.
Hij wil niet duidelijk zeggen wat er is, dus ik dring niet teveel aan.
Zoons reactie: "Ach, we weten toch hoe papa is!"
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Sanne wrote:
[...]
Herken ik ook.
En weet je waar ik dan weer kracht uit put? Ik bedenk me steeds vaker hoe fijn het is dat ex en ik niet meer samen zijn.
Dan had ik dit soort gesprekken misschien wel elke dag gehad.
Helemaal mee eens. Maar wat ik in twee weken weer probeer te bereiken met het kind (zelfrespect, vertrouwen) breekt ex weer in 1 dag af.
Daar word ik soms best wel een gek van.
kimberley wrote:
[...]
Helemaal mee eens. Maar wat ik in twee weken weer probeer te bereiken met het kind (zelfrespect, vertrouwen) breekt ex weer in 1 dag af.
Daar word ik soms best wel een gek van.
Begrijp ik.
En toch.. geloof ik wat je erin stopt, er ook heus wel uitkomt.
Juist door het zelfrespect wat jij hem bijbrengt, zal hij op een dag zelf keuzes gaan maken naar zijn vader. Hij zal inzien dat hij meer 'waard' is dan hetgeen hij ontvangt.
Onderschat je eigen rol niet.
kimberley wrote:
[...]
Maar wat ik in twee weken weer probeer te bereiken met het kind (zelfrespect, vertrouwen) breekt ex weer in 1 dag af. Daar word ik soms best wel een gek van.
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb dat ook lang zo gevoeld en soms voel ik dat nog steeds en kan ik me er boos, verdrietig en machteloos door voelen. Maar ik merk steeds meer hoe krachtig mijn kindjes (10) zijn en hiervan worden en hoe ze zelf positie gaan bepalen. Ze weten heus wel hoe het hoort, hoe het ook kan, dat het niet altijd vervelend en negatief hoeft te zijn, dat ze goed genoeg zijn zoals ze zijn. Want dat leren ze thuis, van mama en de situatie bij mama. Ze komen steeds meer voor zichzelf op en nemen papa steeds meer voor lief: hij kan niet anders, hij weet niet beter.
Dat maakt mij ook sterker.
Hoi Kimberley,
ik snap heel goed wat je voelt en ik voel het ook wel eens. Ook het tegenover gestelde dat ik altijd zoveel moeite doe en dat dan gewoon is, terwijl als zijn vader een keer voor het raam staat te zwaaien als we toevallig langs komen iedereen het moet weten en het net wereld nieuws lijkt. Ik snap dat dat ook komt uit het feit dat hij blij is dat hij eindelijk een keertje aandacht krijgt van zijn vader maar toch....
Het is ook moeilijk om je kind elke keer op te beuren, voor zelfrespect heeft hier het zonnetje van de juf geholpen. Je tekent een zon en elke straal staat iets op wat je goed kan (bv goed voetballen of rekenen maar ook lief zijn voor mijn vriendje) Als mijn zoon nu denkt dat het allemaal aan hem ligt gaan we dit samen bespreken.
Heel veel sterkte en als het weer even moeilijk is bedenk dan dat je het doet voor je kind!
muisje wrote:
Hoi Kimberley,
Je tekent een zon en elke straal staat iets op wat je goed kan (bv goed voetballen of rekenen maar ook lief zijn voor mijn vriendje)
Dit is een goede tip maar................. die werkt niet meer voor een 13 jarige puber. Deze puber heeft heel goed door en voelt ook heel goed dat zijn vader geen interesse voor hem heeft, tenzij het voor zijn eigen glorie is. En dat is soms heel lastig. Maar, we komen er wel steeds weer uit, gelukkig.
Ja dat is inderdaad anders.
Fijn dat jullie er telkens weer uit komen maar snap ook dat het moeilijk is
Kimberley, mijn dochter van nu bijna 18 heeft de laatste 4 jaar dezelfde problemen ervaren met haar vader als die jij schetst. Ik heb hem nooit afgezeken, maar (hij ging weg toen zij 12 was) ook nooit de hemel ingeprezen. Ik heb altijd gedacht, 'ze ziet hem vanzelf zoals hij is'. En toen ze 14 1/2 was wilde ze niet meer naar hem toe, omdat 'hij haar toch nooit zag' , volgens haar. Ze was toen nog vrij gezeglijk dus gebood ik haar te gaan, wel minder dan volgens omgangsregeling (ipv 2, 1/2 dag per 14 dagen, maar 1 1/2 dag, wat later resulteerde in krap 1 dag), maar ze moest gaan van mij! En mss gek, maar dat lukte, ze luisterde. Ik moet wel zeggen dat ik haar gelijk geef, hij heeft niet echt interesse in haar, ze vinden elkaar niet. Hij is erg bezig met nieuwe zoon (4 jaar nu). En ook bezig met jongste dochter van ons samen die dramaqueen is. De zichzelf wegcijferende, niet actief aanwezige dus niet bestaande dame van nu bijna 18 ziet ie niet.
En dat vind ik zo erg! En toch vind ik het even erg de afkattende manier te horen waarop dochters (allebei) over hem praten. Hij was een lieve maar zeer afstandelijke vader, (categorie: ik betaal en je moeder zorgt voor je). En hij betaalde, en ik zorgde, en ik betrok hem erbij, zo van: vraag eens hoe ...... 's boekbespreking was en vraag dochter 2 hoe de sportdag was. Ik legde hem weliswaar alles in zijn mond ( zodat hij niet hoefde te vragen, 'o, had ze sportdag dan' of 'o had .... een boekbespreking?' En nu merken ze het, het verschil, paps heeft gewoon géén idee van hun leven, vrienden, interesses... En dat vind ik zo jammer, en ik zou het graag anders zien. Maar ik heb er geen invloed meer op.
Zeker tegenwoordig, met internet en alles, zou hij meer van hen af kunnen weten. Door schoolsites, hyves en Facebook. (Hij is financieel IT-deskundige). Hij doet de moeite niet. Ik wil hem niet als narcist afschilderen. Een echte narcist is vast veel erger. Mijn beide kids zien hem wel als behoorlijk egoistisch, en dat is ook niet leuk voor tieners om te ervaren, want als je tiener bent dan draait de wereld immers om jou (vinden zij vooral zelf).... Ik vind het erg jammer dat Greta hier niet meer is, die zou mij ongetwijfeld terecht op mijn vingers kunnen tikken dat mijn ex zó geen narcist was! En dat ik zeurde! Jammer Greta, ik had je graag gehoord!
Hold on, hold on tightly... rise up, rise up, with wings like eagles
Dank voor je verhaal Siets.
Ik zeik mijn ex ook niet af en prijs hem ook de hemel niet in. Ook mijn 13 jarig moet minimaal 1 dag in de maand van mij gaan (was eerst 2).
Als zoon na die dag (en nacht) thuis komt voel ik mij wel soms schuldig.
Zoon is zo gestresst bij papa dat hij daar 's nachts in bed plast. Voor een 13 jarige behoorlijk heftig, en het wordt alleen maar erger als papa en vriendin hem dan ook nog eens vernederen. Moet je voorstellen, komt er op zondagmorgen koffie visite en gaan ze vertellen dat kind in bed heeft geplast. "onze kinderen zijn 2 en 4 en die doen dat niet eens meer en hij is 13 en doet het wel".
Tja, ik vind dat heel sneu voor mijn zoon (maar dat ligt uiteraard weer aan mij).
sietske wrote:
[...]
Hij was een lieve maar zeer afstandelijke vader, (categorie: ik betaal en je moeder zorgt voor je). En hij betaalde, en ik zorgde
[...]
En nu merken ze het, het verschil, paps heeft gewoon géén idee van hun leven, vrienden, interesses... En dat vind ik zo jammer, en ik zou het graag anders zien. Maar ik heb er geen invloed meer op.
Dit raakt me Siets!
Omdat het zoooo mijn verhaal is ... mijn kids zijn 9 en 6 jaar ... dus nog lang geen pubers ... maar ik kijk er niet naar uit, naar de pubertijd ...
Mijn kids weten nu al dat pa geen interesse in hen heeft ...
(oudste belde pa vorige week i.v.m. vaderdag met de vraag of hij hem een keertje extra wilde ophalen ... pa gaf aan daar geen interesse in te hebben (met nog een extra sneer naar mij toe dat ìk dat had moeten overleggen))
Hoe moet dat dan als ze gaan puberen?
Ik geloof ook niet dat mijn ex een echt narcist is ... maar toch ... als ik dit topic dan weer volg ... dan is er voor mij toch best wel wat herkenning ... helaas
You have enemies? Good! That means you've stood up for something, sometime in your life
Of je ex narcistisch is of niet, als het om je kinderen gaat, doet het gewoon heel veel pijn. Dus dat jullie, Sietske en Madelive, herkenning hebben, geeft aan dat er helaas heel veel vaders zijn, die eigenlijk de benaming vader amper waard zijn.
Kimberley, die arme zoon van je! Wat een verschrikkelijke vader!
Zo helpt hij jullie zoon natuurlijk helemaal niet, waardoor de bedproblemen blijven. Zo kun je zeker niet iets opbouwen voor je zoon!
Je snapt toch ook niet dat volwassenen zo met een kind omgaan!
Ik herken het wel, mijn ex en zijn vriendin kunnen ook zo naar doen tegen mijn zoon. Ook zij heeft kinderen, dus je zou toch wat meer gevoel verwachten. Maar nee... ik kan dat echt niet begrijpen!
Mijn zoon heeft te horen gekregen dat als hij in de vakantie bij zijn vader is, mij absoluut niet mag bellen! Zoon in tranen natuurlijk.
Ook heeft zijn vader gezegd dat tijdens de vakantie zoon zichzelf moet zien te vermaken, want vaders gaat niets met hem doen.
Goh, wat heeft mijn kind toch een zin in een vakantie met zijn vader!
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
AngeliQue wrote:
Mijn zoon heeft te horen gekregen dat als hij in de vakantie bij zijn vader is, mij absoluut niet mag bellen! Zoon in tranen natuurlijk.
!
Ook zo herkenbaar. Nu mijn zoon naar het middelbaar gaat heeft hij een mobiel. Elke avond stuurt hij een sms, en ik 1 terug. Dat werkt goed voor zoon, veel beter als toen hij 3 weken geen contact mocht.
Dochter maakte hier een slechte cito entree toets; ze scoorde onder gemiddeld terwijl ze het hele jaar constant een gemiddelde leerling was. Ik schrok een beetje van haar score en ook haar juf was verbaasd. Faalangst, is haar conclusie en ik denk dat ze gelijk heeft. Tijdens de toets was ze heel zenuwachtig, wilde telkens ergens anders zitten, omdat ze dacht dat ze zich daar beter kon concentreren. Ze had complete blackouts. 'Die score had ik wel verwacht', zegt vader tegen haar (gebaseerd op niets).
Ik heb vader gevraagd met mij te kijken naar faalangsttrainingen die in de buurt zijn en vergoed worden. 'Je hebt geen faalangst, je hebt problemen met hoe mama met mij omgaat,' vertelt hij haar. Hij mailt me één link van een coach; die krijg ik niet vergoed. Ik mail hem vier andere links. 'Beslis maar, normaal beslis je ook alles zonder mij.' Ik heb wel zijn toestemming nodig voor dit traject.
Dochter krijgt deze week een prachtig rapport en belt papa met het rapport in de hand. Ze wil hem voorlezen wat ze heeft: 'Zoon kan wel een copie meenemen. Hebben jullie de voetbalpoule al ingevuld? Hier, je broertje wil met je praten.'
Het trieste van dit alles is dat we het trieste reeds voorbij zijn.
Het positieve van dit alles is dat de kinderen er niet meer wakker van liggen.
Wat het dan weer uitermate triest maakt..
(we hoeven toch niet te gissen naar waar haar onzekerheid vandaan komt?)
22-06-2012 19:45:35 door maan
kimberley wrote:
Moet je voorstellen, komt er op zondagmorgen koffie visite en gaan ze vertellen dat kind in bed heeft geplast. "onze kinderen zijn 2 en 4 en die doen dat niet eens meer en hij is 13 en doet het wel".
Ongelovelijk..
Heb je hem ooit wel eens gevraagd waarom en misschien wel óf? hij de kinderen wil hebben, Kimberly?
Als er zoveel weinig compassie is naar deze twee eerste kinderen, waarom ze dan nog 'nemen'?
Sanne wrote:
[...]
Ongelovelijk..
Heb je hem ooit wel eens gevraagd waarom en misschien wel óf? hij de kinderen wil hebben, Kimberly?
Als er zoveel weinig compassie is naar deze twee eerste kinderen, waarom ze dan nog 'nemen'?
Ja, dat heb ik wel eens gevraagd. Vooral ook omdat zijn nieuwe partner onze twee kinderen haat. En ook omdat de kinderen eigenlijk helemaal niet naar papa en zijn vriendin willen. Wie is er mee gebaat denk ik dan.
Maar hij zegt "Ik ben de autoriteit en de kinderen dienen gewoon hun plicht om naar hun vader te gaan na te komen".
kimberley wrote:
[...]
Ja, dat heb ik wel eens gevraagd. Vooral ook omdat zijn nieuwe partner onze twee kinderen haat. En ook omdat de kinderen eigenlijk helemaal niet naar papa en zijn vriendin willen. Wie is er mee gebaat denk ik dan.
Maar hij zegt "Ik ben de autoriteit en de kinderen dienen gewoon hun plicht om naar hun vader te gaan na te komen".
Ik kan hier maar één ding op zeggen.. wat zul jij blij zijn dat je van deze man af bent.
En voor je kinderen.. opvangen, blijven zeggen dat het niet aan hen ligt, knuffelen, bevestigen, liefde geven en zoveel mogelijk (blijven) compenseren wat de vader stuk maakt.
De schade zoveel mogelijk beperken en proberen te herstellen. Volgens mij is dit jouw mantra elke keer als ze terugkomen. Gelukkig heb je een vriend die wel een goed vadervoorbeeld geeft.
Sanne wrote:
[...]
Ik kan hier maar één ding op zeggen.. wat zul jij blij zijn dat je van deze man af bent.
Ja dat wel. Maar wat ik nog wel wil zeggen is dat hij, toen we nog bij elkaar waren, de allerbeste vader van de hele wereld was. Echt!!
Hallo allen,
Ik ben ook naar de "NPS"bijeenkomst geweest op 2 juni en neem deel in de werkgroep: NPS en Kinderen. We willen in deze werkgroep komen tot adviezen hoe we kinderen kunnen beschermen tegen de ouder met NPS, de gevolgen hiervan etc.
Omdat we allemaal ervaringsdeskundigen zijn leek het me zinnig om hier wat tips te vragen.
Dus als jij ideeen hebt hierover wil je me dat dan laten weten?
De adviezen gaan we bundelen en daar zie je hier vast en zeker wat van terug!
Alvast bedankt!
Ik moet met mijn ex nog steeds een aantal dingen regelen. Vandaag kreeg ik daar een brief over van zijn advocaat.
De meeste dingen daarin kloppen wel, maar ik krijg een onrustig gevoel van iets anders. Mijn ex wil zwart-op-wit een schrijven van mij dat ik inderdaad niet wil dat hij ook ouderlijk gezag krijgt.
Tot nu toe heb ik alleen het ouderlijk gezag en heeft mijn ex alleen een omgangsregeling. Natuurlijk wil ik niet dat hij ook ouderlijk gezag krijgt, want daarmee maak ik het een stuk moeilijker voor mij om dingen geregeld te krijgen.
Maar om dat zwart-op-wit te zetten ... snijd ik mezelf dan niet in de vingers?
Volgende week ga ik mijn advocaat hierover bellen, want die is nu op vakantie. Ben wel benieuwd naar julie mening!
Het maalt nu steeds door mijn hoofd heen.
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Hoi Angelique,
Ik zal nog niks zwart op wit zetten hierover, bespreek het eerst maar met je advocaat. En vraag wat er eventueel achter kan zitten of wat het voor gevolgen kan hebben. Een narcist wil alleen iets zwart op wit als het in zijn voordeel kan zijn of dat ie je weer ergens mee kan pakken. Zoek het goed uit!. En trouwens je bent toch niet verplicht om dat zwart op wit te laten zetten voor hem, waarom zou je dan?
Laat je niet gek maken!! Dat zijn hun al!
@angelique ik heb er niet zo veel verstand van maar ik zou ook met je advocaat overleggen over de voor en nadelen van het zwart op wit zetten. En vragen in hoe verre dit verplicht is
Ondertussen mijn advocaat gesproken. Die geeft aan dat we het niet letterlijk zwart-op-wit zetten, maar dat we nogmaals aangeven dat we de regeling, zoals die nu is zo willen laten.
Mocht hij het dan wel zwart-op-wit willen, dan heeft dat geen consequenties mocht het ooit voor de rechtbank komen.
Een rechter kijkt naar de situatie, zoals die was en is.
Ik ga er nu ook niet vanuit dat mijn ex hiervan een rechtszaak wil maken (kost geld), maar een narcist blijft toch onvoorspelbaar.
Verwacht het overwachte dus.
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
@angelique eigenlijk goed nieuws dus!
Gisteravond is mijn zoon opgehaald voor een vakantie van 3 weken bij zijn vader. Zoon had een flinke knoop in zijn maag en heel veel twijfels.
Zo kreeg hij een paar weken terug al te horen dat hij mij nauwelijks mag bellen (te duur). Ook is hem vertelt dat zich in de vakantie zelf moet vermaken, want papa wil rust (hij is alleen met zijn vader op vakantie!).
Dus zoon zag e ziet er al tegen op.
Vanmorgen kreeg ik al de eerste boze mail van mijn ex over iets heel kleins waar hij al boos over is. Letterlijk staat er in de mail dat ik nu al zijn vakantie heb verpest!
Mijn arme kind ... ! De vakantie moet nog beginnen ....
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft
Verhaal heeft nu al een staartje. Mijn zoon vertelde mij net dat papa zo boos is, dat zoon in de hele vakantie geen contact met me mag hebben!
Het lijkt mij geestelijke mishandeling en onttrekking aan het ouderlijk gezag, aangezien ik alleen het ouderlijk gezag heb.
Maar wat nu?
liever een optimist die zich vergist, dan een pessimist die het bij het rechte eind heeft