Ik heb me een aantal jaren in het verleden hier aardig thuis gevoeld op het forum en toen veel aan gehad, lijkt nu niet meer zo levendig te zijn als toen...
E & J
Ik leef nog, maar het forum is inderdaad niet meer zo levendig.
Je kunt niet de richting van de wind bepalen, maar wel de stand van de zeilen.
Tja, ook ik kom hier niet meer
zo vaak.
Maar ik vind het wel op een of andere manier
triest dat het zo stil is tegenwoordig.
Ik zeg maar zoo,
want dat is korter dan dierentuin...
Ik vind het jammer dat dit forum min of meer niet meer zo levendig is dan een paar jaar geleden. Heb hier heel wat tijd doorgebracht en heb leuke mensen leren kennen.
Uit armoe ben ik uitgeweken naar een ander forum met eveneens leuke mensen maar toch totaal anders dan hier. Heb zelf veel minder met het andere forum. Ik vond het hier juist gemoedelijker, prettiger en gezelliger.
Wat me opvalt hier is dat met name de nieuwe mensen op dit forum geen band meer met elkaar krijgen en dat het dan van de oudere garde af hangt of hier nog wat gaande is of niet. De oudere garde waarvan een groot deel allang weer verder is gegaan met zijn/haar leven buiten dit forum om.
Wel kom ik af en toe voorbij om te kijken of er nog bekende namen hebben gereageerd. Ben jij toevallig ER & JA afgekort?
30-01-2015 20:02:11 door husseflus
husseflus wrote:
Ben jij toevallig ER & JA afgekort?
Hey die Hus, ja
E_&_J wrote:
[...]
Hey die Hus, ja
Dan heb ik de juiste persoon voor me.
De site 1 ouder is zelf niet meer levendig en up to date. Bij de home page staat als laatste nieuws iets uit 2013.........
05-02-2015 22:55:43 door *faith*
husseflus wrote:
De oudere garde waarvan een groot deel allang weer verder is gegaan met zijn/haar leven buiten dit forum om.
Dat klopt. Maar dat is volgens mij niet de enige reden waarom dit forum op sterven na dood is.
Destijds vond ik dit forum superleuk. Heb er mooie vriendschappen aan overgehouden maar bovenal heb ik veel geleerd over mijn scheiding en over mezelf door de talloze gesprekken die hier ontstonden. En ja, daar was ik zelf mede debet aan door geen onderwerp te schuwen en alles bespreekbaar te maken wat in mijn ogen er toe deed.
Dit stuitte echter ook op erg veel weerstand. Nu snap ik dat wel hoor, maar toen was ik een jonge wilde hond die hijgend topic na topic opende om maar zoveel mogelijk reflecties op te kunnen zuigen. Nou, en geleerd heb ik
De sociale 'ban' die ik uiteindelijk kreeg, heeft tot veel 'meningsuiting-discussies' geleid. Mocht je zomaar alles op het forum gooien wat je dacht? En mochten mensen zichzelf hiervoor verdedigen door anderen voortaan te weren? Dat waren essentiële basisregels die onduidelijk waren en.. bleven.
Niets ten nadele van de moderators maar als een gesprek op zo'n moment niet goed geleid wordt, dan bloedt het dood. De initiators vertrokken en de blijvers begonnen zich te vervelen toen het té veilig werd. Af en toe las ik nog wat mee maar het begon me te vervelen. Ik wil graag groei en ontwikkeling, dus trok ik weer verder.
Zo af en toe denk ik nog aan dit forum. Wat heeft het me destijds toch veel gebracht. Beter gezegd: wat heb ik mijzelf door de gesprekken verrijkt, zowel de negatieve als de positieve. En wat gun ik dat aan nieuwkomers hier. Dat ze zich op eenzelfde, of bij hen passende manier zouden ontwikkelen zodat ze op een dag zouden denken: mijn scheiding is okay. Daar zou ik best een actieve rol in kunnen spelen.
Waarom ik het dan niet (meer) doe? Ik werd beperkt door de vingers en deiconen. Op zich kan ik veel hebben maar als je geen vrijheid meer voelt om te zeggen wat je wilt, houdt het op een gegeven moment op. Doodzonde inderdaad, maar wel de realiteit.
Je bent het nog niet verleerd
Ik herinner mij dat een gedeelte van de oudgedienden actief was op Facebook. Dat zal ook een van de redenen zijn waarom dit forum doodgebloed is. Er zijn te weinig nieuwkomers en nog te weinig oudgedienden die met elkaar kunnen delen en op- en doorbouwen wat in het verleden het forum levendig hield.
Persoonlijk kijk ik ook af en toe of er nog oudgedienden voorbij komen. De laatste jaren dat ik hier schreef, was mijn scheiding al iets uit een vorig leven. Inmiddels is het een ver van m'n bed show geworden, ik ben ooit gescheiden, maar heb er geen voeling meer mee. Het is als dat alles opgeruimd is, gecomposteerd en samengeperst in een klein pakketje wat rustig is weggedreven op de kabbelende golven van het leven en uit het zicht is verdwenen.
Voor nieuwkomers kan ik niets meer betekenen, heb weinig tot niets te delen en ben veel vergeten. Veel herinneringen van toen hebben plaatsgemaakt voor nieuwe ervaringen en herinneringen. Kortom: er is leven na een scheiding.
Rianne wrote:
Je bent het nog niet verleerd
Haha je zult het niet geloven maar IRL ben ik zowaar een tactisch persoon. Dat heb ik écht door die discussies hier geleerd. De jonge hond is wat wijzer geworden en ligt soms zelfs gewoon rustig in zijn mandje af te wachten.
Rianne wrote:
Inmiddels is het een ver van m'n bed show geworden, ik ben ooit gescheiden, maar heb er geen voeling meer mee. Het is als dat alles opgeruimd is, gecomposteerd en samengeperst in een klein pakketje wat rustig is weggedreven op de kabbelende golven van het leven en uit het zicht is verdwenen.
Mooi omschreven, dat kan ik nog niet zeggen. Daarvoor heb ik de kinderen nog te klein, heb ik nog teveel te maken met een ex die een totaal andere kant op is gegaan. Wel heb ik geleerd om een 'andere kant' te erkennen en er vreedzaam mee te dealen.
Rianne wrote:
Kortom: er is leven na een scheiding.
Ja. Absoluut. Sterker nog, dat leven is 10x zoveel beter geworden na de scheiding.