1Ouder
1Oudergezin
Samengesteld gezin
Samenwoonplannen in de maak
- Durske wrote on 18-05-2015 11:24:
Het zit er nu toch echt aan te komen: het samengestelde gezin.
Al ruim vier jaar leeft mijn Vriend het leven van een kind met co-ouderschap: om de twee weken verhuizen. Twee weken is hij bij mij, twee weken met zijn kinderen in zijn eigen huis.
Ik heb altijd gezegd dat ik niet wil samenwonen zolang er nog kinderen onder de 18 zijn (financiële verplichtingen aan ex, co-ouderschap, allerlei gedoe over zijn kinderen, ik heb daar geen zin in).
Maar nu wordt zijn Jongste in december 18 en Vriend is het pendelen zat.
Het idee is zijn huis verkopen (ik huur) en op een nieuwe plek gaan samenwonen. Ik wil het heel graag en toch zie ik allemaal beren op de weg, als het allemaal maar goed gaat...
Ik voel me meteen al schuldig dat hem dat een bom geld kost, hij kan voor zijn huis niet meer krijgen wat hij ervoor betaald heeft en schiet er dus bij in.
En ik voel me alsof ik mijn kind in de steek laat, mijn Zoon geeft aan niet mee te gaan en bij zijn vader te gaan wonen als ik 'uit de buurt' ga wonen (ik ga ws 20 à 30 km. verderop wonen). Nou is hij 21, tegen die tijd alweer 22, maar toch voelt het zo. We zoeken wel een huis met voldoende slaapkamers, zodat hij altijd van gedachten veranderen kan (of weekendjes kan komen als hij dat wil).
Last but not least, ik maak me zorgen of het wel goed zal gaan tussen mij en zijn kinderen. Met name Oudste, die heeft zijn studie opgegeven en zit nu thuis, hij is een traject bij de GGZ ingegaan en heeft het stempel 'autist' gekregen. Komend schooljaar gaat het ook niet gebeuren, hij 'weet niet wat hij wil gaan doen'... Hij is ook niet te porren om zolang dan maar folders te gaan rondbrengen ofzo. De GGZ wil hem in september (weer 4 maanden verder) in de dagbesteding hebben. Ook al heb ik zelf een autist (Zoon) en nog een stuk of 7 in de familie (neefjes en achterneefjes van mijn kinderen), ik vind het toch moeilijk om hiermee om te gaan. We hebben 1 22-jarige neef die al 9 jaar thuiszit, maar de rest gaat gewoon naar school, en er zijn er ook bij die werken. Helemaal niks doen vind ik eigenlijk niet kunnen, het begin van het eind.
Waar begin ik aan? denk ik als ik dit lees.
Tja, onze kinderen zijn binnenkort allemaal meerderjarig en dus vinden we dat we nu aan onszelf mogen denken en lekker samen gaan wonen.
Het lijkt me heerlijk om gewoon elke avond samen aan tafel te zitten (echt met zijn 2en denk ik, want zijn kinderen zijn gewend met het bord op schoot voor de tv te zitten, ook al zoiets wat ik niet ga doen), en elke ochtend samen wakker te worden, er niet meer alleen voor te staan in het leven. En eerlijk is eerlijk, geen geldzorgen meer is ook fijn.
Gelukkig duurt het nog even, er zijn nog zoveel dingen om over na te denken!
18-05-2015 11:26:35 door Durske
Zo ge 't makt, zo hedde 't
This is the no-script version of the 1Ouder forum. If you have javascript enabled, please click here.
Designed by SLIM Web Architecture