Algemeen
en nu verder
- frankie wrote on 05-05-2006 00:40:
hoi
ben een moeder van 2 jonge kids [meisje 7 en jongen 5 ]
kreeg 2 mnd geleden te horen dat hij bi was en niet voor mij kon kiezen.
wou wel bij elkaar blijven voor de kinderen.
dat werkt dus niet.
hij met "vriendin"mee naar hun huis [ zij woonde toen nog samen met vriend].zij zouden hem wel even opvangen.
blijkt na 1 week haar relatie stuk te gaan.
krijg je na 4 weken te horen dat ze sinds 2 weken iets voor elkaar beginnen te voelen.
nog gevraagd of hij wel echt bi was / is
krijg je na weer 4 weken te horen dat het toch niet waar is.
moeilijke tijd gehad met de kids en mezelf.begin er nu aan te wennen.
de kids zitten weer lekker in hun velletje.
is allen nog moeilijk na een weekend bij papa en zijn 20 jaar jongere "vriendin" waarvan hij zegt dat hij er niets mee heeft,maar die wel moederd over mijn kinderen .
raar , maar hij doet me weinig of niets meer .
en dat na een relatie van 20 jaar waarvan 11 getrouwd.
dit is in het heel kort mijn verhaal
geluk maak je zelf
- riekje wrote on 05-05-2006 09:58:
rare snuiter hoor die man van jou, lijkt me wat onvolwassen nog
doet hij je echt zo weinig? of ben je nog in shock?? stop je het weg?? huilen is ook gezond hoor, verdriet heelt veel beter dan wegstoppen. en kwaad zijn even is ook heerlijk. getsie, moeilijk voor de kinderen hoor. ik snap niet dat sommigen zo snel een nieuwe relatie hebben, echt niet, gaat ook vaak mis wat heb je daaraan kun je alsnog op zoek naar je eigen ik. het is dam weglopen van je eiogen ik, je moet eerst lekker van jezelf gaan houden, jij ook, alleen is eng, je kunt dat niet zeg je maar je kan het best het is gewoon even wennen, en als je alleen je weer lekker voelt dan kun je later weer iets leuks bieden aan een ander. alleen klinkt zielig maar het is niet zielig, alleen maar als je dat zelf zo maakt want alleen is ook; minder beschermd, minder uitgestippeld, minder rustig, minder saai, minder door anderen bepaald, minder afhankelijk, minder kunstmatig, je leven wordt radicaler, onafhankelijker....
ook wel leuk hoor, later
sterkte he
- frankie wrote on 05-05-2006 10:19:
heb de eerste weken aleen maar gehuild.maar na zoveel leugens en bedrog gaat het wel heel snel . ben nog steeds wel eens verdrietig en huil dan eens flink uit . maar dit is vooral omdat ik het dan zo oneerlijk vind.
ook voor de kids.omdat ik alles zelf moet regelen en uitzoeken [hij doet weinig of niks]lijkt het wel of dat het steeds sneller gaat dat mijn gevoelens voor hem verdwijnen.en ik heb 2 fantastische kinderen die mij er door trekken en waar ik helemaal voor ga.ik moet ons en mijn leven toch weer opbouwen ,zonder hem.
geluk maak je zelf
- riekje wrote on 07-05-2006 22:26:
ja, ik dacht ook vandaag, ik denk nog wel elke dag aan hem, maar niet meer 80% van de tijd, nu 10-20%, en ook anders, met minder pijn. op een geg moment wist ik niet eens of ik nog van hem hield of ik alleen gekrenkte trots had, of ik wou dat hij op zijn blote knieeen terugkwam en ik hem dan heel hard zou afwijzen...als ik me voorstel dat we nu, na alles wat er gebeurd is weer door zouden gaan dan verlang ik daar soms naar maar voel ook dat ik het niet meer zou kunnen, het vertrouwen is weg. en ook voel ik de kracht en de positieve dingen weer zonder hem. het valt me op dat veel verhalen toch hetzelfde zijn; de vrouwen gaan vaak voor de kinderen, ze knappen het meeste werk op, ze pakken door... mijn ex zei vrijdag dattie me miste, NOU JA zeg, HIJ ging weg, HIJ had een ander, wat een zelfbeklag, verwacht hij dat ik meevoel? echt lulkoek, en hij heeft het niet eens door!! puur onvermogen!! zijn bijna alle mannen niet wat autistisch vraag ik me dan af (behalve die paar die op dit forum zitten dan)
riekje
- frankie wrote on 07-05-2006 23:18:
ja veel mannen mankeren iets .
gisteren heeft hij de kids gebeld,mam moet dan ook met papa praten.
geen zin in , maar ja voor hun doe je het toch.
altijd het zelfde verhaal,is er nog nieuws,is er nog post,gaat het goed met je[alsof hem dat nog intereseert]hou vol,alles komt goed.o ja heb je de papieren al naar de advocaat gestuurd en heb je de financieering van het huis al rond?
en voor de kids , die erbij staan moet je dan nog aardig blijven ook.
hoop dat alles nu snel geregeld is . kan ik aan mijn nieuwe leven beginnen.
best wel raar en een beetje eng hoor.
maar ik ga er voor en ik ga het redden. wij met zijn drietjes
geluk maak je zelf
- Karoline wrote on 08-05-2006 01:12:
Hoi Frankie,
Wat een verhaal, heel moeilijk voor je.
Ik wens je hier welkom en voor nu sterkte!
Groejes van Karoline
This is the no-script version of the 1Ouder forum. If you have javascript enabled, please click here.Designed by
SLIM Web Architecture