Loes - Aan de korte riem
12 februari 2007
Ik ben net met de honden naar het bos geweest. Heerlijk zo`n wandeling met twee van die enthousiaste viervoeters om me heen! Het lijkt wel of ik weer een klein kind heb. Zoals er vroeger bij het hek van school van die moeder praatjes waren, ontstaan er nu van die typische hondengesprekjes met overige honden liefhebbers die lopen te genieten van de natuur en hun beest. En het is heel leuk, om al die vertederende blikken van wandelaars te zien. ‘Ahhh…een puppy…’ Ik moet zeggen, onze Koos heeft ook een hoog ‘ahhh..gehalte’. Nu zijn oren wat gaan groeien en zo nu en dan vreemd op zijn kop staan, kan hij de meest vertederende en komische koppies trekken. En het is zo leuk om te zien hoe hij aan ons hangt, de commando`s met graagte uitvoert en op het mini kluifje gaat zitten wachten. Als hij zou kunnen praten zou hij vast zoiets zeggen als : “Ik heb het toch goed gedaan? Ja toch? Krijg ik dan nou het kluifje? Jaaaaa??” Het gaat dus goed met onze nieuwe huisgenoot. Hij groeit tegen de klippen op en heeft de gebruiken van het huis al door. Bij de dierenarts is hij gecheckt en goed bevonden. Niet dat we er over in zaten maar toch prettig om te horen. Onze ander hond krijgt een tweede jeugd. Want Koos is een volhouder! Als die ouwe ligt te slapen en Koos wil spelen, laat hij dat ook overduidelijk weten. Hij trekt aan Floppie zijn oren, blaft naar hem en gaat uitdagend kwispelend voor hem liggen. Flop is ook de beroerdste niet en al grauwt hij wel eens wat van zich af, uiteindelijk geeft hij toe en laat met zich sollen. Er hangt een heel schema aan de ijskast. Hoe laat mag Koos zijn bench uit, wanneer eten, wie laat de honden wanneer uit en hoe laat. In de eerste week had hij verschillende commando`s al door en vooral ‘nee’ is iets wat we nogal eens roepen. Ik ben er nu eenmaal niet blij mee als er kattenkeutels uit de bak worden gehaald, én opgegeten. En hij mag de elektriciteitsdraden niet doorbijten en niet op de bank. Niet aan kleren trekken en de katten niet opjagen. En dat is natuurlijk nét wat zo`n pup leuk vind! In het bos en in het park mag hij los. Dat gaat goed. Hij heeft lekker de vrijheid om te rennen en te dollen maar houdt ons in de gaten. ‘Deze kant’ is per direct omdraaien en met de baas mee lopen. Voor de korte rondjes is er de uitloopriem voor wat meer vrijheid en als hij netjes onder appél moet is er de gewone korte riem. We willen heel graag dat we straks een gezellige, goed opgevoede hond hebben waar iedereen ook nog blij mee is als hij volgroeid is, en die overal mee naar toe kan. Dus hebben we allemaal heldere en duidelijke regels waar geen speld tussen te krijgen is. We zijn zo consequent als wat. Was het met kinderen ook maar zo simpel.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de pubertijd een lastige periode vind. Kinderen gaan ineens hele eigen ideeën krijgen, die zo nu en dan haaks op die van jou staan. Of zelfs zo haaks zijn dat het kant nog wal raakt. Ze willen van alles en nog wat ontdekken, denken dat ze overal verstand van hebben en lappen allerlei regeltjes aan hun laars. Ze zeggen ‘ja’ en doen ‘nee’ en vinden dat je je vooral nergens mee moet bemoeien omdat ze het zelf wel kunnen uitmaken. Op de belangstellende vraag “En, hoe was het bij vriendinnetje?” kan je een vaag en onduidelijk antwoord krijgen, waardoor je de indruk krijgt dat er van alles is voorgevallen wat niet door de beugel kan. Als ouder moet je daar dan maar tussendoor zien te laveren en elke keer weer afwegen of het heel erg van belang is dat je op dingen in gaat, of dat het vanzelf wel overwaait. Of je het kind iets meer vrijheid geeft of juist niet. Ik vind het een heel gedoe en het valt me niet mee om de balans te vinden tussen aansturen en corrigeren en loslaten.
Ik weet dat ik een moederkloek ben en dat ik me misschien te snel ongerust maak en allerlei gevaren op het pad van de kinderen zie. En dat zal wel versterkt zijn door de toestanden die we hebben gehad met Gijs` jongste dochter Dewi vorig jaar. Roken, verkeerd vriendje, ongewenst gedrag. Maar zoals dat een verkeerd voorbeeld kan zijn voor Sam, zouden de strafmaatregelen die we destijds hebben opgelegd aan Dewi ook weer een waarschuwing voor hem moeten zijn. Niet dus.
Laatst zitten Sam en ik samen in de kamer en zo maar ineens zegt hij: “Mam, ik rook.” Op dat moment gebeurt er inwendig van alles. Schrik, boosheid, onmacht, verdriet, nog meer boosheid, ongeloof. Sam? Roken? Ik krijg het koud en warm tegelijk. Er komen allemaal vragen in me op. Hoe komt hij aan sigaretten en waar haalt hij het geld vandaan? Hij is net dertien! En hij was zo anti. Zo stellig. “Ik begin er niet aan. Het kost me al mijn geld en ik vind het nog stom ook!” Waar ging het mis? Ik heb de neiging verschrikkelijk te keer te gaan, hem de huid vol te schelden en te vragen waar zijn verstand zit. Dat doe ik allemaal niet en ga een gesprek met hem aan. Ik vraag hem naar het waarom, en hoe, en wie, en waar, en nu. Zijn houding van de laatste tijd komt ter sprake, zijn manier van doen en de grote mond die hij elke keer opzet. Het kind kijkt schuldbewust, knikt regelmatig instemmend, maar reageert op de ‘en nu’ vraag met “Ik weet het niet.”
Ik heb een nogal dubbel gevoel over de hele situatie. Ik snap wel dat een kind zich los gaat maken van ouders. En dat het zelf ook niet weet waarom hij van die stomme dingen doet. Er zijn enorm veel invloeden van buitenaf waar je als ouder geen grip op hebt. Het wordt kinderen misschien ook wel makkelijker gemaakt, om juist het verkeerde te onderzoeken, en daarmee moeilijker om de juiste keuzes te maken. Maar ik hoopte dat ik mijn kind voldoende had meegegeven om de juiste beslissingen te nemen. Dat mijn kind niet bij de groep zou willen horen die net het verkeerde doet. Nu blijkt dus dat het zo niet werkt. Ik heb hem wel voldoende mee gegeven, maar het blijkt dat het voor een kind toch wel erg belangrijk is om bij een groep te horen. En zeker voor Sam die zijn hele leven een eenling is geweest die gepest werd en zich niet geaccepteerd voelde. En als je daar voor moet gaan roken, dan moet dat maar. Dus maak ik me nu nog veel meer zorgen. Want een tijdje terug vertelde hij ook dat er een meisje is, in een klas hoger, die blowt op school….. Allerlei vragen en angsten borrelen in me op. Drie puber meiden van Gijs en een puber jongen van mij zorgt wel voor de nodige gesprekstof tussen Gijs en mij. Hoe pakken we dit nu aan? Hoe maken we hen duidelijk genoeg wat wel toelaatbaar puber gedrag is en wat niet. Je moet sommige dingen overgeven. Je kan niet overal bij zijn, niet alles in de gaten houden. Hoe voedt je in hemelsnaam een dwarse puber op?
Sam krijgt een aantal dagen bedenktijd om met een goed antwoord op de ‘en nu’ vraag te komen. Ik bel school en spreek met zijn mentor af dat die hem ook zal aanspreken.
Een paar dagen later hebben Gijs en ik opnieuw een gesprek met Sam. Hij weet het nog steeds niet zegt hij.
Ik weet het wel. Ik wil niet dat Sam rookt. Ik wil niet dat hij zich zo lomp gedraagt. Ik wil wat terug zien van de Sam die ik gewend ben.
Hij krijgt huisarrest. Na school direct naar huis. Niet naar vrienden, geen vrienden op bezoek. Geen mobiel en geen zakgeld. Ga je maar weer gewoon gedragen, binnen de marges. Geen vrijheden tot je verantwoordelijkheden kent. En niet roken.
Even terug naar af. Aan de korte riem.
| Reacties |
Schrijf zelf een reactie  |
| 20 februari 2007 door loes | Hallo Wirijo,
Wij hebben vier kinderen. Sam is 13 en begint net. Dan drie meiden van net 16 en net 18,en de oudste is bijna 20 en allemaal nog niet klaar met puberen. Ik zou dus ook echt niet weten wanneer het over gaat. Dat je er soms knettergek van wordt klopt helemaal! Ik snap ook niet dat scholen niet iets meer dat verlengstuk van de opveoding zijn. Zo vind ik het belachelijk dat kinderen in de eerste klas niet mogen roken maar vanaf de tweede klas wel! Onder het motto: "Wij kunnen ook niet overal op letten." En dus vind je het maar goed? Lijkt mij een vrijbrief - "Jongens ga je gang, wij kunnen toch niet op je letten."
Tegelijkertijd snap ik wel het allemaal komt en weet ik ook wel dat het over gaat. Het vergt evengoed wel veel energie om het hele spul in de gaten te houden.Ik heb het er laatst ook met mijn vader en moeder over gehad. Puberouders met ervaring zeg maar ;-) En ik schijn ook een lastig wicht te zijn geweest. Dat ik me dat toch niet meer kan herinneren.... ;-)
Overigens heeft 'de korte riem' voor Sam wel geholpen. De boodschap lijkt over te zijn gekomen en hij is veel gezeliger zo als hij nu is. Duidelijke grenzen stellen werkt! Nog steeds. |
| 19 februari 2007 door wirijo | jouw verhaal is heel herkenbaar...te groot voor het tafellaken en te klein...ach je kent het wel.
elke keer weer die grensoverschrijding...gek word je er van.
dan denk je dat je kind weer goed bezig is en dan ineens komen er weer dingen aan.
school die belooft ook op te letten en te sturen...en krijg je ook te horen dat ze geen opvoeders zijn....dat weet ik natuurlijk wel ......maar een verlengstuk van de opvoeding zijn ze wel.
ze hebben toch pedagogie gestudeerd....of heb ik het nu verkeerd...ze zien mijn kinderen toch heel veel...misschien moet ik maar mee naar school....oh nee kan niet...er moet brood op de plank.
wanneer het over gaat?....
|
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |