Loes - Dag vriend
18 oktober 2006
Acht jaar geleden vond ik mijn hond in een asiel. Hoewel het niet meevalt te kiezen, als allemaal zielige trouwe honden ogen je aankijken vanachter hun tralies, koos ik voor “Flatje”, een één jaar oude Flatcoated Retreiver. Een dolenthousiaste, vriendelijke en goedmoedige hond, die zijn dagen samen met een andere hond sleet in een hok van twee vierkante meter. Ik noemde hem Makker. Vanaf het eerste moment klikte het tussen deze hond en Floppie, het hondje dat ik al had, bleek Makker een ideale familie hond en lief voor Sam.
Volgens de medewerkers van het asiel was Maker gevonden in een bos. Of hij was weg gelopen, of achter gelaten was verder niet bekend. Daardoor vond ik het in eerste instantie griezelig om hem los te laten lopen. Stel je voor dat hij inderdaad een wegloper was en ik hem weer kwijt zou raken! “Ach welnee.” Zei mijn vriendin, tijdens een gezamenlijke wandeling. “Dat beest gaat nergens heen. Die heeft is veel te blij met je.” En dus liet ik hem los. Zelden heb ik een hond zo overduidelijk blij gezien met de ruimte die hij had. Met grote bokken sprongen dartelde hij om ons heen. In grote cirkels rende hij door het bos, genietend van het feit dat hij eindelijk zijn poten kon strekken, niet telkens die ruk van dat touw aan zijn nek voelde en ongestoord kon snuffelen. ‘Vrijheid!’ En mijn vriendin bleek gelijk te hebben. Na elke cirkel door het bos, kwam hij even terug op het pad - koppen tellend of we er allemaal nog waren. Om vervolgens weer te verdwijnen tussen de bomen, op zoek naar plekken die hij nog niet besnuffeld had.
Vanaf dat moment heb ik ontelbare wandelingen met mijn Makker gemaakt. In het bos, door de weilanden achter ons huis, mee naar het strand, en langs de fiets. En telkens weer was hij onvermoeibaar en dolenthousiast dat hij met de baas mee mocht en lekker kon rennen. En genoot niet alleen de hond, maar ook ik van hem en zijn tomeloze energie en plezier.
Als ik thuis kwam was Makker de eerste die mij kwam begroeten, met Floppie in zijn kielzog. Zijn lijf schommelde van voor tot achter door het gezwaai van zijn staart, terwijl hij letterlijk trappelend van ongeduld stond te wachten op het vertrouwde rinkelende geluid van zijn riem voor weer een wandeling. En of ik nu vijf minuten weg was geweest of vijf uur - altijd even enthousiast. ‘Ze is er weer!’
Ik kan me niet herinneren dat Makker ooit lelijk heeft gedaan. Hij deed niet lelijk tegen Floppie, die van puur enthousiasme in Makker zijn poten beet als we naar buiten gingen. Hij deed niet lelijk tegen ons als we per ongeluk een keer op zijn poot of staart stonden. Hij begroette de poes met een lik over zijn neus. En als het toevallig zo was dat de poes op zijn bed lag, stuurde Makker hem niet weg, werd er niet gegromd, maar ging hij er berustend naast liggen.
Tijdens verdrietige momenten ging er troost van het beest uit. Met een bijna meevoelende blik kon hij met zijn snoet tegen mijn arm aan duwen en zijn kop op schoot leggen alsof hij wilde zeggen: “Aai mij maar, dan gaat het beter.” En gek genoeg was dat dan ook zo. Zoals zijn vrolijk dartele gedrag me aan het lachen kon maken. En zijn vragen om aandacht, al kwam het soms even niet uit, toch aandoenlijk was en er altijd voor zorgde dat hij die aandacht ook kreeg. Want ik was nu eenmaal verknocht aan die hond. Makker bleek wat zijn naam ook zegt - een échte makker.
En ineens werd hij ziek. Zijn eetlust nam af. Hij was véél minder enthousiast. Aan alles was te zien dat Makker niet zichzelf was. In eerste instantie dachten we dat het aan de artrose lag die enkele weken eerder was geconstateerd. Maar daar had hij medicijnen voor. Hij zou weer helemaal de oude moeten zijn. En die bobbel in zijn buik is ook raar. En zijn oogwit en huid is veel te wit. Zijn energie nam in een razend tempo af. Hier ging iets niet goed. Met lood in de schoenen gaan Gijs en ik die maandag naar de dierenarts. Vanaf dat moment ging het snel. De dierenarts maakte zich ook zorgen en maakt met spoed een afspraak voor ons bij de specialist in Utrecht. Die maakt een echo en stelt vast dat Makker aan acute leukemie lijdt. Zijn milt is ernstig vergroot en de man is niet hoopvol. Prednison zou kunnen helpen om de leukemie te remmen en het leven van Makker dragelijk te verlengen.
Aangeslagen, verdrietig en overdonderd verlaten we de praktijk. Makker sjokt achter ons aan. Ik heb vreselijk met het beest te doen en wil hem helpen, hem beter maken, hem weer laten genieten, hem niet kwijt raken. Maar ik ben ook bang dat het niet gaat lukken. Toch rijden we op weg naar huis langs onze eigen dierenarts voor de medicijnen. Ik weet ook dat ik elke redelijke kans die er is wil aangrijpen om alles ten goede te keren, en dat ik me later niet af wil vragen of ik misschien toch beter zus of zo had moeten doen. Makker krijgt een injectie prednison en we krijgen pillen mee die we twee maal daags door zijn eten mogen geven, te beginnen de volgende dag. Dinsdag ochtend krijg ik hem met moeite aan het eten, de pil zit er in. Ik moet naar mijn werk en ben er met mijn hoofd niet bij. Makker ziet er slechter uit. Ik maak me zorgen en vrees dat het niet goed zal gaan, maar hoop natuurlijk heel erg van wel. Gelukkig is Gijs vrij en is de hond niet alleen. Omdat Makker moet aansterken, kookt Gijs kip en rijst voor hem. Maar hij wil niets eten, niet drinken en ligt alleen maar. Als ik s`avonds thuis kom en hem roep komt hij overeind om mij te begroeten maar hij doet het met zijn laatste krachten. Makker is op. Hij gaat het niet redden.
Het is een vreselijke beslissing, waar ik me gevoelsmatig heel erg tegen verzet, maar waarvan mijn verstand zegt dat het moet - we besluiten dat we Makker moeten laten inslapen. Lijden moeten we hem besparen. De afspraak met de dierenarts is snel gemaakt. Waardeloos telefoontje.
Ik vertel het zachtjes aan mijn Makker, en aai hem over zijn kop. We vertellen het de kinderen. Ineens hangt de kamer vol verdriet. Iedereen neemt afscheid van het inmiddels zielige hoopje hond. We troosten elkaar en lopen we wat doelloos rond, en zitten om beurten op de grond bij onze hond tot we weg moeten. Makker ligt het best in de ruime kofferbak, waar hij altijd zat als we uitgaan. Ik ga achterin, zodat ik hem kan aaien onder weg.
Als we er bijna zijn voel ik dat zijn ademhaling veranderd. En als we voor de deur van de dierenarts staan en de klep open doen sterft hij terwijl ik zijn kop in mijn armen heb.
Op dinsdagavond 10 oktober is mijn Makker is overleden.
Dag vriend, ik mis je verschrikkelijk….
| Reacties |
Schrijf zelf een reactie  |
| 25 oktober 2006 door husseflus | Ik heb in mijn leven heel wat honden/katten gehad, en meermaals ook afscheid moeten nemen van mijn beestjes. Ik voel heel erg met je mee loes...zelfs zo erg dat ik even een traantje weg heb moeten pinken omdat ik heel levendig voor me zie hoe zo een beestje met zijn trouwe ogen wegzakt. Zit hier gewoon te janken, hus is een beetje gevoelig op dit moment. Wat fijn meis, dat hij bij jullie zo een goed thuis heeft gehad. Dat hij vrij mocht zijn en toch terug kwam omdat hij het goed had bij jullie. Dankbaarheid dat jullie hem dat hebben kunnen geven.
sterkte loes. |
| 24 oktober 2006 door Ina | Heel veel sterkte gewenst, Loes!
Het valt niet mee om zo'n trouw beest te moeten missen.
Groetjes van Ina |
| 22 oktober 2006 door silvie | Lieve Loes
Ik begrijp zo goed hoe je je voelt. Het verhaal komt mij erg bekend voor. Wobbe, onze Berner Sennen, had dezelfde symptonen. Alleen is hij overleden aan de gevolgen van een maagkanteling en kon hij niet meer gered worden vanwege zijn ziekete, dus ook inslapen. Hij was net 7 geworden. Helaas een paar maanden na het overlijden van mn man. Ik kon hem niet missen, maar moest. Heel veel sterkte Loes |
| 19 oktober 2006 door 1Ouder | Sterke Loes! Dit jaar mijn 17 jarige kat in moeten laten slapen. Zo'n beestje is toch onderdeel van je leven, het is best verdrietig om afscheid te moet nemen. |
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |