Loes - Hier had ik wel zonder gekund...
1 april 2004
Op de een of andere manier komt het nog wel eens voor dat er van mijn plannen niets terecht komt. Ik neem me voor te gaan ramen zemen, de strijk weg te werken, de tuin eens grondig onderhanden te nemen of de administratie op peil te brengen. Aan het einde van de dag is het niet gedaan. Niet dat ik het dan zo vreselijk druk heb gehad met allerlei super interessante dingen, of zaken die beslist gedaan moeten worden. Of dat om de haverklap onaangekondigd bezoek binnen komt vallen dat niet weg te krijgen is. Of dat de telefoon herhaaldelijk gaat. Niks van dat al. Ik versta de kunst om met weinig mijn tijd door te komen. Altijd prettig om een dergelijke eigenschap positief te benoemen. Ik heb er geen last van. Dat dan weer niet. En voor er vreemde ideeën ontstaan – mijn huis is schoon. En over het algemeen aan kant. Vlo en kakkerlak vrij. Zo erg is het dus allemaal ook weer niet. Het komt er gewoon op neer dat ik heel gemakkelijk kan kiezen voor leuke dingen en mijn ‘plicht’ als huisvrouw met gemak in de wilgen kan hangen. Of volledig vergeet dat er nog een ander klusje op me ligt te wachten dat misschien eerst gedaan had moeten worden. Of ik heb er dan toch niet zo veel zin in. En soms komt er gewoon iets tussen.
Gelukkig krijg ik zo nu en dan ‘de geest’ en als dat eenmaal zo is ben ik ook bijna niet meer te stoppen. Ik heb een redelijk ruime schuur, al zou je dat de laatste tijd niet zeggen. Van voor tot achter helemaal volgestouwd met ‘je weet maar nooit waar ik het nog eens voor kan gebruiken’ Spullen die ooit een dienst hebben bewezen, nuttig leken te zijn, te goed om weg te doen, kopjes zo klein dat er niet uit te drinken is (je neus past er niet in) maar zonde om weg te gooien, een kooitje van een al lang geleden door de katten verorberde huisgenoot, een tent waarvan de bodem tot op de draad versleten is……Kortom – troep. En nu was ik het ineens helemaal zat. En samen met Sam heb ik op een vakantie dag de schuur van voor tot achter flink uitgezocht. Dat valt nog niet mee met zo`n kereltje er bij.
“Ahhh, mam, dat is zonde! Daar heb ik best veel mee gespeeld”
“Niet zeuren joh! Gewoon in de container mikken. De hoogste tijd dat we die rommel eens weg gooien!”
Klaar met de nostalgie, zonde en ach toch wel jammer. Moeders heeft ‘de geest’!
En binnen de kortste keren stonden een drietal stapels spullen. Weg gooien, grofvuil, en chemisch afval. De schuur leek wel een balzaal en ik vond dat ik heerlijk bezig was geweest. Goed gedaon jochie. Het is een beetje raar om jezelf een schouderklopje te geven, maar in gedachten deed ik dat wel. Het grote nadeel is dan natuurlijk dat je een deel van die zooi wéér beet moet pakken en naar de stort moet brengen. Ook al om er zeker van te zijn dat je later niet tóch dat ene vaasje maar terug zet op de plank in de schuur. Gelukkig zit er in het dorp een man die voor zijn hobby op de diverse rommelmarkten staat om allerlei tweede, derde en vierdehands spullen te verkopen. Het boeit hem niet wat je hem geeft. Alles is goed. Als het hem maar niets kost. En gelukkig had de man dezelfde dag nog tijd en had hij het weekeinde een markt waar hij mijn schuurinhoud zou kunnen slijten. In een mum van tijd laadde hij zijn auto vol, beloofde dat hij terug zou komen voor dat ene kastje dat niet meer in zijn auto paste en ik was van mijn rommel af.
En toen dacht ik: “De zolder!”
Vol goed moed en goede zin stond ik de andere ochtend op. Die dag was de zolder aan de beurt en zou de rommelmarktman die zaterdag een kraam spullen hebben waar menig klantje iets van zijn gading zou vinden. Dus na het gebruikelijke vakantieochtend ritueel (kopje koffie, beetje achter de pc, nog een kopje koffie, rustig opstarten en dan maar eens aankleden) aan de gang. Maar eerst even met de honden naar het bos. Sam had zin om weer eens langs het water te lopen dus we gingen naar de plaatselijke recreatie plas. Er stonden een drietal auto geparkeerd en omdat niet iedereen gediend is van een stel dolle rondspringende honden parkeerde ik mij auto een klein stukje verder op langs het bospad. Bij de zandvlakte zijn graafauto`s aan het werk. Het recreatie seizoen is weer begonnen, een beetje zwemmen zit er dus niet in voor de honden. Dan maar naar het bos achter de plas. Het is lekker weer. Sam en ik lopen wat te dollen en te kletsen. Gezellig. De honden dartelen om ons heen, en nemen tóch een stiekeme duik. Een goed start van de voorgenomen actieve dag. Na een kleine driekwartier komen we weer bij de auto. Een paar meter verderop zie ik wat andere recreanten. Dan ineens zie ik glas op de grond. Mijn blik glijdt omhoog…..autoruit eruit! Terstond vergeet ik mijn opvoedkundige taak en allerlei beslist minder fraaie verwensingen aan het adres van de onverlaten die met hun jatten aan mijn auto zijn geweest, vliegen het bos door. Later vertelde Sam dat ik stond te stampvoeten. Ik geloof hem meteen. En het zou me ook niet verbazen als er stoom uit mij oren gekomen was. Niet te geloven wat een troep één raam kan geven. Glas op de grond. Glas op mijn stoel. Glas op de vloer. En dan hing er ook nog een deel ruit min of meer in de deur te wachten tot het vallen zou. Een snelle blik om me heen en ik zag dat ik niet op hulp of getuigen hoefde te rekenen. Graafauto`s weg. Geparkeerde auto`s weg. En portomonaie weg! Ik weet het. Niet erg slim om die in je auto te laten liggen. Maar wie denkt daar nu aan in een gat als waar ik woon. Bovendien lag het ding niet op de hoedenplank, dashboard of anderszins in het zicht, maar netjes verstopt in de deur. En dan – blijf met je tengels van mijn spullen af!
Vermoedelijk zijn de recreanten die we op een afstandje zagen geen dagjeslui geweest, maar de inbrekers die we hebben gestoord waardoor ze de radio, cd`s én mijn pasjes hebben gelaten voor wat het was. Had ik nou maar beter gekeken. Maar enig signalement kan ik niet geven.
Oke, en toen. Politie bellen dacht ik maar Wat was dat nummer nu ook al weer. 112 is niet het goede en ik had geen idee wat ook weer dat nieuwe nummer was. Toch maar 112 bellen. Een begripvolle mevrouw verbindt mij door. Met een minder begripvolle agent, die me toesnauwt dat ik een ander nummer moet bellen. Dat andere nummer blijkt onderbezet.
“Al onze medewerkers zijn in gesprek. Een ogenblik alstublieft.”
……..
“Al onze medewerkers zijn in gesprek. Een ogenblik alstublieft.”
…….
“Ja hoor, doe maar rustig aan, ik sta hier alleen met een mes op mijn keel, en beltegoed zat hoor…grrr…..”
Toen ik uiteindelijk aan de beurt was vertelde een vriendelijke maar kordate mevrouw mij dat er voor een ingeslagen autoruit niet meer uitgerukt wordt door de sterke arm der wet. En aangifte moest ik maar persoonlijk komen doen in verband met de identiteitskaarten die in mijn portomonee zaten.
“Dag mevrouw, fijne dag nog.”
“Ja, dat zal wel! T***!”
In de hoop nog iets van mijn eigendommen terug te vinden hebben Sam en ik de omgeving afgezocht maar uiteraard niets gevonden. De mogelijke getuigen waren al vertrokken en ook de toevallig passerende boswachter had niemand gezien. Hij wees me er nog wel even fijntjes op dat de honden niet in water mogen….. Pfffff…Jahaaaaa…
Na drie keer de deur van mijn auto te hebben dicht gegooid was de rest van de ruit er ook uit. De brokjes glas maar van de stoel geveegd en een plasticzakje heeft voorkomen dat Sam met een pincet de glassplinters uit mijn billen heeft moeten peuteren. Toen eerst maar naar huis. Op één van de identiteitsbewijzen staat mijn adres! Natuurlijk gaat er niemand op klaarlichte dag, terwijl alle buren thuis zijn inbreken, dus daar was de kust veilig. Verzekering gebeld – schade wordt niet vergoed. Gemeente gebeld voor de nummers van de identiteitsbewijzen – gesloten. Politie gebeld – aangifte gaat op afspraak en ik kan pas de week er op. Naar de garage – geen ruit op voorraad, tot eind van de week geen auto.
Nog meer stampvoeten. Nog meer stoom. Dag om. Wég goede moed. Wég goede zin. Veel gedoe, geregel en boosheid. Onnodige kosten in het vooruitzicht.
En wéér de zolder niet opgeruimd…..
Loes
Voor wie het ook niet al te vaak met de politie te maken heeft:
112 – het bekende nummer voor échte noodgevallen Voor minder dingende gevallen bel je met 0900-8844
Op www.politie.nl is digitaal aangifte te doen van diverse misdrijven.
Op diezelfde site is ook informatie te vinden over de politie in het algemeen en over politie in je eigen woonplaats/wijk.
Als eventueel je pasje wordt gestolen moeten die natuurlijk zo snel mogelijk geblokkeerd worden. Banken bieden vaak een speciaal verzekeringspakket aan. De Postbank heeft een algemeen nummer om diefstal en verlies van pasjes te melden en de pas te laten blokkeren – 058 2126000
Is je auto WA verzekerd, dan is schade als een ingeslagen ruit voor eigen rekening. Eventueel gestolen spullen uit de auto kunnen onder de inboedelverzekering vallen! De moeite waard om uit te zoeken als het je overkomt.
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |
