Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord
1 februari 2005
Mijn moeder is op visite en we zijn druk aan het kletsen. Er lopen wat vriendjes in en uit, de honden vragen de nodige aandacht, de middelste doet wat aan haar huiswerk. Kortom het is bedrijvig in huis. Ineens, als er een korte stilte valt, grijpt de jongste dochter van Gijs haar kans: “Pap, weet je nog dat ik eens heb gezegd dat ik bij jou wil wonen? Nou, dat wil ik nog steeds.”
Stilte…..
Want hoe reageer je daar op in zo`n situatie? Een verrassende vraag op een wat onhandig moment gesteld zou je wel kunnen zeggen. Of eigenlijk geen vraag, maar een mededeling. Een mededeling die wel om een gesprekje vraagt. Een gesprekje tussen Gijs en mij, tussen Gijs en zijn ex, tussen ons en de dochter in kwestie, en tussen haar en haar moeder. En dus een mededeling waar niet zo 1,2,3 een antwoord op te geven is. Dus Gijs – een kei in rustige antwoorden op verrassende vragen die op onhandige momenten worden gesteld – legt dat in het kort uit en beloofd terug te komen op de mededeling.
Helemaal een verrassing was de opmerking van de jongste niet. Destijds is tussen Gijs en zijn ex een co-ouderschap afgesproken waarbij de kinderen een halve week bij hun vader zijn en een halve week bij hun moeder. De korte vakanties werden verdeeld op dezelfde manier en in de zomervakantie waren de kinderen voor de helft bij moeder en de andere helft bij vader. Een regeling waar iedereen tevreden mee was en zich in kon vinden. En die ruim 7 jaar goed gelopen heeft. Maar kleine kinderen worden oud, en krijgen zo hun eigen ideeën over wat handig, prettig of logisch is. Ongeveer een jaar geleden wilde de oudste iets veranderen in de regeling. Omdat er nogal eens spullen van haar nét op verkeerde adres lagen was het voor haar overzichtelijker om één hoofdadres te hebben, waar al haar kleren, schoolspullen en dergelijke waren. Zij koos er voor om full time bij haar moeder te wonen en alleen de woensdag en de weekeinden dat haar zussen bij hun vader waren, ook bij haar vader te zijn. Deze verandering was voor de jongste dochter ook aanleiding om aan te geven dat ze eigenlijk iets anders wilde. Ze wilde het liefst altijd bij haar vader wonen. Destijds was het geen goed idee. Gijs werkt wisselende tijden en ook late diensten. En dat heeft nogal wat gevolgen voor een dertienjarig meisje. Tenslotte laat je zo`n kind niet van half vier uit school tot een uur of elf s`avonds alleen thuis. Maar nu is het kind een jaar ouder en de situatie gewijzigd.
Ik verbaas me soms over mezelf. Ik ben als kind een rustig en klein gezin gewend. Daar was mijn moeder, mijn vader en ik. Dat was het. Niet echt een druk gezin waar je s `avonds bij het eten met z`n allen rond de tafel zit en de een na de ander zijn verhaal doet. Ik had later één vaste vriendin waar ik me kostelijk mee vermaakte, en kon me ook heel goed in m`n eentje vermaken. Ik had het alleen zijn ook hard nodig vertelde mijn moeder mij. Na een schoolreisje trok ik me terug op mijn kamer om alle drukte waar ik mee te maken had gehad van me af te laten glijden. Ook later, eenmaal gescheiden en s`avonds als Sam op bed lag, kon ik genieten van de rust en stilte om me heen. Nu zijn we met z`n drieën, dan weer met vier, met vijf of met zes. Dan eet er weer een mee, zitten we soms met acht of negen man aan de tafel. Dan is er weer een weg en zijn we met minder dan verwacht. Kortom – er is niet heel veel regelmaat, altijd wel volk over de vloer en ik ben verhoudingsgewijs weinig alleen. Eerlijk gezegd vind ik het ook vreselijk gezellig als iedereen er wél is en vanaf het moment dat ze een voet over de drempel zetten hun verhalen spuien, anekdotes vertellen en vragen stellen.
Alleen als de meiden naar hun moeder zijn en Gijs een late dienst heeft heb ik even iets van de ‘oude’ situatie. Eten en wat kletsen en t.v. kijken met Sam, en als hij naar bed is, rust en stilte om me heen. En daar geniet ik evengoed nog van. Maar ik lijk erg geschikt voor een groot gezin, zo is gebleken. Natuurlijk valt of staat het welslagen van een samengesteld gezin met de inzet van alle betrokkenen. Zowel de dochters van Gijs als Sam hebben zich wonderlijk soepel aan de nieuwe situatie aangepast. Voor Sam is Gijs gewoon een vader. Hij accepteert dat Gijs hem zegt wat mag of niet mag, dat hij eens van Gijs op zijn kop krijgt en Sam heeft het naar derden toe ook over ‘mijn ouders’ en ‘mijn vader’. Voor de dochters van Gijs ligt dat heel anders. Die hebben een moeder. Ik ben de vriendin van hun vader. Dat is wel een heel verschil. Desondanks zien zij mij kennelijk al ‘plaatsvervangend moeder’ op de dagen dat zij hier zijn. Met alle ‘moederdingetjes’ die daar bij horen. Van “Ruim je troep eens op” tot “Ik denk dat het bedtijd is voor jou” en “Ben je op tijd thuis” Ze noemen mij naar derden toe geen moeder, maar over Sam wordt dan weer wel gepraat als over ‘mijn broertje’ En zeker door de jongste dochter, die qua leeftijd het dichts bij Sam zit. Zij kunnen het heel goed vinden en naast hun eigen dingetjes doen ze heel veel samen.
Tegen de komst van de jongste als vierde vast lid van het gezin had ik dan ook helemaal geen bezwaar. En vervolgens worden de gesprekjes met de diverse betrokkenen in een rap tempo gevoerd en woont zij bij ons.
Het klinkt een beetje zelfvoldaan en misschien zelfs arrogant, om te zeggen “Ik vind dat wij het goed doen’ maar zo nu en dan zeggen we dat wel. Hoe vaak lees je niet over minder goed lopende samengestelde gezinnen. Kinderen die met de hakken in de klei gaan omdat ze ‘die ander’ niet accepteren, exen die dwars liggen, verschillende meningen over opvoeden. Het is in dit wonderlijk en nogal wisselend samengesteld gezin niet aan de orde. Zoals ik al zei is dat mede te danken aan de inzet van alle betrokkenen. Ook die van de ex van Gijs uiteraard. Zij heeft ons nooit een strobreed in de weg gelegd en ik kan me zo voorstellen dat het op zijn zachts gezegd niet leuk is als een van je kinderen er voor kiest om bij hun vader te willen wonen…en zijn vriendin. Het is knap als je die keus bij je kind kunt laten omdat dat kennelijk iets is wat voor je kind op dat moment het beste is, om wat voor reden dan ook.
Dat beseffende vind ik het een compliment van de jongste, die er dus voor kiest om naast bij haar vader, óók bij mij en Sam te wonen. Eens in de twee weken gaat ze een weekeinde met haar zussen naar haar moeder en verder heeft ze het voor een belangrijk deel met mij te doen als die ‘plaatsvervangend moeder’. In het geval van de jongste dochter gaat mijn ‘plaatsvervangend moedertaak’ nu wel iets verder. Doordat ze hier bijna full time is vervaagt de grens tussen ‘plaatsvervangend’ en ‘moeder’ wat. Ze wordt wat meer ‘dochter’ van mij, wat meer ‘zusje’ voor Sam.
Een merkwaardige, wonderlijke en bijzondere ontwikkeling. Waar we allemaal gelukkig mee zijn.
Groeten,
Loes
overige weblog artikelen |
9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
10 maart 2012 | Punt |
25 februari 2012 | Egotripper |
19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
22 oktober 2011 | Out Of The Box |
9 juli 2011 | Fijne vakantie |
30 mei 2011 | Update |
20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
28 februari 2011 | Social media |
5 januari 2011 | Go with the flow |
24 november 2010 | Erg Kip |
16 oktober 2010 | Lastig |
12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
15 juni 2010 | Gras |
12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
20 november 2009 | Iets heel anders... |
27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
17 juli 2009 | Wederopbouw |
1 juni 2009 | Even wennen |
2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
21 april 2009 | Dip |
23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
13 februari 2009 | Medium |
18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
14 december 2008 | Vier seizoenen |
2 december 2008 | Dag lief.... |
12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
21 juni 2008 | I proudly present.... |
20 mei 2008 | Kinderachtig? |
28 april 2008 | Rinus |
31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
10 februari 2008 | ff niks |
22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
31 december 2007 | Op naar 2008! |
24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
26 november 2007 | De cavia is dood |
18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
9 september 2007 | Loes - Ontucht |
18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
24 april 2007 | Loes - Zorgen |
13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
3 september 2006 | Loes - Vakantie |
27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |