Medium

13 februari 2009

Niet ‘miedium’, zoals je een steak besteld in een restaurant, maar ‘meedium’. Een hij of zij die contact kan leggen met mensen in het hiernamaals. Of zegt dat hij of zij dat kan in elk geval. Ik had vroeger een schoonzus die zweerde bij haar medium. Ik geloof dat zij er, samen met haar toenmalige echtgenoot, maandelijks heen ging. Ze vertelde er weliswaar niet veel over, maar áls ze er over sprak was het vol vuur en in de overtuiging dat het medium de waarheid sprak. Wat zij had gezien of gevoeld kwam altijd uit en het scheelde niet veel of mijn schoonzus leefde volgens dat wat het medium had gezegd bij de laatste sessie. Contact met het hiernamaals, boodschappen van engelen, gespreken met overleden dierbaren. De figuren als Char en Derek Ogilvie…. Er is genoeg over te doen. En toch zijn er ook gelovigen, aanhangers. En blijft het fenomeen medium een twijfelachtig gebeuren. Brengt het mensen aan het wikken en wegen over het bestaan van een andere wereld en de mogelijkheid om er contact mee te leggen. Persoonlijk heb ik er niet veel mee op. Naar mijn idee is het allemaal humbug en ‘Cold Reading’ zoals dat zo mooi wordt benoemd.

Mijn vriendin vierde onlangs haar verjaardag en had iets ludieks bedacht. Met een groep van 6 meiden gezellig borrelen bij haar thuis. Lekker eten met z`n allen. En bij de koffie…..een medium! We waren allemaal, op één na die de behoefte totaal niet had en in plaats daarvan lekker naar een mogelijk nieuwe school voor haar dochter ging kijken, nieuwsgierig genoeg om dit avontuur gezamenlijk aan te gaan. Je moet het misschien toch een keer mee gemaakt hebben voor je er echt een oordeel over kunt geven?

Het medium, in dit geval een vrouw, wist niets van ons. Dat wil zeggen: één van de vijf was al twee keer bij haar geweest. Een ander was wel ontvankelijk. En drie van ons, en ik ben daar één van, zijn zeg maar ‘nuchtere ongelovigen’. En dat wist zij wel. Net voor het medium aankomt, zijn we met z`n vijven in een gesprek gewikkeld over het overlijden van Gijs en de man van een van de andere dames. Best even een emotioneel praatje en ik wrijf net een traan van mijn gezicht als het medium ons allemaal een hand geeft en zich voorstelt. Om even te herstellen én om even aan onze nicotine behoefte te voldoen, ga ik samen met aan andere roker even naar buiten. Als we terug komen zet het medium haar I-Pod aan en klinken de geluiden van een zwoele zomeravond door de kamer. De lucht is gevuld met wierook. Geen ongezellige sfeer moet ik zeggen. Het medium legt uit wat zij doet. Door zich open te stellen voor een gids kan zij boodschappen van de andere wereld ontvangen en doorgeven aan de personen die het betreft. Ze vraagt ons om rechtop te zitten, met de voeten op de grond om contact te houden met de aarde, en niet onze armen over elkaar te houden. Onze chakra`s ( vier of vijf in het totaal, ik weet het niet meer precies) moeten de ruimte hebben om de energie te laten stromen. We gaan allemaal in de juiste houding zitten en laten het over ons heen komen.
De sessie is begonnen.

Voor zij aan het echte werk begint, verteld het medium ons nog dat er altijd engelen om ons heen zijn. Op dat moment staan er ook engelen in een kring om ons heen. En daarbij komt dat iedereen een beschermengel heeft. Als je zomaar ineens ene blaadje ziet bewegen. Of een wit veertje ziet. Of een windje langs je wang voelt. Dan is dat je beschermengel. Je moet alleen wel in hem geloven. En als je iets heel graag wil hoef je het hem alleen maar te vragen. En je moet de engel na invulling van je wens bedanken. Het schijnt dat het medium zélf een prijs in de postcode loterij heeft gewonnen dank zij haar engel. Oké…. De nuchtere van ons kijken elkaar aan met nog net geen opgetrokken wenkbrauwen. Het wordt mij nu al wat te vaag en ongeloofwaardig. Maar dat is misschien wel erg vlot geoordeeld, dus ik besluit het hele gebeuren een kans te geven en stel me open voor wat komen gaat. Komt er iets zit ik met een vertrouwde club waar ik het wel mee redt. Komt er niks had ik het vóór deze ervaring bij het rechte eind.
Het medium sluit haar ogen en opent de handen en blaast zo nu en dan wat lucht uit. Ik kijk gefascineerd toe en mijn verbazing stijgt. Van links naar recht gaat het medium de kring af en over iedereen heeft ze iets te vertellen. Over het algemeen blijft het wat vaag en hier en daar zegt zij iets wat wel aardig in de buurt van de waarheid komt. Zij omschrijft min of meer de karakters en wat eigenschappen van de aanwezigen en doet een gooi naar bepaalde emoties. Maar nog steeds vaag en algemeen. Niet iets waarvan ik ondersteboven raak. En tussendoor vraagt zij telkens of we er iets in herkennen? Of we weten waar het over gaat? Sommigen van ons gingen daar op in en vertalen wat zij zegt naar de gebeurtenissen in hun leven.

Eén van de meiden blijkt een groot hart te hebben. Een beetje té groot misschien? Met toestemming van de dame in kwestie maakt het medium het hart met vage handbewegingen iets kleiner. Boetseert het wat op haar rug en vraagt of ze er iets van voelde? “Je kan een tinteling voelen, of warmte, of helemaal niks.” Het kan allemaal. Dus hoe je het ook went of keert – altijd prijs? Ik voelde dan ook mijn chakra boven mijn hoofd niet. Ja ik had inderdaad tintelende handen. Maar dat krijg je als je je handen met gestrekte armen ongeveer 5 minuten boven je hoofd houdt. En het kleiner boetseren van mijn wat te grote aura leverde ook geen speciale lichamelijke reacties op. Ik denk dat ik niet erg ontvankelijk ben…..

Bij mijn vriendin blijkt een spirit in de buurt te staan die nog niet in het licht is volgens het medium. Of we die met z`n allen naar het licht willen brengen? Natuurlijk, wij zijn de beroerdste niet.
We geven elkaar de hand, duimen naar links! en sluiten onze ogen. Het medium zegt ons ons voor te stellen dat we in een groot groen weiland staan met boven ons een sterren hemel. Eén ster komt naar beneden en wordt steeds groter tot die als een enorme lichtkring boven ons hangt. Met mijn ogen dicht zie ik geen licht. Ik sla een ooglid op. Ook geen licht. Dat is het moment waarop de spirit in het licht verdwijnt en de lichtkring weer ster wordt en op die manier de spirit mee voert. Achteraf krijgt het medium een bedankje van de spirit door.

Dan ben ik aan de beurt. Mijn ongeloof is tijdens de hele sessie alleen maar gegroeid. Geen goede basis voor de reading die ze van mij gaat doen! Het medium verteld me dat ik niet moet denken en doen vanuit de gedachte ‘dat doe je niet’ maar dat ik me moet laten gaan. Het is niet nodig om me in te houden. Heeft ze dat van haar gids? Of zou het begin van de avond haar toch op die gedachte hebben gebracht? Vervolgens zegt het medium dat ik ‘meer in mijn hoofd zit en minder in mijn gevoel’. Ik kan alleen maar denken: “Daar weet jij helemaal niks van! Jij kent mij niet!” En ik heb het idee dat ze erg goed heeft gelet op reacties, houdingen en gezichtsuitdrukkingen. ‘Cold reading’?

Door de ervaringen van deze avond, die mij niet direct van mening over het bestaan van engelen en dergelijke heeft laten veranderen, durf ik het ook wel aan om een foto van Gijs te geven. Het is een foto van ons samen. Het medium houdt de foto ondersteboven vast en voelt. “Er staan twee mensen op deze foto.” Zegt zij. Knap? Of zou toch de lamp genoeg licht hebben gegeven om door de computer afdruk heen te kunnen kijken? Ze vraagt naar zijn naam, zijn geboorte datum en of deze persoon overleden is. Stom! Ik geef antwoord. Dat had zij toch allemaal kunnen vertellen?
En ze wil ook weten wat ik wil weten van hem. Ik zeg (weer stom, toch nét niet alert genoeg) of het goed met hem gaat en verder dat wat ze voelt goed is. Natuurlijk gaat het goed met Gijs. Hij kijkt over mijn rug mee en ik moet er maar op vertrouwen. Makkelijk....Het medium ziet een man met een brede lach. De foto, die ze inmiddels omgedraaid heeft, verraad dat wel. En gezien het feit dat de groep meiden tussendoor aardig heeft zitten geiten lijkt het me niet zo moeilijk te raden dat daar geen chagrijnige kerels bij horen. Dan ineens verteld ze dat Gijs en ik een afspraak hadden. Of ik dat herken? Ja….afspraken zat, maar daar hoorde zijn vroegtijdig overlijden niet echt bij… Maar volgens het medium beslist ieder mens voor zijn of haar geboorte al welke levenslessen er op je pad zullen komen. En dit was een levensles in afscheid nemen en loslaten.

Toen ben ik echt afgehaakt. Natuurlijk is dit een levensles. Zoals de geboorte van Sam dat was. Zijn opvoeding dat is. Zoals mijn scheiding en mijn eerste baan dat was. Kortom, alles wat je mee maakt op de een of andere manier een les. Iets waar je van leert of mee doet en waar je mee verder gaat. Daar heb je geen gids of engelen voor nodig om dat te weten. Toen ik het medium vroeg wat Gijs dan nog aan deze ‘les’ had leek het er even op dat we ruzie zouden krijgen. “Daar ga jij niet over!” was haar gedecideerde antwoord. Ik wist niet wat er na dit leven voor leven is. Kennelijk stonden mijn ideeën daarover te lijnrecht tegen over die van haar en vond ze dat niet prettig. De reading stopte dus. Maar wel nadat het medium had gezegd dat ze mijn moeilijk te readen vond. Omdat ik na zo`n beetje twee uur in dezelfde houding te hebben gezeten zowat geen gevoel meer in mijn achterwerk had was ik inmiddels weer met mijn benen over elkaar zat. Ze was toch die foto aan het readen?

Leuk om een keer meegemaakt te hebben, maar ik heb nog steeds dezelfde mening. De opmerkingen over de personen vond ik erg algemeen. En het voelen van de foto heeft niets opgelevert waarvan ik het als iets 'typisch Gijs' heb hekent. Er is niets bijzonders uit gekomen en niets verrassends. Humbug!

Van de week loop ik met mijn honden in een ander bos dan normaal. Mijn Jack Russel, inmiddels elf jaar, staar en last van zijn gewrichtjes, doet niet meer mee aan het spel en scharrelt meestal wat om ons heen om na verloop van tijd scheef op zijn gat te gaan zitten wachten tot we weer verder lopen. Meestal aan de rand van het veld of een eindje verder langs het pad omdat hij wat is afgedwaald. Van de week zag ik hem ineens niet meer. Ik sta op een driesprong. Welke kant zou het ouwe beest zijn uitgegaan? Ik roep, zoek, ga op een heuveltje staan. Wat ik ook doe, ik zie geen klein wit hondje braaf op me wachten. Het is een vreemde omgeving, bedenk ik me. Hij kan overal heen zijn. De weg kwijt zijn! Ik word wel wat ongerust. Ik loop zo`n tien minuten heen en weer en durf niet te ver van de plaats waar ik met de twee andere honden aan het spelen was weg te gaan voor het geval dat die kleine hond toch daarheen terug komt. Maar het duurt me te lang en gok dat hij terug is naar de auto. En al terug lopend denk ik ineens aan het medium en haar verhaal over beschermengelen. Ik grinnik bij mezelf en zeg: “Nou, beschermengel, geef me alsjeblieft mijn hondje terug.” Zonder enig geloof of overtuiging en ik vergeet het meteen weer. Nog meer ongerust zoek ik verder en kijk ik naar het hondje uit. Dan ineens stapt er een mevrouw een eindje verder uit een witte bus. “Puppyschool” staat er op. Of ik een klein hondje kwijt ben? En daar zit mijn ouwetje. In een kooitje, bovenop andere kooien, stijf van de zenuwen. Toch terug gewandeld naar de auto en daar als zwervertje gezien en opgepakt om naar het asiel te brengen. Ik huil de spanning er uit. De mevrouw troost. En ik grinnik gelijk weer.
Misschien dat die beschermengel wél bestaat? ;-))


Hieronder enkele links voor wie meer wil lezen van ‘gelovers’ én van sceptici.

http://www.mediums.nl/
http://www.skepsis.nl/s-frames.html

Reacties
Schrijf zelf een reactie
15 februari 2009 door wirijo	dat je een beschermengel om je heen hebt,is al mij al jaren bekend bij mij is het voor mijn gevoel,mijn te vroeg overleden opa vorig jaar kreeg ik als verjaardagscadeau een reading van een medium ging daar met een vriendin naar toe,we mochten niet samen naar binnen niet in een rare houding of met wierook gewoon in een gezellig aangekleed kamertje ik mocht die mw niets vertellen,alleen mijn voornaam,zij vertelde de hare en begon ineens te vertellen,gaf aan dat ik dingen alleen mocht bevestigen/ontkennen het begon heel basaal,en de dingen die zij vertelde kon ze echt niet weten,inrichting van mijn huis,verdeling van de kamers,mijn werk over mijn kinderen,mijn vroegere leven er zouden wat dingen gebeuren,en ja het is gebeurt,drong pas tot me door toen z gebeurden zei heel duidelijk dat er wat mensen om de hoek stonden,wie het waren maar dat ze ze niet toeliet kreeg wel de groeten van mijn opa,zei nog dat hij over mij waakte na ruim een uur liet ze me los mijn vriendin was als 1ste geweest,toen we buiten stonden hebben we voor we vertrokken een sigaretje gerookt,overdonderd,beduusd en toch ook wel wat geschrokken intussen is bijna alles wat ze heeft verteld gebeurt,hoef je niet bij na te denken je leeft en ineens denk je sh*t,dat heeft ze verteld,zo apart wel gaf dit medium aan dat ze een 1ste sessie nooit over overleden mensen praat,tenzij het een uitdrukkelijk verzoek is,maar waarschuwt dan wel voor de heftigheid van wat er los komt ikzelf ben een heel nuchter en realistisch denkend mens,maar dit heeft toch wel even mijn persoontje aan het denken gezet leef ik nu anders,nee echt niet ga ik er nog een keer heen?ja over een jaar,puur om......ja om wat..... het was iig heel bijzonder

overige weblog artikelen
9 mei 2012	Witte chocolademousse
23 april 2012	Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...)
10 maart 2012	Punt
25 februari 2012	Egotripper
19 februari 2012	Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont!
18 februari 2012	Het mooie seizoen is weer begonnen!
11 februari 2012	Te weinig tijd, of te veel boekjes?
6 februari 2012	Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor....
5 februari 2012	Help! Ik ben oud! ;-)
28 januari 2012	de Boer, Jantje de Boer
1 januari 2012	Pieker je net, it kom doch oars
22 oktober 2011	Out Of The Box
9 juli 2011	Fijne vakantie
30 mei 2011	Update
20 maart 2011	Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel)
28 februari 2011	Social media
5 januari 2011	Go with the flow
24 november 2010	Erg Kip
16 oktober 2010	Lastig
12 september 2010	Ik heb er alle tijd voor
3 september 2010	Maandag onder het mes!
26 juli 2010	Koos Werkeloos
15 juni 2010	Gras
12 mei 2010	Het ultieme relaxen - sauna
5 februari 2010	Het zekerst is het onzekere
28 december 2009	Gewoon doorgaan
20 november 2009	Iets heel anders...
27 oktober 2009	Hoe vertel ik het mijn zoon.
17 september 2009	Moeder ben je voor je hele leven....
17 augustus 2009	Niets went zo snel als luxe
17 juli 2009	Wederopbouw
1 juni 2009	Even wennen
2 mei 2009	`Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen?
21 april 2009	Dip
23 maart 2009	Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk
13 februari 2009	Medium
18 januari 2009	Krokussen en narcissen
14 december 2008	Vier seizoenen
2 december 2008	Dag lief....
12 november 2008	De chemo is niet aangeslagen
22 oktober 2008	Lichtpuntje
4 oktober 2008	Gijs is ongeneselijk ziek....
28 juli 2008	Weet je wat ik zie als ik gedronken heb?
21 juni 2008	I proudly present....
20 mei 2008	Kinderachtig?
28 april 2008	Rinus
31 maart 2008	...en soms zit het een beetje tegen.
10 maart 2008	Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat.
10 februari 2008	ff niks
22 januari 2008	Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk.
9 januari 2008	Recept voor het opvoeden van pubers
31 december 2007	Op naar 2008!
24 december 2007	Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af!
26 november 2007	De cavia is dood
18 november 2007	Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!`
4 november 2007	Loes - Hondenmens
17 oktober 2007	Loes - Mijmeringen boven de strijkplank
9 september 2007	Loes - Ontucht
18 augustus 2007	Loes - Alles weer normaal
21 juli 2007	Loes - Een échte vakantie!
23 juni 2007	Scrapkoorts - Gijs
3 juni 2007	Niks om aan te trekken
24 april 2007	Loes - Zorgen
13 maart 2007	Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw
12 februari 2007	Loes - Aan de korte riem
13 januari 2007	Loes - Veranderingen
30 december 2006	husseflus - het was een prachtjaar...
11 december 2006	Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes
26 november 2006	husseflus - de smaak van December...
25 oktober 2006	husseflus - eens maar nooit weer.
18 oktober 2006	Loes - Dag vriend
26 september 2006	husseflus - nieuwe tijden
3 september 2006	Loes - Vakantie
27 augustus 2006	husseflus - aan de deur wordt niet gekocht!
8 augustus 2006	Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!!
24 juli 2006	husseflus - playbackshow
18 juli 2006	Loes - Is er leven na de mobiel?
2 juli 2006	husseflus - vliegen en doorgaan
26 juni 2006	Loes - Ik ben het zat!
11 juni 2006	Loes - leuk buurtje
21 mei 2006	Loes - Dromen..... ;-)
2 april 2006	Loes - Never a dull moment
2 maart 2006	Peter - Carnaval
29 januari 2006	Loes - Huishouden en huisregels
20 januari 2006	Peter - Alleenstaand vaderschap
15 december 2005	Loes - Dreumes van éénmetertachtig
3 december 2005	Peter - Sinterklaasstress
1 november 2005	Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders?
3 oktober 2005	Gijs - `Medewerker Operations Support m/v`
1 september 2005	Loes - `Hij is er aan toe.`
7 juli 2005	Gijs - Omdat ik het zeg!
1 februari 2005	Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord
1 september 2004	Loes - Echte vrienden
1 juli 2004	Gijs - Armpjes
1 juni 2004	Loes - Zomervakantie
1 mei 2004	Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen?
1 april 2004	Loes - Hier had ik wel zonder gekund...
1 maart 2004	Loes - Kleine jongens worden groot
1 februari 2004	Gijs - Eén vader, drie dochters.
1 januari 2004	Loes - Gelukkig nieuwjaar!