HomeNieuwsArtikelenDe expertWeblogReizenForumChat
GezinssituatiesBoekenLinksAdressenPollsKalenderOver onsRegistreren

   Home / Weblog
inloggen
wachtwoord vergeten Lees verder
 
Loginnaam
Wachtwoord
Altijd ingelogd blijven
 

zoeken
 
 

 
 

nu online
 
Leden0
Gasten12
Anoniem0
Laatst ingelogd:

forum
 
17-11-2023:
Beachbar 215

08-09-2021:
Birdnesting tijdens de scheiding, een vraag
Was ik weer even

01-06-2017:
Voorstellen

28-05-2017:
Koop kwaliteit paspoort, bestuurder licentie, ID-kaarten, diploma, visa, master kaarten bankbiljette
Koop kwaliteit paspoort, bestuurder licentie, ID-kaarten, diploma, visa, master kaarten bankbiljette

10-05-2017:
Vakantie berichten plaatsen

25-01-2017:
Ik zoek leuk contact om af en toe leuke dingen doen samen met mijn dochter. Omgeving Groningen.

02-01-2017:
Gezocht happy single moeders voor dagje weg, uitgaan etc.

28-12-2016:
Problemen met Exen

28-10-2016:
Inzichten scheiding

15-09-2016:
Ik sta nog steeds na bijna 4 jaar uit elkaar op de hypotheek

27-06-2016:
Hier ben ik dan..

03-06-2016:
Wie woont er in....

11-04-2016:
Ik ben er eindelijk uit, ik wil scheiden. Maar durf niet, vanwege de kinderen

06-04-2016:
Wat nu..

30-03-2016:
Hulp studiekeuze kind

26-03-2016:
Hoi allemaal

24-03-2016:
Tranenkraantje

17-02-2016:
Alleen staande ouder

09-02-2016:
Even voorstellen

01-02-2016:
Problemen met Forum, OPGELOST??!

26-12-2015:
Eindwerk: op zoek naar BAM`s

23-12-2015:
Whatsapp gesprek stiefmoeder stiefzoon. Is dit normaal?sapp gesprek stiefmoeder stiefzoon. Is dit normaal?

24-11-2015:
Hulp nodig, toestemming andere ouder

 

weblog
 
 

Gijs - Armpjes

1 juli 2004

“Hou je goed vast hoor lieverd”. Met deze woorden moedigde ik de kleine aan om zich goed aan me vast te houden als we de trap op moesten. En dan sloeg ze die lekkere worstarmpjes om mijn nek en hield zich heel goed aan me vast. Met één hand aan de trapleuning en één hand onder de billen liep ik dan voorzichtig te trap op. Beducht voor een plotselinge beweging en paste goed op dat het kleine meisje veilig boven kwam. Altijd zorgde ik ervoor langzaam te lopen. Niet alleen voor de veiligheid, maar zeker ook omdat het een heerlijk gevoel is om die kleine armpjes om je nek te voelen, het kleine lijfje tegen je aan. De overgave en het vertrouwen van mijn dochter in de grote papa deed me erg veel goed.
Boven aangekomen moest ik de armpjes dan wel eens bijna losknopen, omdat de kleine meid het blijkbaar ook erg prettig vond. Na het losknopen moest ik haar dan weer loslaten om de dingen te doen die boven gedaan moesten worden. Jammer. Maar wel steeds weer een heerlijk moment.
Wat dat betreft ben ik bevoorrecht met drie dochters, want die ervaring heb ik maar mooi drie keer mogen meemaken en steeds was het weer bijzonder prettig om te ervaren. Zoals in dat liedje van op een mooie Pinksterdag zo prachtig wordt bezongen. Je bent als vader een kruising tussen onze lieve Heer en Sinterklaas.
Met drie al grotere dochters heeft mijn status inmiddels reëlere proporties aangenomen. Onze lieve Heer is ver weg en in Sinterklaas geloven ze al lang niet meer. Blijkbaar heeft dat ook zijn weerslag op de status als vader. Die begint ook ergens in te hangen tussen ver weg en niet bestaand. Dat is slecht voor mijn zelfbeeld, merk ik.
Onlangs had ik me weer erg verheugd op het weekend. Ze zouden alle drie bij me zijn en ik had zin in een gezellig samenzijn. Dat bleek al aardig te mislukken, want de oudste voelde zich niet erg lekker, numero twee was ziek en krabbelde slechts langzaam op en de derde was met een vriendin aan het varen. De rol van de papa bestond dus in het scheppen van de randvoorwaarden. Schone was, voldoende eten in huis, koken, afwassen en rotzooi opruimen. Waar zijn die armpjes toch gebleven??
Op zondag werd het zo mogelijk nog erger. De oudste moest werken, de tweede moest en zou naar een vriendin en dus was alleen dochter drie in huis die zich vooral wilde vermaken met chatten via de computer en tv-kijken.
En de papa was boos en ontstemd. Dat zijn niet direct de ingrediënten die ik me voorstel bij een gezellig weekend samen. Ik mocht me hoofdzakelijk alleen zien te vermaken en dat is een stukje dat ik niet bijzonder gezellig vind. Daarvoor heb ik voldoende tijd, namelijk als ze bij hun moeder zijn.
Voor de dochters maakt het natuurlijk allemaal niet uit. Zij hebben hun eigen leven, hun eigen prioriteiten en gaan steeds meer hun eigen weg. Dat moet ik leren inzien. Jaren en jaren heb ik geprobeerd om ze zo zelfstandig mogelijk te krijgen. Soms met ruzie en heftige woordenwisselingen wees ik ze er op dat ze toch echt volwassen vrouwen moesten worden en dus steeds meer zelfstandigheid moesten krijgen. Dat was voor mij best een mooi tijd, want zij moesten het leren en voor mij was het wel makkelijk. Bovendien waren er zo af en toe toch nog van die armpjes om me heen. Niet meer van de worstarmpjes, niet meer zo strak en zeker geen hand meer onder de billen om ze voorzichtig ergens heen te dragen. Maar die armpjes waren er wel. Eerst nog vaak, maar steeds wat minder.
Nu zijn de rollen omgedraaid. Zij kennen hun weg, zij kennen hun doel en ze redden zich er prima mee. Alleen ik moet nu leren en veranderen. Ik moet ze nu loslaten en helaas vergeten de meiden dat ze mijn armen zachtjes moeten losknopen en me voorzichtig neerzetten. Dat eerst even kijken of het wel goed met me gaat en of ik niet val, dat hebben ze niet. “Doei pap, tot vanavond”. Veel meer zit er niet in en ik mag zien hoe ik red.
En dan mis ik die armpjes van vroeger. De armpjes op de trap, in het drukke winkelcentrum of bij de dokter. Ze zijn er niet meer of slechts heel af en toe.
Ik moet mijn kinderen gaan loslaten. Een zware opdracht. En het mag natuurlijk niet te snel en niet te abrupt, want soms zijn ze toch nog maar klein, weten ze het nog niet en hebben ze het soms even nodig toch die armpjes nog even om mijn nek te slaan. Dat mag ik niet vergeten. Ook hier moet het subtiel. Zo voorzichtig als ik ze vroeger op de grond zette, zo voorzichtig moet ik ze nu ook loslaten. Alleen deze keer bepaal ik niet hoe het gaat, maar hebben zij veel meer de regie. Zij bepalen hun tempo van volwassen worden. Eigenlijk zou ik vol trots moeten kijken hoe dat gaat en hoe mijn dochters zich ontwikkelen tot zelfstandige, zelfbewuste vrouwen. Dat doe ik ook wel hoor, maar heel vaak vraag ik me wel af:
“Mogen die armpjes toch nog een keertje om mijn nek?”


Gijs


Reacties
Schrijf zelf een reactie Reageer
Nog geen reacties


overige weblog artikelen
9 mei 2012Witte chocolademousse
23 april 2012Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...)
10 maart 2012Punt
25 februari 2012Egotripper
19 februari 2012Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont!
18 februari 2012Het mooie seizoen is weer begonnen!
11 februari 2012Te weinig tijd, of te veel boekjes?
6 februari 2012Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor....
5 februari 2012Help! Ik ben oud! ;-)
28 januari 2012de Boer, Jantje de Boer
1 januari 2012Pieker je net, it kom doch oars
22 oktober 2011Out Of The Box
9 juli 2011Fijne vakantie
30 mei 2011Update
20 maart 2011Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel)
28 februari 2011Social media
5 januari 2011Go with the flow
24 november 2010Erg Kip
16 oktober 2010Lastig
12 september 2010Ik heb er alle tijd voor
3 september 2010Maandag onder het mes!
26 juli 2010Koos Werkeloos
15 juni 2010Gras
12 mei 2010Het ultieme relaxen - sauna
5 februari 2010Het zekerst is het onzekere
28 december 2009Gewoon doorgaan
20 november 2009Iets heel anders...
27 oktober 2009Hoe vertel ik het mijn zoon.
17 september 2009Moeder ben je voor je hele leven....
17 augustus 2009Niets went zo snel als luxe
17 juli 2009Wederopbouw
1 juni 2009Even wennen
2 mei 2009`Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen?
21 april 2009Dip
23 maart 2009Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk
13 februari 2009Medium
18 januari 2009Krokussen en narcissen
14 december 2008Vier seizoenen
2 december 2008Dag lief....
12 november 2008De chemo is niet aangeslagen
22 oktober 2008Lichtpuntje
4 oktober 2008Gijs is ongeneselijk ziek....
28 juli 2008Weet je wat ik zie als ik gedronken heb?
21 juni 2008I proudly present....
20 mei 2008Kinderachtig?
28 april 2008Rinus
31 maart 2008...en soms zit het een beetje tegen.
10 maart 2008Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat.
10 februari 2008ff niks
22 januari 2008Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk.
9 januari 2008Recept voor het opvoeden van pubers
31 december 2007Op naar 2008!
24 december 2007Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af!
26 november 2007De cavia is dood
18 november 2007Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!`
4 november 2007Loes - Hondenmens
17 oktober 2007Loes - Mijmeringen boven de strijkplank
9 september 2007Loes - Ontucht
18 augustus 2007Loes - Alles weer normaal
21 juli 2007Loes - Een échte vakantie!
23 juni 2007Scrapkoorts - Gijs
3 juni 2007Niks om aan te trekken
24 april 2007Loes - Zorgen
13 maart 2007Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw
12 februari 2007Loes - Aan de korte riem
13 januari 2007Loes - Veranderingen
30 december 2006husseflus - het was een prachtjaar...
11 december 2006Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes
26 november 2006husseflus - de smaak van December...
25 oktober 2006husseflus - eens maar nooit weer.
18 oktober 2006Loes - Dag vriend
26 september 2006husseflus - nieuwe tijden
3 september 2006Loes - Vakantie
27 augustus 2006husseflus - aan de deur wordt niet gekocht!
8 augustus 2006Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!!
24 juli 2006husseflus - playbackshow
18 juli 2006Loes - Is er leven na de mobiel?
2 juli 2006husseflus - vliegen en doorgaan
26 juni 2006Loes - Ik ben het zat!
11 juni 2006Loes - leuk buurtje
21 mei 2006Loes - Dromen..... ;-)
2 april 2006Loes - Never a dull moment
2 maart 2006Peter - Carnaval
29 januari 2006Loes - Huishouden en huisregels
20 januari 2006Peter - Alleenstaand vaderschap
15 december 2005Loes - Dreumes van éénmetertachtig
3 december 2005Peter - Sinterklaasstress
1 november 2005Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders?
3 oktober 2005Gijs - `Medewerker Operations Support m/v`
1 september 2005Loes - `Hij is er aan toe.`
7 juli 2005Gijs - Omdat ik het zeg!
1 februari 2005Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord
1 september 2004Loes - Echte vrienden
1 juli 2004Gijs - Armpjes
1 juni 2004Loes - Zomervakantie
1 mei 2004Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen?
1 april 2004Loes - Hier had ik wel zonder gekund...
1 maart 2004Loes - Kleine jongens worden groot
1 februari 2004Gijs - Eén vader, drie dochters.
1 januari 2004Loes - Gelukkig nieuwjaar!

 

   
   

Steun Stichting 1Ouder: bankrekeningnummer 341631892 o.v.v. donatie