Gijs - Armpjes
1 juli 2004
“Hou je goed vast hoor lieverd”. Met deze woorden moedigde ik de kleine aan om zich goed aan me vast te houden als we de trap op moesten. En dan sloeg ze die lekkere worstarmpjes om mijn nek en hield zich heel goed aan me vast. Met één hand aan de trapleuning en één hand onder de billen liep ik dan voorzichtig te trap op. Beducht voor een plotselinge beweging en paste goed op dat het kleine meisje veilig boven kwam. Altijd zorgde ik ervoor langzaam te lopen. Niet alleen voor de veiligheid, maar zeker ook omdat het een heerlijk gevoel is om die kleine armpjes om je nek te voelen, het kleine lijfje tegen je aan. De overgave en het vertrouwen van mijn dochter in de grote papa deed me erg veel goed.
Boven aangekomen moest ik de armpjes dan wel eens bijna losknopen, omdat de kleine meid het blijkbaar ook erg prettig vond. Na het losknopen moest ik haar dan weer loslaten om de dingen te doen die boven gedaan moesten worden. Jammer. Maar wel steeds weer een heerlijk moment.
Wat dat betreft ben ik bevoorrecht met drie dochters, want die ervaring heb ik maar mooi drie keer mogen meemaken en steeds was het weer bijzonder prettig om te ervaren. Zoals in dat liedje van op een mooie Pinksterdag zo prachtig wordt bezongen. Je bent als vader een kruising tussen onze lieve Heer en Sinterklaas.
Met drie al grotere dochters heeft mijn status inmiddels reëlere proporties aangenomen. Onze lieve Heer is ver weg en in Sinterklaas geloven ze al lang niet meer. Blijkbaar heeft dat ook zijn weerslag op de status als vader. Die begint ook ergens in te hangen tussen ver weg en niet bestaand. Dat is slecht voor mijn zelfbeeld, merk ik.
Onlangs had ik me weer erg verheugd op het weekend. Ze zouden alle drie bij me zijn en ik had zin in een gezellig samenzijn. Dat bleek al aardig te mislukken, want de oudste voelde zich niet erg lekker, numero twee was ziek en krabbelde slechts langzaam op en de derde was met een vriendin aan het varen. De rol van de papa bestond dus in het scheppen van de randvoorwaarden. Schone was, voldoende eten in huis, koken, afwassen en rotzooi opruimen. Waar zijn die armpjes toch gebleven??
Op zondag werd het zo mogelijk nog erger. De oudste moest werken, de tweede moest en zou naar een vriendin en dus was alleen dochter drie in huis die zich vooral wilde vermaken met chatten via de computer en tv-kijken.
En de papa was boos en ontstemd. Dat zijn niet direct de ingrediënten die ik me voorstel bij een gezellig weekend samen. Ik mocht me hoofdzakelijk alleen zien te vermaken en dat is een stukje dat ik niet bijzonder gezellig vind. Daarvoor heb ik voldoende tijd, namelijk als ze bij hun moeder zijn.
Voor de dochters maakt het natuurlijk allemaal niet uit. Zij hebben hun eigen leven, hun eigen prioriteiten en gaan steeds meer hun eigen weg. Dat moet ik leren inzien. Jaren en jaren heb ik geprobeerd om ze zo zelfstandig mogelijk te krijgen. Soms met ruzie en heftige woordenwisselingen wees ik ze er op dat ze toch echt volwassen vrouwen moesten worden en dus steeds meer zelfstandigheid moesten krijgen. Dat was voor mij best een mooi tijd, want zij moesten het leren en voor mij was het wel makkelijk. Bovendien waren er zo af en toe toch nog van die armpjes om me heen. Niet meer van de worstarmpjes, niet meer zo strak en zeker geen hand meer onder de billen om ze voorzichtig ergens heen te dragen. Maar die armpjes waren er wel. Eerst nog vaak, maar steeds wat minder.
Nu zijn de rollen omgedraaid. Zij kennen hun weg, zij kennen hun doel en ze redden zich er prima mee. Alleen ik moet nu leren en veranderen. Ik moet ze nu loslaten en helaas vergeten de meiden dat ze mijn armen zachtjes moeten losknopen en me voorzichtig neerzetten. Dat eerst even kijken of het wel goed met me gaat en of ik niet val, dat hebben ze niet. “Doei pap, tot vanavond”. Veel meer zit er niet in en ik mag zien hoe ik red.
En dan mis ik die armpjes van vroeger. De armpjes op de trap, in het drukke winkelcentrum of bij de dokter. Ze zijn er niet meer of slechts heel af en toe.
Ik moet mijn kinderen gaan loslaten. Een zware opdracht. En het mag natuurlijk niet te snel en niet te abrupt, want soms zijn ze toch nog maar klein, weten ze het nog niet en hebben ze het soms even nodig toch die armpjes nog even om mijn nek te slaan. Dat mag ik niet vergeten. Ook hier moet het subtiel. Zo voorzichtig als ik ze vroeger op de grond zette, zo voorzichtig moet ik ze nu ook loslaten. Alleen deze keer bepaal ik niet hoe het gaat, maar hebben zij veel meer de regie. Zij bepalen hun tempo van volwassen worden. Eigenlijk zou ik vol trots moeten kijken hoe dat gaat en hoe mijn dochters zich ontwikkelen tot zelfstandige, zelfbewuste vrouwen. Dat doe ik ook wel hoor, maar heel vaak vraag ik me wel af:
“Mogen die armpjes toch nog een keertje om mijn nek?”
Gijs
overige weblog artikelen |
9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
10 maart 2012 | Punt |
25 februari 2012 | Egotripper |
19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
22 oktober 2011 | Out Of The Box |
9 juli 2011 | Fijne vakantie |
30 mei 2011 | Update |
20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
28 februari 2011 | Social media |
5 januari 2011 | Go with the flow |
24 november 2010 | Erg Kip |
16 oktober 2010 | Lastig |
12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
15 juni 2010 | Gras |
12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
20 november 2009 | Iets heel anders... |
27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
17 juli 2009 | Wederopbouw |
1 juni 2009 | Even wennen |
2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
21 april 2009 | Dip |
23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
13 februari 2009 | Medium |
18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
14 december 2008 | Vier seizoenen |
2 december 2008 | Dag lief.... |
12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
21 juni 2008 | I proudly present.... |
20 mei 2008 | Kinderachtig? |
28 april 2008 | Rinus |
31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
10 februari 2008 | ff niks |
22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
31 december 2007 | Op naar 2008! |
24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
26 november 2007 | De cavia is dood |
18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
9 september 2007 | Loes - Ontucht |
18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
24 april 2007 | Loes - Zorgen |
13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
3 september 2006 | Loes - Vakantie |
27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |