Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af!
24 december 2007
Als ik thuis kom staat Roos te koken en zit Dewi bij haar in de keuken op het trapje. Zowel in de keuken als in de kamer is het een ongecontroleerde bende. Het is duidelijk dat zowel Gijs als ik veel aan het werk zijn deze dagen. Op tafel ligt een briefje van Sam. “Dag mam, ik ben naar school naar het kerstfeest. Ik ben bij de politie geweest. Lees maar dan weet je waar het over gaat. Kus, Sam.” Onder het briefje ligt een keurig mapje in A5 formaat met het opschrift: “Politie – Aangifte” Ik sta met mijn jas en schoenen nog aan, beantwoord de vraag over de pastasaus van de kok van vanavond, luister met een half oor naar het verhaal over de kapsalon van Dewi en open het mapje. Proces verbaal van aangifte. Huh? Wat? Hoe? Op zo`n moment baal ik er enorm van een buitenshuis werkende moeder te zijn. Kennelijk heeft er zich iets voorgedaan waar enig ouderlijk toezicht geen kwaad kon en lijkt alle structuur en sturing uit dit gezin verdwenen te zijn. Ik maak me zorgen om de mij nog onbekende inhoud van het proces verbaal en begin nog voor ik mijn jas uit trek met lezen. Ik schrik van de eerste regels en besluit me toch maar eerst uit de werkkledij te pellen en te eten.
Met stijgende verbazing en ongeloof lees ik uiteindelijk het proces verbaal. Tot in detail wordt daarin beschreven dat Sam met een vriend in de plaatselijke supermarkt was en daar een reep chocolade uit het schap pakt, als een groepje jongens achter hem komt en een van hen Sam in de de knieholte schopt. De jongen blijkt een zestienjarige zwart gekleurde medescholier te zijn die het zonder enige aanwijsbare reden op Sam gemunt heeft. Sam kijkt om maar reageert verder niet en loopt met zijn reep naar de kassa. Daar komt de jongen opnieuw op hem af. Zegt dat hij niet zo`n grote mond moet hebben. Sam zegt tegen hem dat hij weg moet gaan, hij hem niet kent en hem niks heeft misdaan, maar de jongen trekt zich daar niets van aan. Hij grijpt Sam bij zijn keel en smijt hem op de grond en stort zich bovenop Sam. Gelukkig komen een klant en een medewerker van de supermarkt hem te hulp en trekken de jongen weer van Sam af. Helaas blijft het daar niet bij. Als Sam zijn reep heeft betaald en naar buiten gaat staat de jongen hem op te wachten. Voor Sam weet wat hem overkomt, grijpt de jongen hem opnieuw bij zijn keel, duwt hem achteruit en zet hem klem tegen een paal. De vrienden van Sam durven niks te doen. Sam zelf is té ondersteboven van wat er gaande is zodat hij niet op het idee komt zich zelf met een goed gemikte trap met zijn gloednieuwe kisten te verdedigen. Het volgend moment krijgt hij de gebalde vuist van die jongen tegen zijn kaak aan. Om niks. Helemaal niks. Gelukkig komt een winkelier Sam te hulp en voorkomt daarmee dat Sam helemaal lens geslagen wordt. Een toevallig ter plaatste agent heeft het hele gebeuren gezien. Die raad Sam aan aangifte te doen en na twee uur verslag doen van de gebeurtenissen aan de politie gaat Sam terug naar school waar het verhaal al bij iedereen bekend is. Leraren en al. En na het lezen van het verslag ben ik in staat om die gozer die het waagde mijn kind in elkaar te timmeren net zo ver onder de grond te beuken als hij er nu boven staat.
Sam is, jammer genoeg gewend geraakt dat hij gepest wordt. Hij heeft er zijn hele leven al last van. Toen wij in Brabant woonden om zijn Rotterdamse rollende R. Toen hij ouder werd omdat hij niet van ruige jongens spelletjes hield. Toen hij hier op de lagere school kwam simpelweg omdat hij nieuw was. En toen hij op het VMBO kwam omdat hij skatebroeken draagt en lang haar heeft. Hij werd vanaf dag één uitgescholden voor alles wat je maar verzinnen kan. Er wordt aan hem getrokken, hij wordt geduwd, ze laten hem struikelen en smijten de deur voor zijn neus dicht of blokkeren zijn weg. Zijn fietsbanden leeg laten lopen, versnellingskabeltjes kapot getrokken. Ga zo maar door. Pesterijen die er kennelijk bij horen onder de jeugd. En niet zelden, al lijkt het bevooroordeeld of discriminerend, zijn het buitenlandse jongeren die het gemunt hebben op hem. Als je ‘anders’ bent ben je het mikpunt. Ik was een keer met hem naar de stad. Omdat ik even in een winkel wilde kijken waar hij niet zo in geïnteresseerd was bleef hij op de stoep zitten, en op mij wachten. Er liep een groepje buitenlandse kinderen voorbij die zomaar zonder aanleiding tegen hem begonnen te schelden. Net op dat moment kwam ik buiten en keek dus naar het groepje. Prompt kreeg ook ik de volle laag. Sam was een homo en een kankerskater. Ik was een h**r. Ik was te verbaasd om te reageren en heb waarschijnlijk met ongeloof op mijn gezicht naar die kinderen staan te staren. Om uiteindelijk schouderophalend door te gaan met waar wij mee bezig waren. Maar dit…..Het gaat alle regels over, grenzen te buiten. Dit slaat toch helemaal nergens op! Een veertien jarig joch, dat in elkaar geslagen wordt door een zestienjarige medescholier omdat….. ? Geen idee waarom. Omdat hij lang haar heeft? Of wijde broeken draagt? Waar gaat dit over?En hoe voorkom je het? En wat is het volgende?
Ik heb wel bewondering voor Sam. Hij weet al sinds jaar en dag dat er altijd wel een groep lieden is die hem uitkiezen om te pesten. Ondanks dat blijft hij zichzelf en is hij bijna altijd vrolijk en goed gehumeurd. En hij is er zich ook van bewust dat zijn kledingstijl en haardracht commentaar oplevert. Jaren geleden heeft hij zelf de leus “ik ben ik en dat vind ik prettig” verzonnen en dat is ook zijn motto. Toen zijn mentor bij het laatste rapport gesprek suggereerde dat hij misschien naar een andere school uit moest kijken was hij ook heel stellig. “Ik denk er niet over! Als zij een probleem met me hebben gaan zij maar weg. Ik doe verder niks. Het gaat er alleen om dat ik skatekleding draag en lang haar heb.” Als er tegen hem gescholden wordt draait hij zijn hoofd om en hij probeert alle pesterijen te negeren. Wat niet wil zeggen dat hij er zo nu en dan niet gek van wordt natuurlijk. Maar hij blijft zijn eigen keuzes maken en laat zich niet beïnvloeden door de massa. Op zijn school, de buitenlandse kinderen. Dapper, en sterk van Sam. En eerlijk gezegd vind ik dat hij gelijk heeft. Iedereen mag toch zijn als hij of zij zelf wil? Je hoeft toch geen vrienden te zijn, of het zelfde gekleed te gaan, om op de zelfde school te zitten. Of in de zelfde wijk te wonen? Als je iemand niet leuk vind, dan bemoei je je er gewoon toch niet mee? Dan sla je die persoon toch niet in elkaar? Ik sta dus wel achter hem en zijn motto. Maar moeilijk is het wel. Zeker als het zo ver gaat als nu. Wat is het volgende? Een of andere gek met een mes of zo? Hoe bescherm ik mijn kind hiervoor, zonder hem bang en schichtig te maken. Gelukkig heeft hij ook een grote groep vrienden en is hij zelden alleen op straat. Maar als het er op aan komt is iedereen even bang. En ook dat snap ik.
Van het proces verbaal maak ik een kopie voor de directeur van school en de mentor van Sam. Niet dat ze er heel veel mee kunnen. In het telefoon gesprek dat ik met de directeur voer wordt duidelijk dat school niet veel kan richting die jongen omdat zij beiden buiten de school hekken waren op het moment dat dit gebeurde. In het geval van ‘heterdaad’ kan zo`n jongen nog geschorst worden maar aangezien niemand van de leraren het gezien heeft is er dus geen sprake van heterdaad. Bovendien is het kerstvakantie waardoor het effect van schorsen minimaal is. Er zal na de vakantie een gesprek volgen met zowel Sam als die jongen. Helaas is dat het enige wat ze kunnen doen. Waardoor er dus geen duidelijk signaal wordt afgegeven naar de overige pesters. Vrienden van de jongen misschien die het voor hem willen opnemen omdat Sam hem aangegeven heeft bij de politie. Kan zo maar. Geen duidelijke vuist van school naar dit soort wangedrag. Het verhaal ging als een lopend vuurtje door school, waarschijnlijk met trost gebracht door de dader en zijn vrienden. De sancties worden achter gesloten kantoordeuren en zonder ophef genomen. Als ze worden genomen. Sam is een half jaar geleden op een sociale vaardigheidscursus gegaan. “Hoe ga ik om met de pesters.” Die pesters zouden ze naar een cursus moeten sturen! En hoewel het prettig is om te weten dat de leraren achter Sam staan en weten wat voor ‘vleesch zij in de kuip hebben’ vind ik het toch teleurstellend dat ze met dit geval van ‘zinloos geweld’ niet meer doen. Mijn hoop is nu gevestigd op de politie. Ik heb begrepen dat het proces is doorgestuurd naar de afdeling wijkrecherche. De jongen zal gehoord worden, zijn ouders zullen ingelicht worden en een rechter zal er waarschijnlijk een beslissing over nemen. Wij worden op de hoogte gehouden. Maar het kan wel even duren. Kerst, oud en nieuw, druk bij de politie.
Ondertussen maak ik me (te veel?) zorgen. Als Sam tien minuten te laat thuis is begint de onrust te kriebelen. Ik wil nog beter op de hoogte gehouden worden van waar hij is, met wie en tot hoe laat. En voor het donker echt thuis! Ik weet niet wat wijsheid is. Wel van deze school halen, niet van deze school halen. Wel naar de kapper, niet naar de kapper. Beiden geen oplossingen waar Sam gelukkiger van wordt. Beiden maar niet dus. Eigen rechter spelen is ook geen optie dus ik zoek de jongen die het deed natuurlijk niet op. Sam aan de hand houden gaat ook niet. Maar wat dan? Blijf verd...
met je tengels van mijn kind af! Machteloze boosheid vreet energie. Ik zal het dus los moeten laten en hopen dat dit niet weer voorkomt. En dat er niets ernstigers gebeurt. Voorlopig heeft hij kerstvakantie, dat scheelt. We wachten het gesprek met de directeur van school en het onderzoek van de wijkrecherche maar af.
Ik wens jullie hele gezellige kerstdagen!
| Reacties |
Schrijf zelf een reactie  |
| 6 februari 2008 door roberto68 | Mijn zoontje is 7 jaar en lijkt onder een goed gesternte te zijn geboren. Pestkoppen, daar heeft hij geen last van. Maar hij is, net als zijn vader, wat klein van stuk ook al is het voor zijn leeftijd wel goed geschouderd en toch wel sterk. Je eigen kind, die wil je altijd beschermen, niet alleen teg pestkoppen, maar ook tegen zichzelf. Ook al vind bv Sam troost in zijn eigen woorden, de sporen zal hij altijd mee dragen! Ik spreek uit eigen ervaring en wil dat mijn eigen kind besparen. Ik heb dan ook beslotern om hem op een zelfverdedigingssport te doen. Hapkido, een afgeleide van tae-kwondo. Maar het gaat mij niet om het vechten... Waar het omgaat is respect! Respect voor de tegenstander, ook tijdens het oefenen. Respecteer je elkaar, dan heb je ook respect voor jezelf! Hoe jij een ander benaderd, zo ben je zelf ook. Een voordeel is natuurlijk altijd dat je ook niet helemaal weerloos bent, juist omdat een ander zooo respectloos is!
Dus Sam, op naar Hapkido, Taekwondo, Aikido of iets dergelijks, niet voor het vechten, maar gewoon om te leren dat je ook mag zijn! |
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |