Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw
13 maart 2007
Ik heb geen verstand van depressiviteit. Ik heb er zelf geen ervaring mee. Ik kom uit een gezin van aanpoters en doorzetters en leg niet snel het bijltje er bij neer. Niet dat er geen aandacht was als ik me rot voelde, ziek was of het even niet zag zitten. In tegendeel. Daar was altijd tijd voor en een opbeurend woord en de nodige oppeppers. Gericht op herstel en weer de leuke kant van het leven zien en de boel weer oppakken. Ik ken ook niemand persoonlijk die last heeft van depressiviteit. Ik weet dus niet wat het is en ik kan er eigenlijk ook niet over oordelen. Gijs wel. Hij heeft natuurlijk een behoorlijk aantal jaren met deze vrouw samengewoond en haar depressiviteit van dichtbij meegemaakt. Bovendien werkt hij als psychiatrisch verpleegkundige met depressieve bejaarden. Hij kent dus het klappen van de depressieve zweep. Een mens kan zo maar weken lang te beroerd zijn om ook maar iets te ondernemen. Zelfs de simpelste dingen kunnen te veel zijn en met alleen hangen en passiviteit komt iemand de dag door. Zo ook dus de moeder van zijn dochters. In haar depressieve dagen doet ze helemaal niks en mochten de kinderen niks. Geen geluid maken, geen vrienden mee nemen, werd er niet of nauwelijks gekookt, bleef de was te lang liggen en werd het huis niet bij gehouden. Voor de moeder een nare situatie, maar zeker voor de kinderen. Dat de kinderen bij ons kwamen was alleen maar beter voor iedereen, en met name voor die meiden. Als zij die kinderen geen fijn huis kan bieden, om wat voor reden dan ook, dan zullen wij er voor zorgen dat ze dat wel hebben. En dus kwam de co-ouder regeling te vervallen en werden de kinderen officieel bij ons ingeschreven
En toch steekt het zo nu en dan. Zij dropt haar kinderen bij ons. Schrijft mij een kaartje: “Wat knap dat jij dat allemaal op je kunt nemen.” En leunt vervolgens apathisch achterover op de bank. Een jaar lang laat ze praktisch niets van zich horen en heeft niet veel contact met haar kinderen. En de keren dat de kinderen een middagje bij haar zijn geweest worden ze voor het eten de deur weer uit gebonjourd. Eens een gezellige avond, filmpje kijken met z`n allen en lekker blijven slapen gevolgd door een moeder/dochters ontbijt zit er niet in. Zij informeert nooit of we het allemaal redden zo. Kennelijk komt het ook niet in haar op dat een gezin met zes personen net even ietsjes meer kost dan een gezin met vier. Al tijdens de co-ouder regeling werden de kinderen vaak naar hun vader gestuurd als er kleding en dergelijke aangeschaft moest worden. Nu zijn wij geldschieter voor werkelijk alle grote en kleine uitgaven die een mens met kinderen zo heeft. Pas als Gijs haar vraagt of het misschien mogelijk is om ook wat bij te dragen aan de onkosten van hun drie meiden viel het kwartje. “O…ja…het zijn ook mijn kinderen.” En sindsdien betaalt zij ons € 75,- per maand. Vijfenzeventig euro! Voor drie kinderen! Natuurlijk, van een kale kip valt niet te plukken. Mevrouw werkt niet en leeft van een uitkering. En uitkeringen zijn doorgaans geen vetpot. Maar het lijkt mij dat zij, nu zij helemaal alleen is en drie monden minder te voeden heeft, wel iets meer geld over zou kunnen houden. En dan heb ik het nog niet eens over de overige kosten die voor haar gedaald zijn. En voor ons gestegen. Gas, water, licht enzovoorts. Het loopt wel op als je met zoveel bent. Alleen al aan Eneco betalen wij nu € 100,- meer dan voorheen. Maar goed. Het is niet anders. En eerlijk is eerlijk. Het feit dat hun moeder zich nergens mee bemoeid, heeft ook zo zijn voordelen. Want het zou ook lastig zijn als je met regelmaat in conclaaf moet over opvoedkundige beslissingen met ‘die andere vrouw’. Onze ideeën komen niet altijd overeen. Nu dat niet het geval is kunnen Gijs en ik dit gezin leiden als een ‘normaal’ gezin. En zo is het in het afgelopen jaar ook gegroeid. Gijs is ‘de vader’en ik ben ‘de moeder’ en de kinderen zijn ‘onze kinderen’. En iedereen gedraagt zich in deze gezinssituatie zoals dat in een gezinssituatie gaat. De kinderen doen dingen die niet mogen, puberen en maken wilde niet uitvoerbare plannen, nemen ondoordachte beslissingen, hebben vragen, opmerkingen, verhalen en behalen succesje. En wij bestraffen, corrigeren, sturen bij, geven antwoord, luisteren en complimenteren. Vaak ten koste van wat ontspanning voor ons zelf. ‘Effe chillen’ zit er voor Gijs en mij niet in. De tijd die we samen kunnen zijn gaat meestal op aan gesprekken over de kinderen. Hoe om te gaan met die, wat vertellen we die, hoe leggen we uit dat, en meer van die dingen. Kortom, we hebben onze handen vol aan ons viertal. En ons hoofd vol zorg.
Des te meer steekt het als de moeder ineens en uit het niets, op eigen houtje en zonder overleg met ons opvoedkundige dingen of grote veranderingen met haar kinderen gaat bespreken of afspreken. Of als zij ineens ‘de leuke gezellige mama’ gaat uithangen…..
Laatst vertelde Roos dat zij met haar moeder een dagje naar Apeldoorn zou gaan. Daar was zo`n leuk kleding winkeltje. Echt iets voor Roos, had haar moeder gezegd. Of ze geld mocht hebben voor kleding? Aangezien ons budget op dat moment geen ruimte bood om te gaan funshoppen hebben we het kind teleur moeten stellen. Die belt vervolgens haar moeder. Zegt dat ze geen funshopbudget krijgt van papa. Ik heb natuurlijk niet het hele gesprek gevolgd maar het resultaat was dat Roos met haar moeder naar Apeldoorn gaat en voor honderdvijftig euro aan kleding krijgt. Een week later gaat ze met Dewi een zelfde bedrag uitgeven. Ook aan kleding. Nu is het niet dat ik Roos en Dewi hun aankopen niet gun, maar ik was des duivels! Het hele jaar steekt moeders geen poot uit. En dan ineens gaat ze de gezellige moeder uithangen die zomaar ineens ruim 400 euro uit kan geven! Volgens Roos had haar moeder voor zichzelf ook behoorlijk wat kleding gekocht en gezegd dat ze niet haar hele uitkering gebruikt per maand. Had het dan niet leuk geweest om iets meer op onze rekening te storten? Want hoewel het extraatje wel een haar kinderen besteed werd, staan wij toch het hele jaar door voor de overige kosten. Kosten waar kinderen over het algemeen geen idee van hebben en die helemaal niet zo leuk zijn als geld uitgeven aan kleding. Maar die er nu eenmaal wel nodig zijn.
Dewi, de jongste is pas zestien geworden. Het lijkt dat de jeugd vind dat die leeftijd dé grens is waarbij je alle remmen los mag gooien. Sex, kroegentochten, en zoveel mogelijk roken. Nu vinden wij dat helemaal niet en zeker niet voor Dewi. Gezien onze ervaringen met haar houden we haar liever nog wat dichter bij huis tot zij meer aan dergelijke dingen toe is. Roken liever niet in elk geval zo min mogelijk, zo nu en dan een feestje geen probleem en sex….. dat kan wel even wachten. Daar mag je tenslotte je hele leven nog aan doen!
Onlangs hebben we gehoord dat moeders Dewi er op gewezen heeft dat zij condooms in huis heeft. Ze dacht dat Dewi nu ze zestien is er wel aan toe zou zijn…..
Leuk, zo`n leuke en begrijpende en meedenkende moeder, tóch? Waar was ze de rest van het jaar?
Iris is de oudste. Twintig jaar en druk op zoek naar een mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen. Dat valt nog niet mee. “Maar,”zo zei ze nog niet zo lang geleden. “Ik heb geen haast. Want ik zit hier goed en kan ondertussen lekker sparen.” Slim bekeken. Zeker omdat ze ook aan een nieuwe studie wilde beginnen. En aangezien zij niet heel sterk is in het combineren van verschillende dingen leek het handig om haar wensen lijstje één voor één af te werken.
Tot we laatst een conflict hadden over de huisregels en de opgelegde maatregelen bij het niet na leven daarvan. Ineens gooit ze er uit dat ze bij haar moeder in de aangebouwde kamer ‘op zichzelf’ gaat wonen. Het was een voorstel van haar moeder nadat Iris haar nood geklaagd had over onze huisregels. Niet dat moeders eens gebeld heeft om te vragen hoe het allemaal nu zit of zo hoor. Dat was zeker niet nodig. Inmiddels hebben Gijs en ik wat gesprekken met Iris gevoerd. Haar wensenlijstje van werken en carrière maken, een studie volgen en op kamers - allemaal te veel in een keer. Iets wat haar moeder haar niet verteld heeft. Die heeft het alleen over de leuke kanten van op kamers wonen gehad. Iris heeft uiteindelijk gekozen voor de kamer en blijft voorlopig nog even werken. Eind volgende maand zal ze verhuizen. Nu is ze druk met haar kamer. De kleurtjes op de muur, de nieuwe stoelen, het bijzettafeltje – dat kocht ze samen met haar moeder. Ze krijgt een ijskastje van haar moeder. Haar moeder helpt haar met opruimen, schuren en verven van de kamer.
Kortom. Ook nu zijn wij van de minst interessante kant, het gezeur en doet moeder de leuke dingen. Geen problemen. Geen kosten. Geen zorgen. Geen drukte en geen gedoe. En verder alleen maar allemaal leuk.
Depressief of niet. Lekker makkelijk.
Reacties |
Schrijf zelf een reactie |
17 juli 2008 door Godin | Ow...wat een herkenbaar verhaal!
Met dien verstande dat ik in jouw verhaal het 'zij&haar' in 'hij&hem' wijzig...
Godin |
14 maart 2007 door wirijo | dit is een heel verhaal...van mensen die het goed voor hebben met opgroeiende mensen.
maar door die groei denken kinderen vaak dat het gras ergens anders groener is.
iris zal dat vanzelf merken...dat ze niet meer de steun krijgt op welke manier dan ook.
en moeder zal zeker in de gaten krijgen dat een dochter van 20 eisen stelt die zij...wat ik denk....niet kan beantwoorden.
zij heeft al die jaren niet meegedaan aan de opvoeding en levenslessen van haar kinderen.
voor jullie is het nu wrang.ben ik me terdege van bewust...maar uiteindelijk komen ze wel bij jullie terug....voor het luisterende oor...toch een advies enz.en nu loslaten omdat kids denken dat ze het allemaal beter weten....er is geen andere keus denk ik...... |
overige weblog artikelen |
9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
10 maart 2012 | Punt |
25 februari 2012 | Egotripper |
19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
22 oktober 2011 | Out Of The Box |
9 juli 2011 | Fijne vakantie |
30 mei 2011 | Update |
20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
28 februari 2011 | Social media |
5 januari 2011 | Go with the flow |
24 november 2010 | Erg Kip |
16 oktober 2010 | Lastig |
12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
15 juni 2010 | Gras |
12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
20 november 2009 | Iets heel anders... |
27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
17 juli 2009 | Wederopbouw |
1 juni 2009 | Even wennen |
2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
21 april 2009 | Dip |
23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
13 februari 2009 | Medium |
18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
14 december 2008 | Vier seizoenen |
2 december 2008 | Dag lief.... |
12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
21 juni 2008 | I proudly present.... |
20 mei 2008 | Kinderachtig? |
28 april 2008 | Rinus |
31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
10 februari 2008 | ff niks |
22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
31 december 2007 | Op naar 2008! |
24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
26 november 2007 | De cavia is dood |
18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
9 september 2007 | Loes - Ontucht |
18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
24 april 2007 | Loes - Zorgen |
13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
3 september 2006 | Loes - Vakantie |
27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |