ff niks
10 februari 2008
En ineens heb ik enorm veel zin een paar vrije dagen. Gewoon in mijn eentje wat aan keutelen in en om het huis. Hier en daar een klusje doen. Wat tekenen. Misschien verder aan een scrapboekje. Beetje bijslapen. Kortom: ff niks. Omdat ik beloofd heb in te vallen op mijn werk in verband met een beurs waar mijn werkgevers naar toe willen ben ik op die dag na tien dagen achter elkaar vrij. De overige dagen zijn dus helemaal voor mij. “Een mens moet nuttig zijn.” Zegt mijn moeder altijd. En ik heb haar genen. Dus ik maak een lijstje met allerlei dingen die ik in die negen dagen eens mooi zou kunnen gaan doen. Niet moeten, maar kunnen. Dat geeft al een lekker vrij gevoel. En al doe ik maar iets van het lijstje heb ik in elk geval ook een voldaan gevoel. De auto wassen. De tuin opknappen. Grote schoonmaak (twee maanden niet al te nauw gekeken) De strijk weg werken. De kamer witten. Keus genoeg.
Op dag één begin ik met de twee meter wiebelende strijk waar als je er zo tegenaan kijkt geen einde aan lijkt te komen. Maar gaande weg wordt de gekreukte berg lager en de keurige stapel op de tafel hoger. Ondertussen spreken Gijs en ik af dat we die middag wel eens naar de stad zouden kunnen gaan. Het abonnement van onze gsm loopt ten einde en omdat we natuurlijk met ‘de vaart der volkeren’ mee willen blijven gaan oriënteren we ons op een nieuwe mobiel mét een interessant abonnement. Maar dan gaat de (huis) telefoon en komt onze afspraak én mijn vrije middag te vervallen. Op mijn werk hebben ze tweeënveertig grafstukken te maken die die middag voor half zes bezorgd moeten worden. Of ik even kan komen helpen? Natuurlijk kan dat. Het zou bijzonder onaardig zijn om altijd te roepen: “Als er iets is dan bel je maar!” en als er dan iets is en er wordt gebeld zeggen dat je niet komt. Dus ik laat de strijkbout voor wat die is en vertrek. En aan het eind van de middag heb ik dat voldane gevoel wat je krijgt van een klus die op tijd geklaard is. En Gijs had de strijk weggewerkt!
Dag twee bracht ik door bij mijn vriendin. Zij is begin december jarig en het viel niet mee om al haar vriendinnen op dezelfde dag bij elkaar te krijgen dus zodoende vierde zij haar verjaardag twee en een halve maand later. En met succes, veel plezier en een hoop gelach. Heerlijk zo`n meidendag!
Dag drie besluit ik dan toch met het witten te beginnen. Het is écht nodig en van uitstel komt alleen maar afstel. De kinderen zijn naar school, Gijs moet werken. Dus ik kan ongestoord de boel op zijn kop zetten. En ik begin met goede moed en zin aan het werk. `S ochtends ga ik naar ‘Dat zeg ik’ en kies een wit uit. In het schap zie ik vanille staan en denk dat dat mooi is bij de oranje muur die we hebben. Als ik de pot van de plank trek zie ik op het etiket precies dezelfde kleur als die nu op de muur zit. Het wordt roomwit voor de muren en warmwit voor het houtwerk. Vanille wordt het vanzelf.
Op dag vijf van mijn vrije dagen zit ik met een sigaret op het puntje van een met een oude dekbedhoes afgedekte stoel naar de puinhoop in de huiskamer te kijken terwijl ik het eerste vanille tegen de muren op blaas. Waar ben ik aan begonnen! De klus duurt langer dan ik had gedacht (ik reken mezelf altijd rijk) en ik heb helemaal geen zin meer. Maar zo laten staan is geen optie. Wie A zegt moet ook B zeggen. Schouders eronder en door. Ondertussen is Sam ziek geworden en die loopt met zijn ziel onder zijn arm en voor zover mogelijk, tussen de tv. en de p.c. om zijn tijd een beetje door te brengen. Met de kwast in de hand vertroetel ik hem en ik ben blij dat Gijs op dag zes en zeven ook zijn oude kloffie aantrekt en zijn vrije dagen opoffert. Samen maken we het verfwerk af en zitten we op dag acht moe, maar zéér voldaan te genieten van onze inspanningen. Het scheelt een lamp!
Dan gaat de telefoon. Mijn andere vriendin, helemaal in tranen. Haar vader is geveld door een levensgevaarlijke vorm van streptokokken en ligt op sterven. Ik ken haar alweer zo`n dertig jaar en haar vader dus ook. Ik huil met haar mee aan de telefoon. En ik baal er van dat ik haar niet kan troosten in de vorm van: “Het komt wel goed.” want het komt niet goed. Haar vader zal op korte termijn komen te overlijden en dan heeft ze geen ouders meer. En naast haar verdriet voel ik mijn eigen angst. Tenslotte: mijn ouders hebben ook niet het eeuwige leven. Het sombere gevoel laat me niet echt meer los.
De laatste dag van mijn vrije dagen gaan Gijs en ik dan alsnog naar de stad. We kijken naar de verschillende mobieltjes, kopen een kadootje voor Dewi, de eerste jarige van een reeks deze maanden en doen dan toch nog even lekker niks. En dan gaat s`avonds weer de telefoon. De vader van mijn vriendin is overleden.
Mijn werkweek begint weer en aangezien ik woensdag een halve dag werk is dat een goed moment om even naar mijn vriendin toe te rijden. Vrijdag is de begrafenis. Gijs gaat met me mee en temidden van allemaal vreemden kijken we naar mijn verdrietige vriendin en haar familie. De tranen lopen over mijn wangen bij het horen van de verhalen die een aantal van hen vertellen en besluiten met ‘Rust zacht pa en opa’. Met een vrolijke wals van André Rieu wordt de overledene door de jonge jongens van de familie naar buiten de begraafplaats opgereden. De zon schijnt. Best een mooie dag om begraven te worden.
`S avonds bel ik mijn moeder. Om te vertellen hoe het is geweest en om te vragen of ik misschien de verzekering kan krijgen dat ik de eerste vijfentwintig jaar dit nog niet mee hoef te maken. Mijn moeder reageert nuchter: “Kind, dat is struisvogelpolitiek. We komen er allemaal voor te staan, en dan, over vijfentwintig jaar is het gevoel precies hetzelfde.” Wat ik niet wil horen, maar wat natuurlijk wel waar is. Gelukkig is er geen enkele reden om aan te nemen dat mijn ouders op korte termijn het tijdelijke met het eeuwige zullen gaan verwisselen. En ondertussen speel ik de struisvogel.
En zo rolden we van een begrafenis een verjaardag in. Zaterdag zit een zestal jongelui luidruchtig te genieten van de voorpret. Rond half elf die avond zullen zij de kroeg op stelten gaan zetten waar om twaalf uur de kurken ter ere van de verjaardag van Dewi zullen knallen. Het feestje krijgt zondag een staartje. Vriendinnetje blijft slapen. Vriendje komt mee eten. Er wordt een filmpje gekeken. Om elf uur zijn alle gasten de deur uit en de kinderen naar bed. De nu zeventienjarige heeft genoten van haar verjaardag, dat is zeker! De vaatwas is nu nog de enige die wat doet en maakt een kalmerend zacht klotsend geluid. Het wordt stil in huis. Morgen ga ik lekker in de tuin rommelen en met Gijs en de honden naar de duinen. Ff niks.
overige weblog artikelen |
9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
10 maart 2012 | Punt |
25 februari 2012 | Egotripper |
19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
22 oktober 2011 | Out Of The Box |
9 juli 2011 | Fijne vakantie |
30 mei 2011 | Update |
20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
28 februari 2011 | Social media |
5 januari 2011 | Go with the flow |
24 november 2010 | Erg Kip |
16 oktober 2010 | Lastig |
12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
15 juni 2010 | Gras |
12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
20 november 2009 | Iets heel anders... |
27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
17 juli 2009 | Wederopbouw |
1 juni 2009 | Even wennen |
2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
21 april 2009 | Dip |
23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
13 februari 2009 | Medium |
18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
14 december 2008 | Vier seizoenen |
2 december 2008 | Dag lief.... |
12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
21 juni 2008 | I proudly present.... |
20 mei 2008 | Kinderachtig? |
28 april 2008 | Rinus |
31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
10 februari 2008 | ff niks |
22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
31 december 2007 | Op naar 2008! |
24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
26 november 2007 | De cavia is dood |
18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
9 september 2007 | Loes - Ontucht |
18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
24 april 2007 | Loes - Zorgen |
13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
3 september 2006 | Loes - Vakantie |
27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |