Loes - Zorgen
24 april 2007
Ik zit op het terras met mijn benen languit op een stoel. Links hoor ik het gekwetter van vogeltjes uit de heg komen. Achter mij is het gedempte geluid vanuit de huiskamer van een of ander t.v. programma van het kaliber ‘Zoek de Homo’. En rechts hoor ik de volslagen onverstaanbare maar desalniettemin luide conversatie van onze Marokkaanse (of Turkse, ik kan dat nooit zo goed zien) buurman. Ik negeer het geluid van de t.v. en vergeef de buurman zijn luidde stem. Want ondanks zijn opmerkingen “Druk, nu geen tijd, misschien over twee, drie weken.” Heeft hij er toch binnen een dag of twee voor gezorgd dat er tussen zijn en onze tuin een prachtige gezamelijke schutting staat die alle inkijk van de afgelopen twee maanden doet vergeten. Hier en daar wat wederzijdse beplanting vertrappend, maar ach…dat geeft mij weer een reden om leuk nieuw spul van mijn werk mee naar huis te nemen. Even daarvoor is de schutting aan de achterkant van onze tuin geplaatst. Het is niet te geloven hoe blij een mens kan zijn met een paar geïmpregneerde palen en planken! Sinds de laatste storm was onze tuin een soort open hof wat diverse lieden zonder schroom betraden voor bijvoorbeeld het jatten van enkele fiets voorwielen. Dat is dus nu mooi verleden tijd. Het enige wat prettig zou zijn is als de verzekering nu ook daadwerkelijk gaat uitbetalen. Kennelijk is het juffie dat onze schade behandeld óf nog niet zo lang in dienst óf gewoon niet zo heel erg slim. Hoe dan ook, de afhandeling gaat traag en met de nodige fouten. We zullen het dus zelf goed in de gaten moeten houden en er bovenop zitten.
Of het nu door het wijntje komt of dat de douche met rustgevende lavendel zijn heilzame werking doet, geen idee. Maar ik zit hier in elk geval vreselijk rosig te zijn en te genieten van onze afgesloten tuin en de nog niet betaalde en niet door ons zelf gezette schutting. Het kan erger. Zo relaxend mijmer ik wat over wat ons turbulente gezin de afgelopen maand wat bezig heeft gehouden. En wat nog wel een poosje een rol zal blijven spelen.
De afgelopen maand is weer zoveel voorgevallen dat het wel twee maanden lijkt. Ik zou willen dat het met mijn vrije tijd ook zo was, maar dat is dan helaas weer niet het geval. Behalve het gedoe rondom de schutting is mijn vrije tijd voornamelijk op gegaan aan de nodige regeldingen, zorgen en naar mijn idee volslagen onnodige ervaringen.
Zo is opnieuw gebleken dat Dewi een overmatige aanleg tot liegen en bedriegen heeft. En uiteindelijk is ons vermoeden bevestigd en bleek dat zij veel van haar doelen bereikte middels onrechtmatig verkregen gelden. Ik schrijf het even snel op, maar er zijn heel wat hoofdbrekens, vragen, boosheid, tranen en gesprekken aan besteed. Helaas komen we er zelf niet uit en hebben we nu van de huisarts een verwijzing naar een kunstzinnig therapeute gekregen. In de hoop dat die boven water kan halen waarom het kind toch telkens weer de verkeerde keuze maakt en waarom onze gesprekken met haar geen effect hebben. En wat we kunnen doen om haar te helpen op het rechte pad te blijven. Een grote zorg.
Dewi`s zus, Roos, lijkt ook wat extra aandacht nodig te hebben. Zij is achttien. En hoewel het leuk is dat zij net even anders wil zijn dan de meeste van haar leeftijd genoten lijkt ze daar toch wel wat ver in te gaan. Zij verkleedt zich meer dan dat zij zich apart kleed. Behangen met kralen kettingen, heersbeestjes oorbellen van schuimrubber, kleding in de meest opvallende kleuren, vol gespeld met knuffelhangers. Zowel in haar gedrag als in hoe zij zich presenteert lijkt zij soms acht in plaats van achttien. Wij hebben het vermoeden dat zij niet goed met haar gevoelens om kan gaan. Alles is leuk lief en schattig, maar waar het op wereldse zaken en de realiteit aankomt, haakt ze af. Daar wil ze niks mee te maken hebben. En als zo de minder leuke kanten van het leven aan bod komen, of iets simpels als een baantje, is er een enorme afweer merkbaar en komen soms zo maar als uit het niets de tranen. Zolang iedereen haar maar heel lief vind gaat het goed met Roos. En als je achttien bent zou dat prinsessen gedrag toch eigenlijk wel over moeten zijn. Volgend jaar is ze klaar met school en moet ze een vervolgopleiding kiezen. Het is te hopen dat we haar tegen die tijd bewust hebben kunnen maken van de volwassen wereld en dat de achtjarige plaats maakt voor de achttien jarige.
Ook een grote zorg, maar van een heel andere orde, is de gezondheid van Sam. Onlangs kreeg ik een mail van zijn vader waarin stond dat uit recent onderzoek is gebleken dat bloedverwanten een erfelijke aanleg kunnen hebben voor te hoge cholesterol waarden. En dat onderzoek door een specialist werd aangeraden. Nu is het inderdaad zo dat al een aantal familie leden aan een hartkwaal zijn overleden en een aantal een by-pass hebben. Helemaal als een verrassing kwam het bericht van mijn ex niet, maar toch. Een kind van dertien met mogelijk een veel te hoog cholesterol en een leven met pillen… Gelukkig is uit het bloedonderzoek van vorige week gebleken dat zijn cholesterol waarden helemaal in orde zijn en dat eens per drie jaar controleren goed genoeg is. Tegelijkertijd is er ook een stukje uit de arm van Sam onderzocht. Een raar soort bloedblaar dat maar niet wilde verdwijnen. Hoewel het uiteindelijk door de dermatoloog een ‘goedaardig bloedstolsel’ werd genoemd, leek het hem wel wenselijk het plekje te laten verwijderen gezien het feit dat er verder niets bekend was over de aandoening. Om risico`s te vermijden dus. Yek! Een eng idee. En getver! Ze gaan snijden in mijn zoon! Sam doet wel stoer, maar vind het zelf ook een beetje spannend.
Ondertussen is er ook een kind uitgevlogen! Iris, de oudste van Gijs, was al geruime tijd op zoek naar een plekje voor haar zelf. Maar twijfelaar als zij is kon zij niet kiezen tussen de verschillende aantrekkelijke aspecten en mogelijkheden van haar leven. Een nieuwe opleiding kiezen, carrière maken bij haar huidige baan en de kosten voor een eigen bestaan. Het leek allemaal wat veel. Uiteindelijk heeft ze gekozen voor de tussenoplossing van ‘op kamers’ en de carrière bij haar huidige baan. Het kind is al twintig. Begrijpelijk dat ze haar eigen stekkie wil, alles zelf wil regelen en het zat is om zich aan huisregels en dergelijke te houden. We maken ons alleen een beetje zorgen om het stukje ‘op kamers, bij haar moeder .’ Weliswaar is de kamer die zij nu bewoont min of meer los staand van de rest van het huis van haar moeder en delen zij, net als in een studentenhuis, alleen de keuken, badkamer en toilet. En het is een heel voordelige oplossing voor het moment. Maar doordat haar moeder depressief is en zo nu en dan tot niets in staat is en erg op derden én haar kinderen kan leunen als het zo uit komt, zijn we een beetje bang dat Iris straks de verzorgster van haar moeder wordt. Of zelf terug zakt naar een wat hangerige manier van doen. En dan is ze toch maar pás twintig… Als dat maar goed gaat dus.
Het goede nieuws wat dit betreft is, dat Gijs en ik iets meer tijd met z`n tweeën zullen hebben nu Iris hier niet meer woont. Normaal bleef zij lekker zitten als de andere kinderen naar bed gingen of kwam ze net terug van haar werk. En hoewel het niet ongezellig was zo met z`n drieën, is het wel prettig om echt samen te zijn zo nu en dan!
Als klap op de vuurpijl heeft de moeder van de meiden ons laten weten dat zij zich gepasseerd voelt als moeder. En dat zij van mening is dat zij niets met mij te maken heeft. Dat wat ik voor haar kinderen doe ‘slechts praktische zaken’ zijn en dat ik dus buiten de opvoeding van haar kinderen sta. Ik vind het een nogal naïeve manier van de zaken bekijken. Je kunt natuurlijk niet halsoverkop je kinderen bij je ex en zijn partner brengen, vervolgens achterover leunen en alles met betrekking tot je kinderen aan je ex en zijn partner overlaten. En als het je uitkomt ineens overeind vliegen en gaan roepen dat je wel de moeder bent, tot dat je het weer niet aan kan. Kennelijk leeft zij in de veronderstelling dat ik hier de huishoudster ben, en Gijs de opvoeder en geldschieter. Ze gaat daarbij volledig voorbij aan het feit dat ik in de praktijk wel de moederrol van haar heb gekregen en dat ook de kinderen dat zo zien. En dat door haar onmacht, hoe sneu dan ook, ons leven er heel anders uit ziet dan wij hadden gepland en gehoopt. Na twee jaar ben ik het wel zat om telkens tegen haar rare acties aan te lopen. Dus heb ik mijn kant van het verhaal maar eens op papier gezet en aan haar verstuurd. Ze zal te allen tijde de moeder van die meiden blijven, en bij alle belangrijke zaken betrokken worden. Maar ze moet zich wel realiseren dat zij door haar keus haar kinderen in mijn huis te laten wonen, en door het gebrek aan enige inzet van haar kant, zij wel degelijk met mij te maken heeft. Ik heb nog geen reactie gehad, en misschien komt die ook nooit maar ik ben het wel kwijt.
Inmiddels is het te donker om buiten te schrijven. En koelt het ook wat af. Alle kinderen zijn naar bed. Ik ga nog even bij Gijs op de bank zitten en me voorbereiden op de ‘operatie’ van Sam. We behandelen onze zorgen maar stap voor stap.
| Reacties |
Schrijf zelf een reactie  |
| 28 april 2007 door wirijo | ja een maand,lijkt wel 2.
zorgen...blijven....
steeds lichamelijk en geestelijk actief.
de rust van even alleen zijn en relativeren,opschrijven en verwerken.
alles is heel herkenbaar.....en toch zou je geen moment willen missen.
voor mij zijn deze dingen herkenbaar,ook al ben ik geen stiefouder,en heb ik veel van jouw zorgen niet....
maar de momenten van rust en bezinning,heb ik wel.gevolgd door periodes van actie en zorgen.
dit is het leven!!!! |
| overige weblog artikelen |
| 9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
| 23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
| 10 maart 2012 | Punt |
| 25 februari 2012 | Egotripper |
| 19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
| 18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
| 11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
| 6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
| 5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
| 28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
| 1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
| 22 oktober 2011 | Out Of The Box |
| 9 juli 2011 | Fijne vakantie |
| 30 mei 2011 | Update |
| 20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
| 28 februari 2011 | Social media |
| 5 januari 2011 | Go with the flow |
| 24 november 2010 | Erg Kip |
| 16 oktober 2010 | Lastig |
| 12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
| 3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
| 26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
| 15 juni 2010 | Gras |
| 12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
| 5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
| 28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
| 20 november 2009 | Iets heel anders... |
| 27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
| 17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
| 17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
| 17 juli 2009 | Wederopbouw |
| 1 juni 2009 | Even wennen |
| 2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
| 21 april 2009 | Dip |
| 23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
| 13 februari 2009 | Medium |
| 18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
| 14 december 2008 | Vier seizoenen |
| 2 december 2008 | Dag lief.... |
| 12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
| 22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
| 4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
| 28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
| 21 juni 2008 | I proudly present.... |
| 20 mei 2008 | Kinderachtig? |
| 28 april 2008 | Rinus |
| 31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
| 10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
| 10 februari 2008 | ff niks |
| 22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
| 9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
| 31 december 2007 | Op naar 2008! |
| 24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
| 26 november 2007 | De cavia is dood |
| 18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
| 4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
| 17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
| 9 september 2007 | Loes - Ontucht |
| 18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
| 21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
| 23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
| 3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
| 24 april 2007 | Loes - Zorgen |
| 13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
| 12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
| 13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
| 30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
| 11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
| 26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
| 25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
| 18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
| 26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
| 3 september 2006 | Loes - Vakantie |
| 27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
| 8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
| 24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
| 18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
| 2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
| 26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
| 11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
| 21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
| 2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
| 2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
| 29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
| 20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
| 15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
| 3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
| 1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
| 3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
| 1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
| 7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
| 1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
| 1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
| 1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
| 1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
| 1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
| 1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
| 1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
| 1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
| 1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |