Scrapkoorts - Gijs
23 juni 2007
Mijn moeder was nog zo’n ouderwetse. Een echte moeder en huisvrouw. Toen leek dat heel vanzelfsprekend. Ik heb er nooit zo over nagedacht of het wel normaal was, dat elke dag mijn kamer weer was opgeruimd en mijn bed opgemaakt. Ik kon rommel maken wat ik wilde, maar op het einde van de dag was het allemaal weer keurig in orde. Alleen heel soms, mopperde ze wel eens dat het eigenlijk te erg was en ik eens moest weten hoeveel tijd en energie het haar allemaal kostte. Er zaten echter nooit consequenties aan, dus maakte ik de rommel en ruimde zij het op.
Mijn moeder kon ook lekker koken. Elke dag was er verse soep en we hadden ook altijd een toetje. Vrijwel altijd kwam er een ouderwetse maaltijd op tafel met aardappelen, groente en een stukje vlees en slechts zelden nasi, macaroni of andere buitenlandse lekkernijen. Dat kwam dan weer door mijn vader. Wij zeiden altijd dat hij alles lustte zolang het maar aardappelen, sperziebonen en een karbonaadje was. Mijn moeder wilde heel graag wat anders maken, maar door het gebrek aan enthousiasme van mijn vader, werden die initiatieven meestal al in de kiem gesmoord. Mijn moeder paste zich aan. Dat vond zij blijkbaar haar taak en blijmoedig zette ze op tafel wat er van haar werd verwacht.
Zelfs het ontbijt werd voor me klaargezet of klaargemaakt. Altijd kwam ze uit bed om er voor te zorgen dat ik met een goed gevulde maag de dag kon beginnen. Als ik dan met een slaperig hoofd aan tafel schoof, hoefde ik niks meer te doen. Zelfs de boterhammetjes voor school waren keurig klaargemaakt en stonden naast mijn bord in een trommeltje. Als ik dan uit school kwam, gaf ze me iets te drinken, een koekje en een aai over mijn bol en luisterde naar mijn avonturen en verhalen van die dag.
Kortom, ze regelde alles en ze regelde het goed. We hadden een geordend huishouden.
Aan deze perfectie situatie kwam alleen een einde als ze een legpuzzel op tafel legde. Ze puzzelde niet vaak, maar als ze er aan begon, dan was ze er ook helemaal vervuld van. Zodra mijn moeder een doos uit de kast pakte, ging er een rilling door het gezin. Het was weer zover. Ma ging puzzelen! Dat was het einde van een georganiseerd bestaan, waarin alles goed geregeld was en wij onbezorgd konden leven. Voor ons brak een tijd aan van zelfstandigheid en zelf doen. Natuurlijk wist mijn moeder wel, dat er nog veel taken op haar wachtte, maar blijkbaar was de aantrekkingskracht van de puzzel te groot. “Nog één stukje en dan…..”, was de meest gehoorde tekst die er uit haar kwam. Natuurlijk bleef het dan niet bij dat ene stukje, maar duurde het al gauw een half uur, een uur of nog langer voor ze aan haar huishoudelijke beslommeringen toe kwam. In zo’n periode lag er meer stof door huis, moesten we zelf maar zien of we het bed opmaakten en was het eten ook niet zo best geregeld. Eigenlijk brandde alleen in zo’n periode de aardappelen aan, kwam het te laat op tafel en miste de soep of een toetje. In de kast grepen we regelmatig mis, omdat de boodschappen niet waren gedaan en het trommeltje voor school bleef leeg. Wij volgden dan ook met meer dan normale belangstelling het vorderen van de puzzel. Niet dat het plaatje ons iets interesseerde, maar wij wilden wel weer graag de spil in het gezin terug op de plek waar we gewend waren. Namelijk in het centrum, zodat ons onbezorgde leven weer op gang kon komen.
Het leggen van het laatste puzzelstukje was voor ons dan ook een feest. We hoefden alleen nog twee dagen met het bord op schoot te eten, omdat het zo zonde was de puzzel meteen weer op te ruimen, maar het eten smaakte goed, het was compleet, met aandacht bereid en volledig.
Ze zeggen wel eens, dat een echtgenote/partner op je moeder lijkt. Misschien zit daar wel iets van waarheid in, want Loes heeft veel van diezelfde trekjes. In de laatste jaren is ze steeds meer de spil van het gezin worden, waar iedereen om draait. Ze weet wie waar hoelang en met wie uithangt, waar iedereen moet zijn en wanneer, regelt afspraken, huishouden, dieren, werk en schoolzaken. Met regelmaat gaat ze als een witte tornado door het huis en achter haar begint alles te blinken, is opgeruimd en aan kant. Je hoort alleen af en toe een sopemmer die leeg gekieperd wordt en weer met een fris sopje gevuld. De tijd die ze inplant om iets voor zichzelf te doen, blijkt achteraf vaak opgegaan te zijn aan allerlei huishoudelijke beslommeringen of zaken in het belang van gezin of kinderen. Als iemand een keer ver weg moet zijn, dan pakt ze de auto en rijdt heen en weer. Als het regent, brengt ze me naar mijn werk, zodat ze met de auto de vracht boodschappen weer kan binnenhalen. De honden worden ontluisd, de papegaai verschoond en de katten hebben de brokjes maar voor het kauwen. Natuurlijk is het allemaal net wat anders dan vroeger thuis, want mijn moeder werkte niet en Loes wel, maar qua beeldvorming zit er veel gelijkenis in.
De gelijkenis is ook verder door te trekken, want waar ik vroeger puzzelen kon invullen, kan ik nu scrappen invullen. Loes scrapt! Niet vaak en niet veel, maar als er een nieuw boek ter hand wordt genomen, dan gaat daar veel tijd, aandacht en energie in zitten. En ook ruimte. Het is niet te zeggen hoeveel dingetjes je nodig hebt voor die hobby. Foto’s om in te plakken, papier om te versieren, maar ook bandjes, kantjes, knoopjes, poppetjes, strikjes, letters, stempels, inkt, pennen, lijm en zo meer. Teveel om op te noemen. Zodra het spul op tafel komt, gaat er bijna een siddering door het gezin. Loes scrapt! Niet storen! Ineens moeten we het doen met halve antwoorden, weten we niet wat ze die dag heeft gedaan, moeten de honden nog uit, zit de was nog in de machine, eten we vaker brood met een gebakken ei of patat. Ons geregelde bestaan staat op de helling.
Met meer dan gewone belangstelling volgen we de vorderingen. Niet alleen om te zien hoe leuk en mooi het allemaal wordt, maar elke afgemaakte pagina brengt ons weer dichter bij een georganiseerd bestaan. Deze keer heeft ze een boek van 32 pagina’s onder handen. Er zijn er pas 6 klaar. Brrrr. Nog 26 te gaan!
Voorlopig zal ik dus wel koken, strijken, de honden uitlaten, de was doen en stofzuigen. Hoe minder ik Loes afleid, hoe sneller ze weer terug is.
Daarom deze keer een weblog van mijn hand.
Loes werkt en scrapt!
Heb geduld. Nog twee tot drie weken en ze is weer terug.
Loes scrapt!
Niet storen!
Sssst.
Gijs
overige weblog artikelen |
9 mei 2012 | Witte chocolademousse |
23 april 2012 | Wachten...(Loesis een beetje afgeleid...) |
10 maart 2012 | Punt |
25 februari 2012 | Egotripper |
19 februari 2012 | Wat in mijn kop zit zit niet in mijn kont! |
18 februari 2012 | Het mooie seizoen is weer begonnen! |
11 februari 2012 | Te weinig tijd, of te veel boekjes? |
6 februari 2012 | Ladies and gentleman..... Graag uw aandacht voor.... |
5 februari 2012 | Help! Ik ben oud! ;-) |
28 januari 2012 | de Boer, Jantje de Boer |
1 januari 2012 | Pieker je net, it kom doch oars |
22 oktober 2011 | Out Of The Box |
9 juli 2011 | Fijne vakantie |
30 mei 2011 | Update |
20 maart 2011 | Ladies and gentlemen....trrrr....! (Tromgeroffel) |
28 februari 2011 | Social media |
5 januari 2011 | Go with the flow |
24 november 2010 | Erg Kip |
16 oktober 2010 | Lastig |
12 september 2010 | Ik heb er alle tijd voor |
3 september 2010 | Maandag onder het mes! |
26 juli 2010 | Koos Werkeloos |
15 juni 2010 | Gras |
12 mei 2010 | Het ultieme relaxen - sauna |
5 februari 2010 | Het zekerst is het onzekere |
28 december 2009 | Gewoon doorgaan |
20 november 2009 | Iets heel anders... |
27 oktober 2009 | Hoe vertel ik het mijn zoon. |
17 september 2009 | Moeder ben je voor je hele leven.... |
17 augustus 2009 | Niets went zo snel als luxe |
17 juli 2009 | Wederopbouw |
1 juni 2009 | Even wennen |
2 mei 2009 | `Gewoon` puber of opnieuw losgeslagen? |
21 april 2009 | Dip |
23 maart 2009 | Tijd over, energie voor tien, (te) makkelijk |
13 februari 2009 | Medium |
18 januari 2009 | Krokussen en narcissen |
14 december 2008 | Vier seizoenen |
2 december 2008 | Dag lief.... |
12 november 2008 | De chemo is niet aangeslagen |
22 oktober 2008 | Lichtpuntje |
4 oktober 2008 | Gijs is ongeneselijk ziek.... |
28 juli 2008 | Weet je wat ik zie als ik gedronken heb? |
21 juni 2008 | I proudly present.... |
20 mei 2008 | Kinderachtig? |
28 april 2008 | Rinus |
31 maart 2008 | ...en soms zit het een beetje tegen. |
10 maart 2008 | Bladerdeeg plakt het beste aan de kant waar eerst het velletje zat. |
10 februari 2008 | ff niks |
22 januari 2008 | Kopen hoeft niet. Winkelen is ook leuk. |
9 januari 2008 | Recept voor het opvoeden van pubers |
31 december 2007 | Op naar 2008! |
24 december 2007 | Zinloos geweld - blijf met je tengels van mijn kind af! |
26 november 2007 | De cavia is dood |
18 november 2007 | Loes - `Niet zeuren, doorzwemmen Jantje!` |
4 november 2007 | Loes - Hondenmens |
17 oktober 2007 | Loes - Mijmeringen boven de strijkplank |
9 september 2007 | Loes - Ontucht |
18 augustus 2007 | Loes - Alles weer normaal |
21 juli 2007 | Loes - Een échte vakantie! |
23 juni 2007 | Scrapkoorts - Gijs |
3 juni 2007 | Niks om aan te trekken |
24 april 2007 | Loes - Zorgen |
13 maart 2007 | Loes - Samengesteld gezin perikelen.....de ex-vrouw |
12 februari 2007 | Loes - Aan de korte riem |
13 januari 2007 | Loes - Veranderingen |
30 december 2006 | husseflus - het was een prachtjaar... |
11 december 2006 | Loes: Ouderdomskwaaltjes en jeugdpuistjes |
26 november 2006 | husseflus - de smaak van December... |
25 oktober 2006 | husseflus - eens maar nooit weer. |
18 oktober 2006 | Loes - Dag vriend |
26 september 2006 | husseflus - nieuwe tijden |
3 september 2006 | Loes - Vakantie |
27 augustus 2006 | husseflus - aan de deur wordt niet gekocht! |
8 augustus 2006 | Loes - Hij is kapot! #$%grmbl!#$%^!! |
24 juli 2006 | husseflus - playbackshow |
18 juli 2006 | Loes - Is er leven na de mobiel? |
2 juli 2006 | husseflus - vliegen en doorgaan |
26 juni 2006 | Loes - Ik ben het zat! |
11 juni 2006 | Loes - leuk buurtje |
21 mei 2006 | Loes - Dromen..... ;-) |
2 april 2006 | Loes - Never a dull moment |
2 maart 2006 | Peter - Carnaval |
29 januari 2006 | Loes - Huishouden en huisregels |
20 januari 2006 | Peter - Alleenstaand vaderschap |
15 december 2005 | Loes - Dreumes van éénmetertachtig |
3 december 2005 | Peter - Sinterklaasstress |
1 november 2005 | Loes - Samengesteld gezin: moeilijk of anders? |
3 oktober 2005 | Gijs - `Medewerker Operations Support m/v` |
1 september 2005 | Loes - `Hij is er aan toe.` |
7 juli 2005 | Gijs - Omdat ik het zeg! |
1 februari 2005 | Loes - 3,4,5,6. - Samengesteld in de ruimste zin van het woord |
1 september 2004 | Loes - Echte vrienden |
1 juli 2004 | Gijs - Armpjes |
1 juni 2004 | Loes - Zomervakantie |
1 mei 2004 | Loes - En hoe is dat nu voor de kinderen? |
1 april 2004 | Loes - Hier had ik wel zonder gekund... |
1 maart 2004 | Loes - Kleine jongens worden groot |
1 februari 2004 | Gijs - Eén vader, drie dochters. |
1 januari 2004 | Loes - Gelukkig nieuwjaar! |